Hereditary
กรรมพันธุ์นรกแตก

ทุกครอบครัวล้วนมีความลับ

หลังการจากไปของคุณยาย ครอบครัวเกรแฮมได้พบกับสิ่งผิดปกติที่ค่อยๆเกิดขึ้นกับคนในครอบครัวโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้เป็นแม่และลูกสาวคนเล็ก ยิ่งนานวันทุกอย่างก็ยิ่งเลวร้ายมากขึ้น ในขณะที่เงื่อนงำบางอย่างก็เริ่มกระจ่างชัดมากขึ้นเช่นกัน

นี่คือหนังสยองขวัญที่มีแนวทางในการหลอกล่อคนดูได้อย่างแตกต่างและชวนระทึกแบบที่ไม่เหมือนหนังเรื่องอื่น จุดที่น่ายกย่องเป็นอย่างมากคือการไม่ใช่ลูกไม้เดิมๆในการหลอกล่อคนดูด้วยฉากชวนลุ้นระทึกที่มีเสียงดนตรีประกอบไล่ระดับจากเบาไปจนดัง และดังกระหึ่มในที่สุดเพื่อทำให้คนดูตกใจให้ได้ แม้ว่ามุกนี้จะได้ผลเสมอมาแต่มันก็บ่งบอกว่าผู้กำกับหนังเรื่องนั้นไม่ได้พยายามสร้างสรรค์แนวทางใหม่ให้เกิดขึ้นเลยกับหนังสยองขวัญที่ตนเองทำ

หนังเรื่องนี้ปฏิเสธที่จะใช้ลูกไม้ตื้นๆเดิมๆที่หนังหลายเรื่องใช้กันแล้วหาทางอื่นที่แตกต่างและแปลกใหม่กว่า ไม่ว่าจะเป็นดนตรีประกอบที่ดูเหมือนจะตั้งใจทำให้คนดูรู้สึกอึดอัด ภาพบรรยากาศอึมครึม ไม่น่าไว้วางใจ ความรู้สึกกดดันเงียบๆภายในบ้านที่ซึ่งตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยวจากบ้านหลังอื่นและยังรายล้อมไปด้วยต้นไม้มากมายราวกับอยู่ท่ามกลางพื้นที่ป่า พื้นที่ส่วนตัวที่เหมือนจะตัดขาดจากคนอื่น และฉากชวนลุ้นระทึกหลายฉากไม่มีดนตรีประกอบช่วยสร้างความตกใจแต่ปล่อยให้ฉากนั้นเงียบงันจนได้ยินเสียงคนดูในโรงหนังอื้ออึงกับสิ่งที่ได้เห็นตามที่ได้เกริ่นไว้

ขนาดแค่เสียงเดาะลิ้นในปากก็ยังสามารถทำให้คนดูรู้สึกสะพรึงได้

เรื่องราวชวนสยองขวัญในหนังไม่ได้แปลกแหวกแนวอะไรนักอย่างที่คาดไว้แต่ก็ถือว่าเล่าเรื่องออกมาได้ดีพอสมควร หากแต่โดดเด่นมากในเรื่องการสร้างความหลอนให้กับตัวหนังจนคนดูมีอารมณ์ร่วมอย่างชัดเจน และที่ไม่ชมไม่ได้คือการแสดงของนักแสดงหลังทั้งสี่คน โดยเฉพาะอย่างยิ่งบทบาทของแม่ผู้มีอาการผีเข้าผีออกซึ่งได้การแสดงที่เปี่ยมพลังของ โทนี คอลเลต ช่วยทำให้หนังออกมาหลอนได้จนสุดทางเช่นนี้นั่นเอง