คมแต่นุ่มนวล...น่าจะเป็นคำที่เหมาะสำหรับเลนส์ตัวนี้
Tokyo Kogaku RE Auto-Topcor 58mm f1.4

สวัสดีครับ หลังจากได้เลนส์ตัวนี้เข้ามาอยู่ในมือนานพอสมควร มาแบบมึนๆ งงๆ เพราะเจ้าของเก่าบอกให้เอาไปเล่นก่อน ถูกใจพี่ค่อยโอนเงินมาล่ะกัน แบบนี้ก็ได้ !?!?!?
ประกอบกับมีผู้เสียสละหลายตัวในตู้ที่ได้จากไป เพื่อเปิดงบสำหรับตัวนี้เข้ามา เพราะสงสัยมานานแล้วว่า...
ทำไมน้าๆ มือเก่าๆ หลายๆท่านชื่นชอบกันนักหนา เลยต้องมาลองให้รู้กันไป...
ด้วยระยะที่ 58 mm. และ f-stop กว้างสุดที่ 1.4 มันจึงเป็นเลนส์ที่ยังไง๊ ยังไง...ก็ต้องมีโอกาสเอามาใช้ในการถ่าย portrait
หลังจากได้ลองเล่นแสง เงา ถ่ายสิ่งของ แล้วถ่าย portrait ครบแล้วเลยถือโอกาสเอาภาพมาให้ผู้ที่สนใจ และไม่เคยรู้จักว่ามันคือ เลนส์อาร๊ายยยหว่า....ได้มาชมกัน
ในส่วนของประวัติที่มาที่ไปของเลนส์นั้น ยอมรับตรงๆว่าไม่ได้ศึกษามาเลย ที่ได้มาอยู่ในมือเพราะ เสียงลือ เสียงเล่าอ้างล้วนๆว่า เลนส์มันดี...
เลนส์ตัวที่ผมได้มานั้น แต่เดิมเป็น mount Exaktar แต่ได้ทำการโมท้ายมาให้เป็น mount Nikon เพื่อสะดวกในการหา Adapter หรือใช้งานร่วมกับกล้อง Nikon มาแล้วครับ
อุปกรณ์ที่ใช้ในการทดสอบ
กล้อง Sony A7
ตัวกล้องผมปรับเปลี่ยน creative style ไปตามสภาพแสง object และอารมณ์ล้วนๆ มีทั้ง Std, Landscape, Portrait และ Ntrl
WB ใช้แบบ AWB
File JPG ล้วนๆ
ไม่มีการแต่งสี โทน contrast ใดๆ เพิ่มเติม
มีการครอปภาพ และใส่ลายน้ำ ด้วย App ในมือถือเท่านั้น
ลองรับชมกันดูครับ ว่าภาพที่ได้ ถูกใจ ไม่ถูกใจอย่างไร เผื่อเป็นแนวทางให้คนที่สนใจอยู่ ได้ใช้ในการตัดสินใจ
แล้วเดี๋ยวมาสรุปความรู้สึกในตอนท้ายให้ลองอ่านกันดูอีกทีครับ...^^
เริ่มต้นด้วยงานสัมมนาในโรงแรม งานนี้ตั้งใจเล่นแสงเงาเป็นหลักครับ







แวะไปร้านกาแฟกันบ้าง




และที่สำคัญต้องเอาไปลอง Portrait กันครับ









ลองมาย้อนแสงกันดูบ้าง ตามคาดครับ เลนส์เก่าๆมักจะสู้กับแสงไม่ค่อยไหว
แต่อย่างน้อยก็ยังเก็บรายละเอียดมาให้ process กันได้อยู่ เดี๋ยวจะให้ชมทั้งภาพหลังกล้อง และหลัง process นะครับ
ใช้ app Lr และ Snapseed ในมือถิอแต่งทั้งหมดครับ พอดีไม่ถนัดแต่งภาพเท่าไหร่ เลยแค่ดึงแสงใน Lr แล้วกด portrait ใน snapseed เลย
ปล. ตั้งใจเล่นกับแสงเพื่อเรียกแฟลร์นะครับ มันเลยดูสู้แสงไม่ไหวหนักมาก ถ้าเอาแค่ริมไลท์ปกติ ไม่ขนาดนี้ครับ






สรุปความเห็นจากผมเอง คหสต. ล้วนๆ
Tokyo Kogaku Re Auto Topcor 58mm f1.4 ตัวนี้ มีความคม แต่นุ่มนวลไปทั้งภาพ ด้วยเหตุนี้เอง ในบางครั้งอาจจะงง ว่าหมุนเข้ารึยัง เพราะหมุนยังไง object ก็ไม่คมเด้งออกนอกหน้ามาให้เห็น มันดูนุ่มๆนวลๆไปหมด โบเก้มาไว และเป็น Swirl Bokeh โบเก้ดูวิ้งวับ วับวาว น่าสนใจ
ด้วยความที่ได้ภาพแนวละมุน มันจึงเป็นเลนส์ที่เหมาะกับการถ่าย portrait เป็นอย่างมาก รวมไปถึงสายคาเฟ่ ถ่ายกาแฟ ถ่ายดอกไม้ ทำให้ได้ภาพแนวนุ่มนวล มีความหวาน
งานประกอบ ถึงจะเป็นเลนส์ที่มีอายุมาก งานประกอบถือว่าทำได้ระดับโอเค คือ ไม่ได้บึกบึน แต่ก็ไม่ก๊องแก๊ง แต่หน้าตาเลนส์ ไม่ค่อยจะถูกใจเท่าไหร่นัก (ของผมเป็นบอดี้สีดำ)
ผมชอบครับ...เลนส์นุ่มๆ เหมาะกับผู้ชายหน้าหวานๆ แบบผม 555
ขอบคุณที่ติดตามนะครับ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้นะครับ
ส่วนภาพออกมาไม่สวยถูกใจใคร ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
Tokyo Kogaku RE Auto-Topcor 58mm f1.4 เลนส์นี้เค้าว่าต้องลอง...
Tokyo Kogaku RE Auto-Topcor 58mm f1.4
สวัสดีครับ หลังจากได้เลนส์ตัวนี้เข้ามาอยู่ในมือนานพอสมควร มาแบบมึนๆ งงๆ เพราะเจ้าของเก่าบอกให้เอาไปเล่นก่อน ถูกใจพี่ค่อยโอนเงินมาล่ะกัน แบบนี้ก็ได้ !?!?!?
ประกอบกับมีผู้เสียสละหลายตัวในตู้ที่ได้จากไป เพื่อเปิดงบสำหรับตัวนี้เข้ามา เพราะสงสัยมานานแล้วว่า...
ทำไมน้าๆ มือเก่าๆ หลายๆท่านชื่นชอบกันนักหนา เลยต้องมาลองให้รู้กันไป...
ด้วยระยะที่ 58 mm. และ f-stop กว้างสุดที่ 1.4 มันจึงเป็นเลนส์ที่ยังไง๊ ยังไง...ก็ต้องมีโอกาสเอามาใช้ในการถ่าย portrait
หลังจากได้ลองเล่นแสง เงา ถ่ายสิ่งของ แล้วถ่าย portrait ครบแล้วเลยถือโอกาสเอาภาพมาให้ผู้ที่สนใจ และไม่เคยรู้จักว่ามันคือ เลนส์อาร๊ายยยหว่า....ได้มาชมกัน
ในส่วนของประวัติที่มาที่ไปของเลนส์นั้น ยอมรับตรงๆว่าไม่ได้ศึกษามาเลย ที่ได้มาอยู่ในมือเพราะ เสียงลือ เสียงเล่าอ้างล้วนๆว่า เลนส์มันดี...
เลนส์ตัวที่ผมได้มานั้น แต่เดิมเป็น mount Exaktar แต่ได้ทำการโมท้ายมาให้เป็น mount Nikon เพื่อสะดวกในการหา Adapter หรือใช้งานร่วมกับกล้อง Nikon มาแล้วครับ
อุปกรณ์ที่ใช้ในการทดสอบ
กล้อง Sony A7
ตัวกล้องผมปรับเปลี่ยน creative style ไปตามสภาพแสง object และอารมณ์ล้วนๆ มีทั้ง Std, Landscape, Portrait และ Ntrl
WB ใช้แบบ AWB
File JPG ล้วนๆ
ไม่มีการแต่งสี โทน contrast ใดๆ เพิ่มเติม
มีการครอปภาพ และใส่ลายน้ำ ด้วย App ในมือถือเท่านั้น
ลองรับชมกันดูครับ ว่าภาพที่ได้ ถูกใจ ไม่ถูกใจอย่างไร เผื่อเป็นแนวทางให้คนที่สนใจอยู่ ได้ใช้ในการตัดสินใจ
แล้วเดี๋ยวมาสรุปความรู้สึกในตอนท้ายให้ลองอ่านกันดูอีกทีครับ...^^
เริ่มต้นด้วยงานสัมมนาในโรงแรม งานนี้ตั้งใจเล่นแสงเงาเป็นหลักครับ
แวะไปร้านกาแฟกันบ้าง
และที่สำคัญต้องเอาไปลอง Portrait กันครับ
ลองมาย้อนแสงกันดูบ้าง ตามคาดครับ เลนส์เก่าๆมักจะสู้กับแสงไม่ค่อยไหว
แต่อย่างน้อยก็ยังเก็บรายละเอียดมาให้ process กันได้อยู่ เดี๋ยวจะให้ชมทั้งภาพหลังกล้อง และหลัง process นะครับ
ใช้ app Lr และ Snapseed ในมือถิอแต่งทั้งหมดครับ พอดีไม่ถนัดแต่งภาพเท่าไหร่ เลยแค่ดึงแสงใน Lr แล้วกด portrait ใน snapseed เลย
ปล. ตั้งใจเล่นกับแสงเพื่อเรียกแฟลร์นะครับ มันเลยดูสู้แสงไม่ไหวหนักมาก ถ้าเอาแค่ริมไลท์ปกติ ไม่ขนาดนี้ครับ
สรุปความเห็นจากผมเอง คหสต. ล้วนๆ
Tokyo Kogaku Re Auto Topcor 58mm f1.4 ตัวนี้ มีความคม แต่นุ่มนวลไปทั้งภาพ ด้วยเหตุนี้เอง ในบางครั้งอาจจะงง ว่าหมุนเข้ารึยัง เพราะหมุนยังไง object ก็ไม่คมเด้งออกนอกหน้ามาให้เห็น มันดูนุ่มๆนวลๆไปหมด โบเก้มาไว และเป็น Swirl Bokeh โบเก้ดูวิ้งวับ วับวาว น่าสนใจ
ด้วยความที่ได้ภาพแนวละมุน มันจึงเป็นเลนส์ที่เหมาะกับการถ่าย portrait เป็นอย่างมาก รวมไปถึงสายคาเฟ่ ถ่ายกาแฟ ถ่ายดอกไม้ ทำให้ได้ภาพแนวนุ่มนวล มีความหวาน
งานประกอบ ถึงจะเป็นเลนส์ที่มีอายุมาก งานประกอบถือว่าทำได้ระดับโอเค คือ ไม่ได้บึกบึน แต่ก็ไม่ก๊องแก๊ง แต่หน้าตาเลนส์ ไม่ค่อยจะถูกใจเท่าไหร่นัก (ของผมเป็นบอดี้สีดำ)
ผมชอบครับ...เลนส์นุ่มๆ เหมาะกับผู้ชายหน้าหวานๆ แบบผม 555
ขอบคุณที่ติดตามนะครับ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้นะครับ
ส่วนภาพออกมาไม่สวยถูกใจใคร ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ