ยิ่งผมได้คุยกับ Gen X ที่อายุมากๆ หรือ ถ้าคุยกับ Baby Bloom นี่เหมือนคิดกันคนละแบบเลย
เขาคิดว่า องค์กรมีบุญคุณ ต้องภักดี บางคนทำงานถวายองค์กร แบบตายคาโต๊ะกันก็มี

แต่ผมคิดว่า มันก็วินๆ คือ เราทำงานให้ - ได้ค่าแรง
มันคือการแลกเปลี่ยนกันแล้ว ไม่มีบุญคุณอะไรต่อกัน

ผมจึงไม่เข้าใจแนวคิดที่ ทำงานให้องค์กรแบบถวายหัว
องค์กรรวยขึ้น องค์กรเติบโต แต่เงินเดือนคุณเท่าๆเดิม หรือ เพิ่มขึ้นมาหน่อย
หรือ แค่เลื่อนขั้น
ผมคิดว่า ทำให้ตายยังไง บริษัทก็ไม่ใช่ของคุณ
ถ้าเปรียบเทียบองค์กรเป็นคอมเครื่องนึง แต่ละคนมีหน้าที่ต่างกัน
สมมุติว่าคุณมีหน้าที่เป็นramในเครื่อง วันไหนแรมใกล้เสีย แรมมีปัญหา
ถามว่าเจ้าของคอมเขาจะแคร์แรมตัวเดียวมั้ย เขาก็ไม่ซ่อม เพราะไม่คุ้ม
เขาก็เปลี่ยนแรม แล้วผ่านไปหลายๆๆปี คอมเครื่องนั้นก็ต้องมีวันตกรุ่น
เปรียบเสมือนคุณไม่ได้อัพเกรดความรู้ใหม่ๆ เด็กรุ่นใหม่เข้ามาสดกว่า คล่องแคล่วกว่า
ก้าวทันเทคโนโลยีมากกว่า อย่าลืมว่าเด็กGenใหม่ ไม่รู้จักระบบแมนนวลแล้ว
เด็กบางคนยังไม่เข้าใจเลยว่าเทปคาสเซ็ทคืออะไร
เด็กป.1 ลูกพี่สาวผม สไลท์ โทรศัพท์ เปิดกูเกิล ดูยูทูป โหลดแอปอะไรเป็นหมด
ขนาดที่ Gen เก่าๆบางคน ยังเข้ากลุ่มlineไม่เป็น

แต่ผมคิดว่าเราควรภักดีกับตัวเอง คือ ควรแคร์ตัวเอง
หรือถ้ามีเงินหน่อยไปเปิดบริษัท เปิดร้าน หรือ ขายข้าวแกงเอง สิ่งนั้นยังเป็นของเรา
นี่คือร้านข้าวแกงของเรา เราจะบริหารยังไงให้ร้านข้าวแกงเราเจริญเป็นร้านใหญ่
เออ มันยังดูเป็นชิ้นเป็นอันมากกว่า