สวัสดีค่ะวันนี้มีเรื่องมาปรึกษาตามจริงภายนอกจขกท.เป็นคนร่าเริงนะคะแต่เหมือนจะเซนซิทีฟตั้งแต่เสียแม่ไปเราจะรู้สึกถึงอารมณ์คนอื่นได้ดีผ่านน้ำเสียงเราจะรู้สึกว่าคนนั้นไม่พอใจเราจากน้ำเสียง
ที่ว่าเซนซิทีฟคือเวลาเจออะไรเล็กน้อยเราก็จะชอบร้องไห้ เช่น เพื่อนไม่สนใจหรือเพื่อนดูมีความสุขกว่าอยู่กับเรา โดนเจ้านายที่ทำงานดุว่าจองหองทั้งๆที่แค่เข้าสังคมไม่เป็น แต่ที่สุดคือพ่อ เวลาโดนพ่อด่าว่าอะไรบางครั้งเราก็จะทำเป็นไม่สนใจแต่กลับมานั่งร้องไห้ ยิ่งเวลาพ่อเห็นเราร้องไห้เหมือนพ่อไม่รู้สึกว่าทำให้ลูกตัวเองเสียใจ พ่อไม่ปลอบเราเลย ไม่เหมือนแต่ก่อนที่เวลาเราร้องไห้เเล้วจะให้เรามากอดเเล้วถามเราว่าเป็นอะไรพ่อทำอะไรให้หรอ พ่อขอโทษนะ แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีเลย เอาแต่ด่าว่าเราแถมคุณลุงข้างบ้านยังชอบตะโดนมาด่าเราด้วยจนบางครั้งเรารู้สึกว่าการที่เราตายไปอาจดีกว่าก็ได้ เราเคยมีความคิดที่จะกนีดแขนแต่ก็ไม่ทำเพราะเรากลัวไม่มีคนดูแลพ่อ เลยคิดว่าอยากโดนรถชนให้ตายแต่เราก็ไม่กล้าเพราะกลัวพ่อไม่มีคนดูแล เรากลัวการที่ตัวเองคิดแบบนั้นแต่ทุกครั้งเราก็ยังเห็นหน้าพ่อเวลามีความสุขที่อยู่กับเรา เรากลัวว่าสักวันเราอาจไม่ได้เป็นแค่คนเซนซิทีฟ
แบบนี้เราเสี่ยงเป็นโรคซึมเศร้ามั้ย มีวิธีแก้หรือปล่าว
ขอบคุณสำหรับคำตอบนะคะ