สวัสดีค่ะ คือหนูเรียนพิเศษอยู่ที่หนึ่งเเล้วคือต้องไปเรียนบ้านของคุณครูเขา เเล้วก้อไปเจอลูกครูเขา เราก้อชอบมองไรงี้ พอมองเเล้วก้อเขินจนเหงื่อออกเเล้วก้อเเอบยิ้มไรงี้ เเล้วพอเขาเข้ามาหาเเม่ที่เป็นครูสอนอยู่อย่างงี้เราก้อจะเงียบไปเลย คือปกติจะเป็นคนพูดมาก เเล้วเเบบบางทีเราก้อจะเเบบไม่กล้าเข้าใกล้อย่างเช่นเเบบถ้าสมมติว่าเค้าอยู่ตรงหน้าประตูงี้ เราก็จะรอจนกว่าเขาจะเดินออกไปเเล้วเราค่อยเดินไปตรงนั้น เเล้วเราก้อชอบมองเเบบห่างๆไกลๆไม่ให้เขารู้อย่างงี้ ก้อเลยอยากรู้ว่ามันเรียกว่าชอบหรือปลื้มอ่ะคะ