เราเป็นคนที่ชอบศิลปินเกาหลี-ญี่ปุ่น และไทยมากๆ ค่ะ แต่พวกคุณครูที่โรงเรียนก็มักจะบอกว่ามันไร้สาระ มันก็อาจจะจริง แต่มันก็ทำให้คนที่วันๆ มีแต่หายใจทิ้งมากะตือรือร้นในการอยากเรียนภาษา เก็บเงิน และเรียนเรื่องอื่นๆ ที่ในตอนเด็กไม่กล้าเรียน ผลการเรียนเราก็ดีมาตลอด อาจจะมีคะแนนตกบ้างในวิชาที่เราไม่ชอบแต่ก็ไม่ใช่เพราะที่เราบ้าศิลปินเสมอไป อีกอย่างคือเราชอบอ่านหนังสือทั้งนิยาย การ์ตูน มังงะ แล้วก็หนังสือทั่วๆ ไป+อนิเมะ+เกม เราชอบจนได้แรงบันดาลใจ เราฝึกเขียนนิยายมาตั้งแต่ป.3 แต่งผิดแต่งถูกมาเรื่อยๆ ถึงแม้ว่าตอนนี้ยังเป็นแค่งานอดิเรกแต่เราคิดว่าสักวันเราจะสร้างรายได้จากนิยายที่แต่ง แต่ทุกวันนี้เราเหนื่อยจากการที่ต้องฟังคำพูดของคุณครูเกือบทุกวันว่าการที่เราอ่านนหนังสือที่ไม่ใช่ตำราเรียน ดูการ์ตูน เล่นเกม แล้วก็บ้าศิลปินจะพาชีวิตเราไปไม่รอด ทั้งๆ ที่เราคล่องอังกฤษได้(ไม่มาก)ก็เพราะเกมและการ์ตูนพวกนี้ เราเริ่มรู้สึกไม่ดีแล้วก็กังวลในสิ่งที่ตัวเองชอบว่ามันจะทำให้เราไม่รอดจริงๆ รึเปล่า เราอยากรู้ค่ะว่าเพราะอะไร ทำไมคุณครูถึงไม่เคยมองเห็นคุณค่าของเรื่องที่เขาบอกว่าไร้สาระเหล่านี้เลย