ก่อนอื่นบอกก่อนเลยว่าเรื่องนี้เราผิด มากด้วย แต่ก็อยากให้อ่านเรื่องราวของเราซักนิด คือมันอึดอัด อยากระบาย
เริ่มจากเรามีคนที่คุยๆ อยู่ก่อนแล้ว แต่เค้าเหมือนไม่ค่อยสนใจเราซักเท่าไหร่ แล้วผู้ชายอีกคนก็เข้ามาในฐานะเพื่อน เราก็ระบายทุกอย่างให้เค้าฟัง เค้าก็แนะนำให้เลิก เราก็เชื่อเพราะเหนื่อยที่จะวิ่งตามแล้วจริงๆ ซึ่งนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของหายนะที่เหนื่อยกว่า...
วันหนึ่งคนที่ให้คำปรึกษาเราเค้าบอกว่าเลิกกับแฟน ก่อนหน้านี้ทะเลาะกันหลายครั้งแล้ว เค้าเบื่อเลยบอกเลิก เราสองคนก็เลยหันมาคุยๆ กันแล้วพัฒนาความสัมพันธ์ไปจนถึงขั้นว่านอนด้วยกัน...ซึ่งเค้าเป็นครั้งแรกของเรา (แต่เราไม่ซีเรื่องนี้นะ จะครั้งแรกหรือครั้งไหนขอแค่ไม่ติดโรคพอ) เค้าใส่ใจเราไม่เหมือนกับผู้ชายคนแรก มาหาอาทิตย์ละครั้งเพราะอยู่กันคนละที่ บางทีก็โทรมาคุยด้วยเวลาเราเหงาๆ หรือเวลาที่ไม่ได้คุยกันนานๆ เค้าก็จะบอกก่อนเสมอ เช่น วันนี้ไฟดับไม่ได้ชาร์จแบตมือถือ วันนี้ทำงานทั้งวันไม่ได้คุย เราก็โอเคนะ...
ปัญหาอยู่ที่ว่าเค้ายังคงติดต่อกับแฟนเก่าเค้าอยู่ เราก็รู้และไม่ได้ว่าอะไรเพราะเค้าก็คบกันมานานแล้ว (เกือบสามปี) ความผูกพันมันตัดกันยาก อีกอย่างเรายังไม่อยากให้ทางบ้านเรารู้ด้วย เรารู้สึกโอเคกับความสัมพันธ์แบบไม่เปิดเผยของเรา จนกระทั่งเพื่อนสนิทที่รู้เรื่องดึงสติเรากลับมา เพื่อนบอกว่าเข้าไปแอบส่องเฟสแฟนเก่าของเค้าแล้วอย่างกับยังไม่เลิกกัน ปกติเราไม่ชอบส่องเฟสค่ะ แต่พอเพื่อนพูดแบบนี้เลยเข้าไปดูซักนิด ปรากฎว่ายังโพสต์ถึงกันอยู่เลย เราเลยไปเค้นคำตอบจากเค้า ตอนแรกเค้าก็โกรธพอซักพักก็ยอมรับค่ะ ว่ากลับไปคืนดีกันแล้วด้วยเหตุผลว่า 1.ที่บ้านขอไว้เพราะชอบแฟนเค้ามาก 2.เค้าเคยทำผู้หญิงคนนั้นท้องแล้วแท้งเองตามธรรมชาติ ซึ่งเค้าสัญญาไว้ว่าจะไม่ไปไหน
จุกค่ะ...ปรึกษาใครก็บอกว่าให้เลิก เค้าบอกว่าขอเวลาให้แฟน(ตัวจริง)ของเค้าไปอยู่ที่จีนก่อนได้มั้ย ถึงตอนนั้นเค้าจะเลิกให้ ไม่เกินสิ้นปีนี้ แต่ถ้ารอไม่ได้เค้าจะยอมปล่อยเราไป...ซึ่งเรากลับรู้สึกว่าเป็นเราต่างหากที่ไม่ยอมปล่อยเค้าไป ก็คนมันรักจะให้ตัดใจยังไง เคยคิดที่จะตัดขาดเหมือนกัน แต่แค่คิดก็ร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลังแล้ว ซึ่งจากตอนนั้นถึงตอนนี้เราทนมาเดือนกว่าๆ เค้ายังทำดีกับเราเหมือนเดิม พยายามจะไม่คิดมาก จะให้เวลาตามที่เค้าขอ แต่มันน่าเจ็บใจตรงที่เราจะมีความสุขทุกครั้งที่เค้ามาหา กินอิ่มนอนหลับ พออยู่คนเดียวจะกินอะไรไม่ค่อยลง วันนึงๆ ไม่หิวเลยด้วยซ้ำ
รู้ตัวอยู่ว่าถึงตั้งกระทู้ไปก็คงจะโดนด่า รู้ทั้งรู้ว่าเขามีแฟนแล้วก็ยังจะคบต่อ ไม่ก็บอกให้เลิกๆ ไปซะ ต่อไปถึงเค้าเลิกกับแฟนมาคบเราใช่ว่าเค้าจะไม่ทำแบบนี้อีก
...แต่เราปฏิเสธความสุขทุกครั้งที่อยู่กับเค้าไม่ได้เลย ทำไมต้องรักผู้ชายห่วยๆ แบบนี้ด้วย
เราแอบคบกับแฟนคนอื่น
เริ่มจากเรามีคนที่คุยๆ อยู่ก่อนแล้ว แต่เค้าเหมือนไม่ค่อยสนใจเราซักเท่าไหร่ แล้วผู้ชายอีกคนก็เข้ามาในฐานะเพื่อน เราก็ระบายทุกอย่างให้เค้าฟัง เค้าก็แนะนำให้เลิก เราก็เชื่อเพราะเหนื่อยที่จะวิ่งตามแล้วจริงๆ ซึ่งนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของหายนะที่เหนื่อยกว่า...
วันหนึ่งคนที่ให้คำปรึกษาเราเค้าบอกว่าเลิกกับแฟน ก่อนหน้านี้ทะเลาะกันหลายครั้งแล้ว เค้าเบื่อเลยบอกเลิก เราสองคนก็เลยหันมาคุยๆ กันแล้วพัฒนาความสัมพันธ์ไปจนถึงขั้นว่านอนด้วยกัน...ซึ่งเค้าเป็นครั้งแรกของเรา (แต่เราไม่ซีเรื่องนี้นะ จะครั้งแรกหรือครั้งไหนขอแค่ไม่ติดโรคพอ) เค้าใส่ใจเราไม่เหมือนกับผู้ชายคนแรก มาหาอาทิตย์ละครั้งเพราะอยู่กันคนละที่ บางทีก็โทรมาคุยด้วยเวลาเราเหงาๆ หรือเวลาที่ไม่ได้คุยกันนานๆ เค้าก็จะบอกก่อนเสมอ เช่น วันนี้ไฟดับไม่ได้ชาร์จแบตมือถือ วันนี้ทำงานทั้งวันไม่ได้คุย เราก็โอเคนะ...
ปัญหาอยู่ที่ว่าเค้ายังคงติดต่อกับแฟนเก่าเค้าอยู่ เราก็รู้และไม่ได้ว่าอะไรเพราะเค้าก็คบกันมานานแล้ว (เกือบสามปี) ความผูกพันมันตัดกันยาก อีกอย่างเรายังไม่อยากให้ทางบ้านเรารู้ด้วย เรารู้สึกโอเคกับความสัมพันธ์แบบไม่เปิดเผยของเรา จนกระทั่งเพื่อนสนิทที่รู้เรื่องดึงสติเรากลับมา เพื่อนบอกว่าเข้าไปแอบส่องเฟสแฟนเก่าของเค้าแล้วอย่างกับยังไม่เลิกกัน ปกติเราไม่ชอบส่องเฟสค่ะ แต่พอเพื่อนพูดแบบนี้เลยเข้าไปดูซักนิด ปรากฎว่ายังโพสต์ถึงกันอยู่เลย เราเลยไปเค้นคำตอบจากเค้า ตอนแรกเค้าก็โกรธพอซักพักก็ยอมรับค่ะ ว่ากลับไปคืนดีกันแล้วด้วยเหตุผลว่า 1.ที่บ้านขอไว้เพราะชอบแฟนเค้ามาก 2.เค้าเคยทำผู้หญิงคนนั้นท้องแล้วแท้งเองตามธรรมชาติ ซึ่งเค้าสัญญาไว้ว่าจะไม่ไปไหน
จุกค่ะ...ปรึกษาใครก็บอกว่าให้เลิก เค้าบอกว่าขอเวลาให้แฟน(ตัวจริง)ของเค้าไปอยู่ที่จีนก่อนได้มั้ย ถึงตอนนั้นเค้าจะเลิกให้ ไม่เกินสิ้นปีนี้ แต่ถ้ารอไม่ได้เค้าจะยอมปล่อยเราไป...ซึ่งเรากลับรู้สึกว่าเป็นเราต่างหากที่ไม่ยอมปล่อยเค้าไป ก็คนมันรักจะให้ตัดใจยังไง เคยคิดที่จะตัดขาดเหมือนกัน แต่แค่คิดก็ร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลังแล้ว ซึ่งจากตอนนั้นถึงตอนนี้เราทนมาเดือนกว่าๆ เค้ายังทำดีกับเราเหมือนเดิม พยายามจะไม่คิดมาก จะให้เวลาตามที่เค้าขอ แต่มันน่าเจ็บใจตรงที่เราจะมีความสุขทุกครั้งที่เค้ามาหา กินอิ่มนอนหลับ พออยู่คนเดียวจะกินอะไรไม่ค่อยลง วันนึงๆ ไม่หิวเลยด้วยซ้ำ
รู้ตัวอยู่ว่าถึงตั้งกระทู้ไปก็คงจะโดนด่า รู้ทั้งรู้ว่าเขามีแฟนแล้วก็ยังจะคบต่อ ไม่ก็บอกให้เลิกๆ ไปซะ ต่อไปถึงเค้าเลิกกับแฟนมาคบเราใช่ว่าเค้าจะไม่ทำแบบนี้อีก
...แต่เราปฏิเสธความสุขทุกครั้งที่อยู่กับเค้าไม่ได้เลย ทำไมต้องรักผู้ชายห่วยๆ แบบนี้ด้วย