พอดีผมอ่านหนังสือเล่มนึงเป็นภาษาอังกฤษ

มีข้อความที่ว่า The Master reflected:"Solitude, it is true, is the  best of all companions,

The Master ในที่นี้คือพระพุทธเจ้า

Solitude = ความโดดเดี่ยว, ความอยู่ห่างไกล, วิเวก(lonely place)

แปลได้ว่า  ความวิเวก คือความจริง คือเพื่อนที่ดีที่สุด

ถ้าพระพุทธองค์เคยตรัสแบบนี้จริง


แบบนี้การที่เราพยายามอยู่คนเดียว โดดเดี่ยวให้มากที่สุด เราก็จะได้เพื่อนที่ดีที่สุด คือความวิเวก ความสันโดษนั่นเอง


จริงหรือไม่ครับ ขอท่านผู้รู้ช่วยอธิบายด้วยครับ


แต่โปรดอย่ายก ข้อความในพระสูตร พระไตรปิฏก อะไรมาแปะ เลยนะครับ


ขอเป็นคำพูดง่ายๆแบบคนฟังเข้าใจก็พอ

ขอบพระคุณครับ