คือมีแฟนอยู่แล้วค่ะ . . คบกันมาปีกว่า กลับมีความรู้สึกเหงา เหมือนตัวคนเดียว เหมือนโสด ใช้ชีวิตคนเดียวมากๆ ไปดูหนังคนเดียว กินข้าว ซื้อของ หรือแม้แต่ตอนป่วยก็นอนเป็นผักอยุ่คนเดียวค่ะ แฟนก็ไม่ใช่ไม่ดูแลนะคะ ก็ซื้อยาซื้อข้าวต้มมาให้แค่นั้น แต่ลึกๆเราน้อยใจมากค่ะ อยากให้ดูแลมากกว่านี้ ไม่ใช่แบบซื้อยามาวางไว้แล้วก็ปล่อยนอนเป็นผักอย่างเดิมแค่นั้น วันๆหนึ่งโทรคุยกันแค่สองสาย คือสายเที่ยง กับสายเย็น สายละไม่เกิน2นาที “ฮัลโหลกินข้าวยังอยู่ไหนโอเคแค่นี้!?” แล้วบางครั้งที่มีปัญหาก็ต้องรอแฟนโทรมาถึงจะได้คุยกัน เรากับแฟนเป็นประเภทคุยกันเยอะๆไม่ได้ค่ะ นิดๆหน่อยๆทะเลาะกันตลอด และบ่อยครั้งที่ทะเลาะเขาก็จะไม่ค่อยยอมเราด้วย เขาเป็นคนที่จริงจังกับหลายๆเรื่อง และมีความรู้พอสมควรค่ะ เวลาจะบอกอะไรเขาในสิ่งที่เรารู้เขาจะไม่ฟังค่ะ
ทุกวันนี้รู้สึกอึดอัดค่ะ ไม่ได้อยากมีแฟนที่โรแมนติกอะไรขนาดนั้นนะคะ แค่แอบคิดว่าจริงๆแฟนกันรักกันมันต้องใส่ใจกันมากกว่านี้มั้ยคะ? แฟนหรือผู้ชายหลายๆคนที่เข้ามาในชีวิตมักจะพูดว่าเราเป็นผู้หญิงเก่งค่ะ แบบคงอารมร์ไม่ต้องเทคแคร์ดูแลอะไรมาก แล้วก็ปล่อยปะละเลยแบบนี้มาตลอด เคยคุยเรื่องนี้กับแฟนแล้วค่ะ หลายครั้งมากๆ บางครั้งประเด็นเรื่องนี้เราก็ทะเลาะกัน บางครั้งก็ดีขึ้นสัก2-3วัน แล้วก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม