วินัยการแข่งวอลเลย์บอลหญิงของทีมญี่ปุ่น ที่แตกต่างจากทีมไทย
เมื่ออยู่ในเกมรุก กรูกันเข้าไปแดนหน้าช่วยรองบอล แต่พอต้องอยู๋ในเกมรับ ตัวบล็อคปิดช่องตามตำแหน่งตัวเอง
ที่เหลือถอยไปตั้งโซนรับชัดเจนแบบอัตโนมัติ เป็นระบบของทีมที่ไม่มีการหลุดโซน เหมือนเป็นวินัยที่มีสติรู้ตัวตลอดเวลาของทีมญี่ปุ่น
ไม่แปลกใจทำไมญี่ปุ่นถึงเหนียว ไม่ได้เป็นภาระลิปที่หนักจนเกินไป ทุกคนช่วยกันขุดในโซนตัวเอง
(เรื่องปฎิกิริยารับตบที่ไวมาก นี่เขาคงมีวิธีการฝึกของเขา )

แตกต่างกับทีมไทย เกมรุกช่วยกันดันขึ้นหน้าไปรองบอลก็จริง พอคู่แข่งสวนกลับ  บล็อคช่วยกันทำงาน
แต่ผู้เล่นแดนหลังยัง ยืนขาตาย อยู่กลางสนามแถวเส้นสามเมตร ดันขึ้นหน้าโดยไม่ถอยไปตั้งโซนรับ ไม่เช็คตำแหน่งตัวเอง
แดนหลังโบ๋ ข้างหลังว๊าง ว่าง คนตีนี่ยังกะเจอขุมทรัพย์ บ่อน้ำมัน
พอเขาตีบอลเหนือไหล่ตัวเอง กะเช็คออก ที่ไหนได้ ลงแดนหลังสบายๆ มองตากันปริบๆ
ลิปกับคนที่เก่งเกมรับวิ่งเพ่นพล่านไปทั่วสนาม โซนตั้งรับหายไปหมด