สาวมั่น(รวมถึงหนุ่มมั่นด้วย)ในแบบที่เราเข้าใจ คือ

คนที่เข้าใจตัวเองและรู้จักตัวเอง(ตามความเป็นจริงนะ ไม่หลงตัวเอง)
รู้ว่าตัวเองรู้อะไร และไม่รู้อะไร
รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร และไม่ต้องการอะไร
กล้าแสดงจุดยืนของตัวเอง และเคารพจุดยืนของคนอื่น
(ไม่ให้คนอื่นมาล้ำเส้น แต่ก็ไม่เจ้าจี้เจ้าการให้คนอื่นต้องมาคิดหรือทำเหมือนตัวเอง ไม่คิดเล็กคิดน้อย)
ดูแลตัวเองได้ ตัดสินใจเองได้ และมักจะทำอะไรด้วยความรอบคอบ
กล้าปรึกษาคนอื่นในเรื่องที่ตนเองยังไม่รู้ เพื่อเอามาประกอบการตัดสินใจของตัวเอง(ไม่ใช่ฟังแล้วเออออ เชื่อเขาไปหมด)
ยอมรับความจริงได้เมื่อมีผู้ชี้ให้เห็นถึงจุดบอดหรือข้อบกพร่องที่ตนเอง
มีความภาคภูมิใจในตนเอง รู้คุณค่าของตัวเอง (รู้ว่าตัวเองมีดีอะไร ไม่หวั่นไหวต่อขี้ปากคนง่ายๆ รู้ว่าคำไหนควรฟัง คำไหนควรปล่อยผ่าน)

สาวมั่นไม่จำเป็นต้องก้าวร้าว โผงผาง หรือต่อต้านสังคมไปซะทุกเรื่อง
ไม่จำเป็นต้องอีโก้จัด ฉันรู้ ฉันเก่ง ฉันต้องชนะไปซะทุกเรื่อง
ไม่จำเป็นต้องแต่งตัวแต่งหน้าจัดเสมอไป
ไม่จำเป็นต้องพยายามแสดงให้คนอื่นเห็นตลอดเวลาว่า ฉันรู้อะไรบ้าง มีดีอะไรบ้าง(ไม่อวดพร่ำเพรื่อ)
แต่จะเป็นไปอย่างธรรมชาติ เป็นตัวของตัวเอง
เมื่อถึงคราวที่ต้องใช้ความรู้ความสามารถ ก็จะดึงศักยภาพตัวเองออกมาใช้อย่างเต็มที่ ไม่มีการเหนียมอาย

เป็นความมั่นที่ออกมาจากภายใน ไม่ใช่พยายามแสดงออกเพื่อกลบเกลื่อนความไม่มั่นใจของตัวเอง

(ผู้หญิงหวานๆบางคนอาจจะเป็นสาวมั่นก็ได้นะคะ ผู้หญิงแรงๆบางคนอาจจะไม่ใช่สาวมั่นจริงๆก็ได้ค่ะ ต้องรู้จักตัวตนกันระดับหนึ่งถึงจะรู้ได้อันไหนจริง อันไหนปลอม)