เราไม่รู้ว่าแปลกไหม?? แต่เรารู้สึกแบบนี้จริงๆ ค่ะ
เรื่อง คือว่า วันนี้เราเอาพวกหมอนหนุนจากห้องนอน ลงมาตากแดด แล้วเราออกไปทำธุระ พอกลับมาสภาพที่เจอ คือ หลาน (ฝั่งที่ไม่สนิทกัน) 3-4 คน มานอนเกือกกลิ้งบนกองหมอนของเรา (แม่เก็บเข้าบ้านให้ ยังไม่ไปถึงห้อง) แล้วยังเอาผ้าเอาหมอนมาไถเล่นบนพื้นบ้าน
ทำไมเราไม่ดุหลาน เพราะแม่กับยายเค้ายังไม่ดุเลย เราจะทำได้เหรอ? ขนาดเราเดินเข้าบ้าน มันยังไม่หันมามอง มือยังไม่ยกไหว้เลย เล่นเกมในโทรศัพท์อยู่ทุกคน ตอนแรกนึกว่าเข้าผิดบ้าน มองไปมองมามันคุ้นๆ บ้านตรูเองนี่
พอพวกเค้ากลับไป เราก็ดึงปลอกหมอน ดึงผ้าออก เอามาซักใหม่ แม่เราถามอีกว่าเพิ่งซักเมื่อวานนี่ ทำไมซักอีก มันไม่เปื้อนนี่นา
คือ เราไม่ชอบให้ใครมาเล่นของๆเรา เราว่ามันคือส่วนตัวเรานะ รู้สึกว่ามันเหม็นเหงื่อเด็กๆ (จริงๆ อาจไม่มีกลิ่นก็ได้) แต่คือไม่ชอบไง แบบว่ารังเกียจเลยแหละ
อันนี้เราผิดปกติป่าวคะ?
มีใครรู้สึกเหมือนเราบ้างไหม?
มีใครเป็นแบบนี้ไหม?
เรื่อง คือว่า วันนี้เราเอาพวกหมอนหนุนจากห้องนอน ลงมาตากแดด แล้วเราออกไปทำธุระ พอกลับมาสภาพที่เจอ คือ หลาน (ฝั่งที่ไม่สนิทกัน) 3-4 คน มานอนเกือกกลิ้งบนกองหมอนของเรา (แม่เก็บเข้าบ้านให้ ยังไม่ไปถึงห้อง) แล้วยังเอาผ้าเอาหมอนมาไถเล่นบนพื้นบ้าน
ทำไมเราไม่ดุหลาน เพราะแม่กับยายเค้ายังไม่ดุเลย เราจะทำได้เหรอ? ขนาดเราเดินเข้าบ้าน มันยังไม่หันมามอง มือยังไม่ยกไหว้เลย เล่นเกมในโทรศัพท์อยู่ทุกคน ตอนแรกนึกว่าเข้าผิดบ้าน มองไปมองมามันคุ้นๆ บ้านตรูเองนี่
พอพวกเค้ากลับไป เราก็ดึงปลอกหมอน ดึงผ้าออก เอามาซักใหม่ แม่เราถามอีกว่าเพิ่งซักเมื่อวานนี่ ทำไมซักอีก มันไม่เปื้อนนี่นา
คือ เราไม่ชอบให้ใครมาเล่นของๆเรา เราว่ามันคือส่วนตัวเรานะ รู้สึกว่ามันเหม็นเหงื่อเด็กๆ (จริงๆ อาจไม่มีกลิ่นก็ได้) แต่คือไม่ชอบไง แบบว่ารังเกียจเลยแหละ
อันนี้เราผิดปกติป่าวคะ?
มีใครรู้สึกเหมือนเราบ้างไหม?