เอาเป็นว่าแอบชอบน้องที่ทำงาน และกำลังจะไปบอกว่าชอบเร็วๆนี้ เพราะเวลาที่จะได้ไกล้กันอีกกำลังจะไม่มี
น้องเค้าเป็นคนเฟรนลี่ คุยได้กับทุกคน หน้าตาดี อารมณ์ดีน่ารักหน้าหยิก
ส่วนผมผู้ชายธรรมดา หน้าตาก็หาได้ทั่วไป ออกจะเกือบอ้วนด้วยซ้ำ ไม่ได้เด่นอะไรซักอย่างนอกจากเรื่องทำงาน ฐานะก็กลางๆ รถก็ไม่มี
น้องและผมเป็นพวกโลกส่วนตัวทั้งคู่ อายุห่างกัน 7 ปีผมก็ 30 จะกลางๆละ ทำงานที่เดียวกันแต่คนละแผนก เวลาเดินผ่าน มองจะมียิ้มให้กันเสมอ แต่ปกติผมจะอายไม่ค่อยจะหันไปดู (โต๊ะน้องเค้าอยู่ไกล้ๆประตู) หลายครั้งจะเดินผ่านไปเลยทั้งๆก็อยากจะแว๊บเค้าไปคุยด้วย เคยโดนบอกว่าเป็นคนเย็นชาด้วยซ้ำ (T_T ก็ไม่ได้อยากเย็นชาไอ่ที่หน้าเก็กมันก็อายนั้นแหละ เดียวเสียกระบวน)
ไปกินข้าวด้วยกันบ่อยๆ แต่ก็จะมีเพื่อนๆไปกันเป็นกลุ่มๆ เดียวๆยังไม่เคย เวลามีติดต่องานหรือให้มีช่วยเหลือก็จะมีเข้ามาบีบไหล่มั้ง เอาคางมาเกยแขนเราตอนทำงานอยู่มั้ง พอดูแบบนี้เหมือนน้องเค้าก็อาจมีใจให้รึเปล่าหว่า ? หรือแค่อ้อนขอความช่วยเหลือแค่นั้น
แต่พอเราจะตามงาน กลางคืนเราก็ไลน์ไปหา เค้ากลับไม่ค่อยตอบเรา อ่านๆแล้วก็ตอบแบบสั้นๆ เหมือนผ่านๆไป อ่าวนี่ทั้งหมดสรุปมโนเองรึเนี่ย
เลยทำให้ต้องกลับมาคิดว่า

ก. แกกำลังมโนล้วนๆ น้องเค้าเห็นเป็นแค่พี่เท่านั้นแหละ ไปหายาสลายมโนมากินซระ
ข. แกมันโง่ดูไม่ออกเอง เสี่ยงเข้าไปบอกโลด
ค. เค้ามีแฟนแล้ว ที่ยิ้มให้เพราะเพื่อนกันเท่านั้นแหละ เตรียมปล่อยนกรอได้เลย
ง. .........................(ช่วยคิดที)

เพราะว่าน้องเค้ากำลังจะลาออก และเวลาเหลือไม่มากแล้ว เราก็พร้อมที่จะนก ... เฮ้ยพร้อมจะเสี่ยง ควรจะกาข้อไหนดี หรือไปกินยาสลายมโนแล้วกลับไปนอนซระ