ไม่รู้เราทำเวรกรรมอะไรมา
แฟนไม่มีเวลาให้ และร้องขอเวลาทั้งหมดของเรา เวลาเพื่อนชวนไปค้างบ้านเพื่อน เค้าก็ชวนทะเลาะ ไม่อยากให้ไป อ้างว่าเราไม่มีเวลาให้เค้า แล้วยังจะทิ้งเค้าไปอีก
พอเราจะชวนเค้าไปเที่ยวในวันสำคัญของเรา (วันเกิดเรา) เพื่อใช้เวลาร่วมกัน ตัวเค้ากลับไม่อยากไป
เค้าขอให้เรามีเวลาให้เค้า แต่พออยู่ด้วยกันกลับเล่นแต่โทรศัพท์ เราว่าจริงๆ ไม่ต้องมีเราก็ได้มั้ง ถ้าจะแค่มาหายใจในห้องเดียวกันแค่นี้
ส่วนเพื่อน เวลาเพื่อนทุกข์เพื่อนเหงา เราแสตนบาย พอถึงตาเรา...มองไปทางไหนไม่เห็นใครเลยสักคน ที่เห็นที่ชวนก็ไม่มา เราพยายามพิจารณาตัวเองทุกอย่างว่าเรานิสัยไม่ดีตรงไหน บกพร่องยังไง ทำไมเราถึงไม่เคยอยู่ในสายตาของใครเลยทั้งเพื่อนหรือแม้กระทั่งแฟน แต่เราก็ยังไม่รู้เพราะเราคิดว่าเราทำดีที่สุดแล้ว เราควรทำไงดี ขลุกอยู่แต่ในห้อง คอยทำตามใจผู้อื่นต่อไปหรอ มีวิธีไหนแนะนำเราอีกมั๊ย เรารู้สึกเหมือนโดนขังอยู่ในกรงที่มีผู้คนชื่นชมเราจากภายนอกกรง พอเค้าจะเล่นก็มา พอเบื่อก็ไป หรือเราเรียกร้องจากคนอื่นมากเกินไป? ช่วยแนะนำหน่อยนะคะ จะได้ปรับปรุงตัวเอง และแนวความคิด ยินดีน้อมรับคำแนะนำทุกอย่างค่ะ