ลดหลั่นชั้นโอบผาอีกไหลเลี้ยว
น้ำเย็นเกลียวขาวพราวกระทบหิน
ธรรมชาติคือแม่ของแผ่นดิน
หยาดไหลรินหล่อเลี้ยงปวงชีวา

ชมน้ำเย็นใสกระจ่างสล้างจิต
น้ำคือมิตรประพรมพร่างอิ่มเอิบหนา
หม่นห่มโศกใดใดที่มีมา
ห้วงธาราชำระสิ้นจำรัสดล

ละอองน้ำเบาบางกระทบแสง
ก่อเกิดแวงม่านรุ้งวิจิตรผล
วาวระยับก่องแก้วเหนือสายชล
ตระการยลเยี่ยงยูงสูงรำแพน