เวลาที่พยายามจนประสบความสำเร็จไม่มีใครมายินดีด้วย แต่เวลาพลาดนิดๆหน่อยๆทำไมซ้ำเติมกันจัง ท้อมากๆ ไม่อยากอยู่แล้วอะ เหนื่อย🥺

ทำไงดีค่ะ  ตอนนี้.. ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว  ยิ่งมองหน้าลูก ยิ่งสงสาร ที่ให้เค้าเกิดมาลำบาก ... ในวันที่ล้ม มีแต่คนคอยเหยีบ ซ้ำเติม ... มันเหนื่อยล้า มันท้อ มันรู้สึกไม่อยากนับรู้อะไรอีกแล

คือเราเป็นคนที่นิดๆก็จะเสียใจร้องไห้ง่าย เรามีกลุ่มเพื่อนอยู่หลายคน พอเพื่อนเล่าเหตุการที่เพื่อนเจอมาเรื่องที่ทำให้เพื่อนคิดมาก เราก็คอยรับฟังตลอดคอยพูดไม่ให้เพื่อนเสียใจมากกว่าเดิม พูดไม่ทำร้ายจิตใจเ

ใช่ค่ะเราเหนื่อยกับเรื่องต่างๆแล้วต้องมาเจอครอบครัวที่ไม่เคยให้กำลังใจมาตั้งเเต่เด็กๆเวลาเราผิดมาก-น้อยเขาก็ซ้ำเติมตลอดเวลาเราป่วยก็ซ้ำเติมเวลาเรามีเหตุผลก็หาว่าเถียงด่าเราสารพัดใช้ถ้อยคำหยาบบางทีก็พู

สวัสดีค่ะอยากจะระบาย คือเราเป็นคิดมาก down ง่าย ชอบเอาคำพูดของคนอื่นมาคิดเล็กคิดน้อย เครียดง่ายมากเคยคิดจะฆ่าตัวหลายรอบ เอามีดมากรีดตัวเอง เราท้อเราเหนื่อย มันเหมือนอยู่ไปก็ไร้ค่า เกิดมาก็มีปมพ่อแม่ไม

เหนื่อยมากๆ เหนื่อยกับชีวิตสุดๆ มีแต่ความกดดันคนที่เกลียดเราก็พร้อมซ้ำเติมไม่มีที่พึ่งเลยไม่กล้าปรึกษาใครตอนนี้กลัวทุกสิ่งทุกอย่างไปหมดเลยเราโครตแย่เลยอ่ะ🥲🥲🥲อยากร้องไห้แต่ไม่กล้าร้องรู้แต่ว่าต้องสู้ต่

ทุกคนหาวิธีลืมเรื่องในอดีตยังไงกันค่ะ แล้วเวลาคิดมากควรทำยังไงดี เรารู้สึกเหมือนกำลังอยู่ตรงทางตันของสมองเลยค่ะ

ใครเคยผ่านช่วงเวลาที่ล้มจนอยากฆ่าตัวตายมาได้มั้งค่ะเหนื่อยท้อ วิธีทำยังไงให้ฟื้นจากการล้มละลาย ช่วยบอกวิธีที่ผ่านไปด้วยได้ไหมค่ะ

บางทีตัวกูก็เหนื่อย ก็ล้า เกินไปนะ  ใช้ชีวิต มากเกินไปนะ เมื่อไรจะได้ มีความสุขจริงๆ ซักที เศร้า  เหนื่อย ท้อ สิ้นหวง หมดแรง