ประมาณ 1 ปีที่แล้ว เราก็เป็นคนปกติทั่วไปแหละ ร่าเริง มีเศร้า เสียใจ เฮฮาตามประสาวัยรุ่น แล้วพอมาสู่ช่วงปิดเทอม เราก็ได้อยู่กับตัวเองบ่อยขึ้น ก็รู้สึกเริ่มแปลกๆ พอเปิดเทอมขึ้นชั้นปีใหม่ เราก็รู้สึกเปลี่ยนไปจริงๆ จากที่แต่ก่อนดูปกติ ตอนนี้เราชอบเงียบมากกว่า ไม่ชอบอยู่ที่คนเยอะๆ ชอบการอยู่คนเดียว อยู่กับตัวเอง แล้วทีนี้เราเลยแปลกๆ บางทีอยู่ๆก็เบื่อทุกอย่าง ไม่อยากทำอะไรเลย สิ่งที่เราชอบอยู่ๆก็หยุดทำ แล้วก็กลายเป็นไม่ชอบที่จะทำอีก ไม่อยากทำ ก็เลยนั่งอยู่เฉยๆไปเลย 5555 อันนี้แค่อย่างแรกนะ  อย่างต่อมาอยู่ๆก็นึกอยากทำนู่นทำนี่ มีความฝันผุดเข้ามาในหัวหลายๆอย่าง ออกแนวกระปรี้กระเปร่า อยากทำทุกๆอย่าง แต่ความคิดอีกด้านก็คิดไปอีกว่าเราคงไม่สามารถทำได้หรอก ควรจะยืนอยู่บนโลกความจริง ไม่มีใครที่ได้ทำอย่างที่ใจอยากทำทุกคนหรอกเราควรจะเลือกสิ่งที่มีประโยชน์เช่นเงินเดือนดีให้เงินเยอะแทนที่จะได้ทำตามสิ่งที่ฝันมากกว่า ความคิดกับอารมณ์นี้มาพร้อมๆกันตลอดเวลาที่อยู่เฉยๆนานๆ
    หลังจากนั้นเริ่มมีการสนทนากับตัวเองในใจ(งงเหมือนกัน)บางทีก็ชอบคิดบางอย่างขึ้นมาในหัวแล้วก็โต้ตอบย้อนแย้งกันในหัว บางทีไม่อยากให้เกิดมันก็ผุดขึ้นมารู้ตัวอีกทีก็คุยกันในหัวตัวเองไปแล้ว  แล้วบางทีก็ชอบคิดอะไรเครียดๆเข้ามาทั้งที่มันยังอีกยาวไกลกว่าจะไปถึงตอนนั้น เช่น คิดว่ามหาลัยเราควรเรียนอะไร เข้าคณะไหนดี เรียนที่ไหน สอบจะติดมั้ย เราต้องติวอะไรบ้าง (แล้วอยู่ๆก็เลยชอบเข้าเว็บมหาลัย มองข้าม รร.ม.ปลาย ที่เราควรจะคิดไปเลย) ก็เลยกลายเป็นว่าเราคิดแล้วมันก็กดดันตัวเองสะสมเรื่อยๆ แต่ก็ปล่อยผ่านไปให้มันแล่นอยู่ในความคิดไปแหละ ไม่ได้สนใจ ในหัวมีแต่คำว่าทำไมอยู่ตลอดเวลา แล้วเราก็ชอบหาสาเหตุมาตอบความคิดนั้น แล้วก็เครียดไปอีก แล้วบางทีก็คิดว่าเราอยากจะทำอะไรหลายๆอย่าง อยากเก่งกว่านี้ รู้สึกสมเพชตัวเองว่าทำไมเป็นขี้แพ้อยู่แบบนี้ ทั้งๆที่เราก็ปกติ เรียนดี ไม่เคยสอบตก อยากทำอะไรก็ทำได้ แต่เราก็ยังรู้สึกอยู่
   หรือ บางทีก็คิดว่าที่เราเรียนอยู่ทำไมมันไม่ยากเลย มันธรรมดาสำหรับเรา (แต่อยากจะบอกความคิดตัวเองว่า ไม่ยากก็**ละ ยากจะตาย) แต่ก็ชอบมีความคิดที่อยากจะเรียนอะไรที่มันยากๆกว่านี้ไปอีก อยากเรียนคณิต ม.ปลาย อยากทำอะไรยากๆ อยากเล่นดนตรี อยากถ่ายรูปโดยใช้กล้องถ่ายรูป อยากทำอะไรๆให้มีความสามารถสูงจริงๆ (จนตอนนี้เราซื้อกีต้าร์ กับกล้องถ่ายรูปมา ส่วนคณิตเราก็ชอบเปิดเว็บเรียนบ่อยๆ) ตอนแรกซื้อเครื่องดนตรีมา ช่วงแรกๆก็เล่น แต่ก็นะ เล่นไม่เป็นเพราะเราไม่มีพื้นฐานอะไรเลย ก็ท้อเลยตัดสินใจวางกีต้าร์ไว้ที่เดิมมานานแล้ว ส่วนกล้องก็ใช้บ้างไม่ใช้บ้าง ก็พยายามถ่ายรูปให้ดีขึ้นเรื่อยๆ อย่างน้อยก็ไม่ยากเกินไปเหมือนกีต้าร์ มีความคิดว่าอยากใช้กล้องถ่ายรูปจนเป็นมืออาชีพแล้วอยากหาเงินด้วยกล้อง ใช้ให้เป็นประโยชน์อยากหาเงินเองแล้วก็เรียนไปด้วย บางทีคิดอยากไปสมัครงานพนักงาน คิดรอไว้ รออนาคตที่จะมาถึงชอบคิดล่วงหน้า (บางทีก็ล่วงหน้าเกินอะนะ) ล่วงหน้าประมาณ 6-7 ปี วางแผนชีวิตเอาไว้หลายตัวเลือกมาก แล้วก็คิดว่าคิดทำไม??
    บางทีก็มีความคิดผุดเข้ามาในหัว อธิบายไม่ถูก รู้สึกอยากเจออะไรที่มันท้าทาย ที่มันยาก ที่มันทำให้เราเครียด ท้อ ได้ คล้ายๆแบบอยากบ้าเรียน บ้างาน ทำอะไรที่มันเกินตัว บ้าคลั่งหน่อยๆ จากที่ปกติเป็นคนไม่อ่านหนังสือ ความจำสมองปลาทองมาก 55555 ก็เอาหนังสือมานั่งอ่านๆ แล้วที่สำคัญ อ่านผ่านๆแล้วดันจำได้หมด??? (งง) แต่มันก็ไม่ได้จำแบบเรียบเรียงเป็นขั้นตามที่อ่านอะ แต่ข้อมูลมันอยู่ในหัว แต่เวลานึกมันก็สลับไปสลับมาอยู่ (เรียกจำได้ปะ)
  พอกลับบ้านมา นึกไงไม่รู้เอากีต้าร์มานั่งเล่นทั้งๆที่ไม่มีพื้นฐาน ก็นั่งดูทำนองกับคอร์ดแล้วก็เล่น (เล่นได้เฉย?? ไม่ได้ไหลลื่นแบบมืออาชีพ แต่เล่นแล้วก็ไม่ติดขัดมาก แล้วก็จำคอร์ดได้หมดเลย ที่ต้องใช้)
   บางทีในวันๆนึงมีอาการแบบนี้ผุดมาหลายแบบเหมือนที่เล่าต่างกัน เช้ากลางวันเย็นคํ่าไปเลย มีอีกแหละแต่อธิบายไม่ถูก เป็นความคิดที่เข้ามาแล้วอธิบายยาก รู้สึกซับซ้อนอยู่ในหัว งงมาก เหมือนเราหลอนยังไงก็ไม่รู้ มันเข้ามาซํ้าๆในช่วงนี้บ่อยมาก (เห้อ) ที่สำคัญบางทีเราก็คิดล่วงหน้าไว้ไกลมากด้วยนะ บางทีคิดว่าทำไมเราต้องเกิดมาอยู่ในสังคมแบบนี้ หรือคิดว่าอยากเรียนอยากทำอะไรให้จบเร็วๆ แล้วก็แก่ตายไปซักที โลกมันน่าเบื่อจริงๆ บางทีก็เบื่อบางทีก็รู้สึกอยากสนุกให้สุดๆ บางทีก็ขยัน บ้างาน ทำไมต้องมีความคิดที่ทำให้มันซับซ้อนด้วยเนี่ย 55555
   หรือว่าอาจเป็นเพราะเป็นช่วงวัยกำลังเปลี่ยนแปลง??? บอกที สับสนมาก