เรื่องมีอยู่ว่า ผมกับแฟนผม เราคบกันมาสักระยะนึง โดยที่ผมรู้ว่าเธอมีลูกกับสามีเก่า โดยเธอกับเขาแยกกันอยู่มาเป็นปี แต่สามีเก่าของเธอนั้นไม่ยอมที่จะเลิกกับเธอ โดยเอาลูกมาเป็นข้ออ้างกับเธอ ตลอดและพยายามจะขอมานอนกับเทอตลอดโดยใช้ลูกเป็นข้ออ้าง และเรื่องนี่เธอบอกับผมตั้งแต่เริ่มคบกัน ผมตกลงยอมรับว่าเธอมีสามี แต่เราก็ตัดสินใจ ย้ายมาอยู่ด้วยกันโดยที่ ยาติของเธอจะรู้จักผมในสถานะ " แฟนใหม่ " ของเธอ เช่นเดียวกันยาติและเพื่อนๆของผมที่จะรู้จักเธอมในสถานะ " แฟนของผม "  แต่เรื่องราวความรักของเรานั้นจะไม่สามารถเปิดเผยได้กับ ลูกและคนอื่นที่รู้จักกับสามีเก่า ของเธอได้แม้ว่า เธอกับเขานั้น จะแยกกันนานแล้ว ก็ตาม  เรารู้ด้วยกันเป็นเวลาหลายเดือน จนกระทั่งถึงวันที่เราต้องแยกกันเนื่องด้วยปัญหาหลายๆอย่าง
  ปล.เราไม่ได้ทะเลาะกันะ อย่าเข้าใจผิด  เรื่องราวที่ทำให้ผมสับสนมันเกิดขึ้นหลังจากนี้ครับ
           ตอนที่เราต้องแยกกันนั้น เธอได้บอกผมว่าจะไปอยู่กับลูกสักระยะหนึ่งช่วงที่ลูกปิดเทอม (ซึ่งลูกของของเธอนั้นอยู่กับสามีเก่า ของเธอ) เมื่อลูกเปิดเทอมจะกลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม แต่เธอนั้นไม่สามารถทำได้ อย่างที่เธอบอกกับผม เราสองคนเริ่มคุยกันน้อยลง และทุกครั้งที่คุยกันจะเป็นเธอเท่านั้นที่จะทักผมมา (สาเหตุที่ให้เธอทักมาเพื่อตัดปัญหาไม่ให้ทางนั้นรู้เรื่องของเรา) เวลาที่เราคุยกันเธอมักจะอารมเสียกับผมตลอด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม ไม่ว่าผมจะผิดหรือถูก เธอก็จะโยนว่าผมเป็นคนผิด ตลอดเพราะเธอบอกว่าที่เธอต้องกลับไปอยู่ ที่บ้านสามีเก่านั้นผมเป็นต้นเหตุ และทุกครั้งที่เราจะเจอกัน เธอต้องหาข้ออ้างและเหตุผลที่จะขอมาเจอกัน และนอนค้างด้วยกันบ้าง เพื่อที่จะไม่ให้ทางครอบครัวของสามีเก่าเธอนั้นสงสัยเรื่องของเรา  แต่ถ้าเธอขอแล้วมีปัญหากับทางนู้น เธอก็จะโทษผม และพูดประโยคที่ทำให้ผมรู้สึกเสียใจมาก เธอพูดว่า " ตั้งแต่คบกันมาไม่เคยทำให้กูมีความสุขเลยจิงๆๆ  มันตัวปัญหาจิงๆ "  ทำให้เธอพยายามบอกเลิกกับผมบ่อยครั้ง แต่ผมก็ทำได้แค่นั่งคิดและน้ำตาไหล ให้กับเธออยู่บ่อยครั้ง ซึ่งความรู้สึกแบบนี้ผมไม่เคยเป็นมาก่อนเลย  คือความรู้สึกของผมนั้นคือ ผมรักเธอมากและผมไม่สามารถตัดใจจากเธอไปได้จิงๆๆ  มันเลยทำให้ผมรู้สึกคิดว่าผมอยู่ในสถานะ อะไร  ระหว่าง     " แฟน หรือ ชู้รัก "   กันแน่......  (บางครั้งผมก็รู้สึกว่าผมเห็นแก่ตัวหรือป่าว ที่ไม่ปล่อยเธอไป)

                                                                                                                                                
                                                                                              ปล. แสดงความเห็นกับเรื่องของผมได้นะครับ  ว่าผมควรทำอย่างไรดี
                                                  
                                                                                                                             ขอบคุณทุกคนทีอ่านเรื่องราวของผม
                                                                                                                                            เป็ดน้อย .......