ท่านไม่เคยเอ่ยคำ ว่าอำลา
ท่านไม่เคยเอ่ยมา ว่าลาก่อน
ความครุ่นคิดคำนึง จึงอาวรณ์
เพราะเรื่องราวทุกตอน ยังจดจำ

      ให้คิดถึงเพียงใด ใจเศร้าหมอง
ใครหยามมองก็ฝืน อย่างกลืนกล้ำ
การเลือกนี้นี้หากเจ็บ ยอมเก็บงำ
ก็เพราะคำเลือกนี้ มีที่มา

     ให้คิดถึงเพียงใด ใจจะขาด
แม้ไม่อาจไปตาม ปราถนา
แต่หัวใจก็รู้ ดูเวลา
วันหย่อนบัตรจะกา ให้มาร์คอาย

     ความคิดถึงเป็นส่วนหนึ่ง ของความรัก
ใครบางคนที่รู้จัก มาห่างหาย
ห้วงแห่งความคำนึง จึงมิวาย
ไม่เสื่อมคลายเท่าใจหนึ่ง จะพึงมี

      ไม่รู้เอ่ยเผยบอก อะไรได้
ความรู้สึกมากมาย นั้นล้นปรี่
ค่าแห่งความเอ่อล้น ด้วยยินดี
เกินกว่าที่จะกักเก็บ  ไว้ในใจ

     รู้น้ำใสใจจริงแท้  แค่ว่าลึก...
แม้ไม่รู้ว่าลึก ถึงเพียงไหน
รู้แต่ว่า ลึกซึ้งก้นบึ้งใจ
กว่าใครๆที่เคย ได้เลือกมา


กว่าใครๆ ที่เคย เลือกตั้งมา....

           ...........

            อาร์ต


          ..........

ขอน้อมคารวะครับท่านลุงโอลด์ ที่นับถือเสมอมาครับ  และขออนุญาตทักทายสมาชิกพี่ๆน้องๆทุกๆท่าน ที่ร่วมเดินกันมาอย่างยาวนาน บนเส้นทางสายนี้ สายที่ชื่อว่า ประชาธิปไตย

  ผู้น้อยขอโทษที่เข้ามาตอบกระทู้ช้า ด้วยกลับมาจากไร่เชิงดอย มาดูวอลเลย์บอลทีมไทย พบกับบราซิล ทันดูเซตสองครับ หลังจากที่วานนี้ชมและเชียร์ทีมไทยพบอิตาลี และทีมไทยพ่ายไปสามเซท

ขอขอบคุณท่านลุงโอลด์ และพี่ๆเพื่อนๆ ทุกๆท่านครับ

ถนอมสุขภาพด้วยครับ

  อาร์ต

ป.ล. ภาพท่านนายกฯยิ่งลักษณ์ ที่สุภาพสตรีสมาชิกราชดำเนินท่านหนึ่งได้ถ่ายภาพนี้ไว้ ในวันให้กำลังใจท่านปูครับ