เรื่องย่อ
เที่ยงวัน ชายหนุ่มที่ผู้เพิ่งผ่านการบำบัดจากอาการติดยาเสพติด เดินทางมายังแอฟริกาใต้กับ สวาทวิมล ผู้เป็นแม่ และคณะทัวร์ตามคำชวนจาก ชีวาตม์ เพื่อนรุ่นพี่ เขาไม่สบายใจเพราะไม่คุ้นชินกับการเข้าสังคมเท่าไรนัก ด้วยกังวลว่า ผู้คนจะจับจ้องเรื่องการติดยาเสพติดของเขา รื่นเริง แม่ยายของชีวาตม์ก็มากับคณะนี้ด้วย เธอและสวาทวิมลเคยมีอดีต เรื่องแย่ง ทูล พ่อของเที่ยงวันมาก่อน เธอจึงโน้มน้าวให้ นภางค์ บรรณาธิการนิตยสารออนไลน์ขี้เม้าท์และนายแบบหนุ่ม ก้านวงศ์ ตั้งข้อรังเกียจ 2 แม่ลูกด้วย เที่ยงวันอึดอัดใจพยายามแยกตัวออกมาจากกลุ่มไม่สุงสิงกับใคร จนเมื่อเขาได้เห็น เดือนสิบ ที่เป็นเพื่อนสนิทกับ ยุพรา ตัวแทนจากบริษัททัวร์ เธอทำให้เขาคิดถึงใครคนหนึ่ง

          ที่กรุงเทพฯ ดวล เล่นยาอยู่ที่คอนโดของ เอน นายแบบหนุ่มที่กำลังมาแรง ทั้งคู่คบกันมาตั้งแต่ ม.ต้น เอนมีแม่เป็นโสเภณีจึงถูกเพื่อนล้อเลียนมาตลอด มีแต่ดวลคนเดียวที่ยอมคบเขาเป็นเพื่อน เอนจึงรักดวลมาก หายามาเสพกันกับเพื่อนเป็นประจำ ดวลเมายาอยู่กับเอนไม่ยอมกลับบ้าน จน ดำเกิง พ่อของดวลโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง ด้วยความรักลูก สกาว ก็พยายามแก้ตัวให้ดวลตลอด ดำเกิงเปรียบเทียบลูกชายกับลูกสาวว่าต่างกันราวฟ้ากับเหว

          เดือนสิบถูกยุพราไล่ให้ออกไปเดินเล่นเสียบ้าง เพราะเธอมัวแต่กังวลเรื่องน้องชาย จนเธอมาเห็นเที่ยงวัน กำลังจะฆ่าตัวตายจึงเข้าไปช่วย เที่ยงวันโมโหที่เดือนสิบทึกทักเอาเองว่าเขาจะฆ่าตัวตาย เธอเลยไม่กล้าสู้หน้าเขาอีก วันหนึ่งในขณะที่ลูกทัวร์ช็อปปิ้ง เดือนสิบเผลอทำกระเป๋าหล่น เที่ยงวันเก็บมาคืนและตำหนิที่เธอไม่รู้จักระวังตัว เดือนสิบปล่อยให้เที่ยงวันพูด จนเขารู้สึกผิดไปเองและเป็นฝ่ายขอโทษเธอ เที่ยงวันแปลกใจเขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เธอขอเลี้ยงกาแฟเป็นการตอบแทน ขอโทษเรื่องที่เข้าใจผิดคิดว่าเขาจะฆ่าตัวตาย เธอเล่าให้เขาฟังเรื่องน้องชายที่ติดยา ทำให้เขาโมโหมาก เข้าใจว่าเดือนสิบคงเหมือนคนอื่น ๆ ที่อยากรู้เรื่องของเขา จนถึงกับกุเรื่องน้องชายติดยาเพื่อล่อให้เขายอมเล่าเรื่องส่วนตัวให้ฟัง เขาตำหนิเธออย่างรุนแรง

          ก้านวงศ์สนใจในตัวเดือนสิบมาก พยายามตีสนิท แต่เธอก็วางตัวอย่างเหมาะสม เพราะมีแฟนแล้วคือ ลำธาร แต่หลัง ๆ มานี้เธอติดต่อเขาได้ยากขึ้นทุกที เพราะ มล.ยี่สุ่น แม่ของลำธารรังเกียจครอบครัวเธอที่มีน้องติดยา

          เที่ยงวันรู้ความจริงจากชีวาตม์ว่าเดือนสิบมีน้องชายติดยาจริง และไม่เคยรู้เรื่องที่เขาเคยติดยามาก่อน เที่ยงวันเสียใจจึงพยายามจะขอโทษเธอ แต่ก็มีก้านวงศ์คอยขวางตลอด เมื่อสบโอกาสเขาได้มอบสร้อยข้อมือให้เธอเป็นการขอโทษ แม้เธอจะไม่รับและบอกว่าไม่ได้โกรธเขาเลย แต่เขาก็ยังยืนยันจะให้เธอรับ เธอมีข้อแม้จะว่าจะรับสร้อยก็ต่อเมื่อเขารับเธอเป็นเพื่อน เที่ยงวันตกลง ทั้งคู่เริ่มพูดคุยกันจนคนอื่นสังเกตเห็น สวาทวิมลรู้สึกสบายใจขึ้นที่เห็นเที่ยงวันมีเพื่อนคุย ส่วนรื่นเริงก็เอาไปเม้าท์จนสนุกปาก ยุพราทนไม่ไหวสวนกลับจนรื่นเริงเงียบไป ทำให้ชีวาตม์เริ่มสนใจในตัวเธอ เพราะที่ผ่านมาไม่มีใครปราบแม่ยายของเขาได้

          ชีวาตม์เตือนเที่ยงวันว่าเดือนสิบมีแฟนแล้ว แต่เที่ยงวันไม่สน บอกว่าเธอยังไม่แต่งงาน เขามีสิทธิ์ที่จะคุย ไม่แน่เธออาจเปลี่ยนใจก็ได้ เดือนสิบกังวลใจเรื่องลำธารที่ทำตัวห่างเหินไปทุกที เที่ยงวันบอกให้เธอตัดใจจากลำธาร เพราะคนรักกันต้องไม่หายไปแบบนี้ เธอไม่พอใจและพยายามหลบหน้าเขา มันทำให้เที่ยงวันรู้สึกเหมือนโลกของเขากำลังจะหลุดลอยไป ชีวาตม์วางแผนกับยุพราให้ทั้งคู่ได้คุยกัน สุดท้ายเดือนสิบจึงใจอ่อนยอมคืนดีด้วย

          ตลอดการเดินทางเที่ยงวันสนิทสนมกับ วาวาตู หนุ่มผิวสีตัวใหญ่ ที่คอยตามขายของที่ระลึกและอีกสารพัดเท่าที่จะสรรหามาได้ เขาขายรูปถ่ายให้กรุ๊ปทัวร์ เที่ยงวันเป็นลูกค้าประจำของวาวาตู สิ่งที่เขาซื้อคือรูปถ่ายของเดือนสิบ ส่วนคนที่รังเกียจวาวาตู ก็คือรื่นเริงและก้านวงศ์ เมื่อรื่นเริงทำแหวนหาย ก้านวงศ์กล่าวหาว่าเที่ยงวันเป็นคนเอาไป และผูกเรื่องให้วาวาตูเป็นคนขายยาเสพติดให้จนทุกคนคล้อยตาม แม้แต่สวาทวิมลก็เกือบจะเชื่อไปด้วย มีแต่เดือนสิบที่มีความมั่นใจในตัวเขา เที่ยงวันสงสารวาวาตู เพราะเป็นคนดีขยันทำงานเลี้ยงครอบครัว เขายืนยันว่าวาวาตูบริสุทธิ์ เดือนสิบประทับใจเที่ยงวันที่ปกป้องวาวาตู และสงสารที่ถูกมองว่าไม่ดีเพียงเพราะเคยติดยา

          ที่กรุงเทพฯ ดวลยังคงเมายาที่เอนปรนเปรอให้อยู่ที่คอนโดไม่ยอมกลับบ้าน ดำเกิงโมโหลูกจึงบันดาลโทสะ ลงไม้ลงมือกับสกาวจนเธอล้มหัวแตก นี่เป็นครั้งแรกที่เขาทำร้ายเธอ ดำเกิงรู้สึกเสียใจ

          บุญหยาด พี่สาวต่างบิดาของ ม.ล.ยี่สุ่น นัดลำธารให้ได้เจอ มิถุนา เธอสวยสะดุดตาเขามาก ยิ่งได้คุยก็ยิ่งถูกคอ เพราะมีพื้นฐานครอบครัวใกล้กัน มล.ยี่สุ่นพอใจมาก เพราะอยากจะเขี่ยเดือนสิบออกไป เดือนสิบโทรหาลำธาร เขาตัดสายของเธอทิ้ง เพราะคุยอยู่กับมิถุนา เดือนสิบร้อนใจ เขาไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน เที่ยงวันพูดว่าลำธารอาจกำลังติดธุระกับคนอื่น เธอไม่เชื่อ เขาท้าว่าถ้าวันกลับลำธารไม่มารับเธอที่สนามบิน เธอต้องถอดสร้อยข้อมือที่ลำธารให้ออก แล้วใส่สร้อยข้อมือของเขาแทน เธอรับคำท้า

          เมื่อถึงวันกลับ ลำธารไม่ได้มารับเธอ เพราะไปเป็นเพื่อนมิถุนาดูที่ดิน เที่ยงวันถือวิสาสะถอดสร้อยของลำธารออก แล้วใส่สร้อยของตนให้เดือนสิบ เธอถามว่าต้องใส่ถึงเมื่อไหร่ เขาบอกว่าจนถึงวันที่เธอจะแต่งงาน เธอรู้สึกหวั่นไหวกับนัยน์ตาของเที่ยงวันที่จ้องมา เธอบอกไม่ได้ว่าหวาดกลัวหรือถูกใจกันแน่ เขาถือโอกาสไปส่งเธอที่บ้าน

          ดวลกลับบ้านมาหาแม่เพราะเงินหมด เขารู้ดีว่าเธอรักและตามใจเขามาก ดำเกิงเห็นหน้าลูกก็อารมณ์ขึ้นด้วยความโมโหด่าทอดวล ดวลก็เถียงกลับจนพ่อลงไม้ลงมือกับเขา เดือนสิบกลับมาถึงตอนที่ดวลมีอาการชักดิ้นชักงอพอดี เที่ยงวันที่มาด้วยเลยได้ช่วยเหลือดวลจากอาการจากฤทธิ์ยาเสพติด ดวลถูกขังเอาไว้ในห้อง เพราะพ่อไม่ยอมให้ไปโรงพยาบาลกลัวเสื่อมเสียชื่อเสียง ดำเกิงเกือบจะพอใจในตัวเที่ยงวันแล้ว ถ้าเขาไม่เฉลยว่าเคยติดยามาก่อน ดำเกิงสั่งให้เดือนสิบเลิกคบกับเที่ยงวันเด็ดขาด เธอได้แต่เงียบไม่อยากขัดใจพ่อ

          เที่ยงวันกลับมาบ้านด้วยความสุข จนแม่ต้องท้วงว่าอย่าตั้งความหวังกับเดือนสิบให้มากนัก เธอมีแฟนแล้ว แต่เขาเชื่อว่าเดือนสิบจะต้องถูกลำธารตีตัวออกห่างแน่ ๆ เขานึกถึง ฟาน ผู้หญิงที่เขารักอย่างหมดหัวใจ ถ้าเขาไม่ติดยา ป่านนี้เขากับฟานคงมีความสุขร่วมกัน เขาเสียฟานไปแล้ว ไม่อยากเสียเดือนสิบไปอีก สวาทวิมลห่วงว่าถ้าผิดหวังอีกครั้ง ลูกเธอคงกลับไปหายาเสพติดอีกเป็นแน่

          กิ่งคำ ถูกคำยุยงของรื่นเริงว่าชีวาตม์อาจมีใจให้ยุพราทำให้เธอเริ่มระแวงในตัวเขา ชีวาตม์อดคิดไม่ได้ว่าชีวิตคู่ของเขาจะไปรอดหรือไม่ ตั้งแต่พ่อตาตายไปและแม่ยายย้ายมาอยู่ในบ้าน ความสุขในชีวิตคู่ของเขาก็หายไป

          วันรุ่งขึ้นเดือนสิบนำของฝากไปให้ มล.ยี่สุ่นและบุญหยาด ทั้งคู่ไม่สนใจของ ๆ เธอเลย เงินยวง น้องสาวของลำธารอดสงสารไม่ได้ ลำธารดีใจที่ได้พบเธอ แต่พอถามเรื่องที่ไม่รับสาย เขาก็ใส่อารมณ์กับเธอทันที ทำให้เธอจิตตกและอดน้อยใจไม่ได้ ที่ลำธารไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่าสร้อยข้อมือที่เขาให้เธอหายไปไหน

          เที่ยงวันติดต่อเดือนสิบไม่ได้ จึงบุกไปหาที่บ้านโดยอ้างว่าจะมาดูอาการดวล ดำเกิงกีดกัน บอกว่าเที่ยงวันจะยิ่งพาให้ดวลดำดิ่งลงไปในวงจรของยานรก เที่ยงวันเสียใจ ดวลได้ยินก็อาละวาดใส่พ่อว่าเป็นคนทำให้ทุกอย่างในชีวิตเขาพัง ดำเกิงลงมือทำร้ายลูกเมีย ทำให้เที่ยงวันยิ่งสงสารเดือนสิบ เขาเคยคิดว่าตัวเองเป็นคนโชคร้ายที่สุดในโลก แต่ชีวิตเดือนสิบโหดร้ายกว่าเขาหลายเท่า เธอมีแม่ที่อ่อนแอ แต่แม่ของเขานั้น เข้มแข็งและอยู่เคียงข้างเขาเสมอ พ่อของเธอใจร้ายและลงไม้ลงมือ แต่พ่อเขาใจเย็น เมื่อคิดได้ เขาจึงอยากเริ่มต้นทำอะไรจริงจังเสียที สวาทวิมลดีใจ ทูลบอกว่าต้องขอบคุณเดือนสิบที่ทำให้ลูกคิดได้

          คืนนั้นสกาวทนเห็นลูกชายเสี้ยนยาไม่ไหว จึงแกล้งลืมล็อคห้องและปลดกุญแจโซ่ที่ล่ามเท้าไว้ เธอจงใจวางนาฬิการาคาแพงที่สามีซื้อให้เป็นของขวัญไว้ที่โต๊ะข้างเตียงลูก เมื่อดวลตื่นมาจะเข้าห้องน้ำพบว่าโซ่ไม่ได้ล็อคจึงฉวยโอกาสหนีไป พร้อมกับเอานาฬิกาของแม่ไปด้วย สกาวแอบมองดูลูกชายของตนออกจากบ้านไปด้วยความเจ็บปวด

          เดือนสิบได้รับช่อดอกไม้พร้อมโน้ตว่าจะมารับไปทานข้าวกลางวัน เธอดีใจคิดว่าเป็นลำธาร แต่กลับเป็นก้านวงศ์ เธอบ่ายเบี่ยงบอกว่ามีนัดแล้ว เที่ยงวันมาหาพอดีจึงรับสมอ้างเธอไป ก้านวงศ์เจ็บใจและอาฆาตเที่ยงวัน เดือนสิบออกมา กินข้าวกับเที่ยงวัน แต่ใจลอยคิดถึงลำธารจนเที่ยงวันนึกหงุดหงิด เขาถามว่าเธอไม่รู้จริง ๆ หรือว่าเขาคิดกับเธอยังไง เมื่อเขามาส่งเธอที่ออฟฟิศก็เจอก้านวงศ์ที่ยังรออยู่ และลำธารก็มาหาเธอเช่นกัน ลำธารรู้สึกหวงก้างขึ้นมาทันที ที่มีคนเข้ามาวอแวกับเดือนสิบ ระหว่างทางกลับบ้าน เธอพยายามอธิบายให้ลำธารฟัง แต่เขาเอาแต่ฉุนเฉียว เมื่อถึงบ้าน เธอเห็นพ่อกำลังคาดคั้นแม่เรื่องที่ดวลหายไปและเรื่องนาฬิกาที่ซื้อให้เป็นของขวัญครบรอบแต่งงาน ดำเกิงเดาได้ว่าสกาวคงให้ดวลเอาไปซื้อยา ทำให้โกรธหนักเข้าไปอีก ถ้าเธอไม่เข้ามา แม่คงโดนบีบคอตายไปแล้ว เธอเตือนแม่ว่าถ้ายิ่งใจอ่อน ก็เท่ากับส่งให้ดวล ไปให้ตายเร็วขึ้น สกาวบอกว่าวันไหนเดือนสิบได้เป็นแม่คน เธอก็จะเข้าใจ