สิ่งนึงที่เห็นตลอดตั้งแต่สนามแรกจนถึงสนามนี้นะ คือไทยไม่มีจุดมุ่งหมาย ไม่มีเป้าหมายว่าแข่งไปเพื่ออะไร เหมือนมาหาประสบการณ์แต่ประสบการณ์ที่ได้รับกลับไม่เป็นอย่างที่คิด เพราะโค้ชไม่สร้างแรงกระตุ้น ไม่สร้างแรงจูงใจ เบื้องลึกเบื้องหลังไม่รู้หรอกว่าจะแก้เกมส์กันยังไง แต่พอในสนามกลับกลายเป็นว่าแทนที่จะแก้เกมส์เพื่อให้เด็กที่จะขึ้นมาแทนรุ่นพี่ได้รับประสบการณ์ แต่กลายเป็นว่าเด็กๆขาดความมั่นใจไปเลย เข้าใจว่าปีนี้มันไม่มีคะแนนเลยลองทีม แต่ลองทีมยังไงให้เกิดประโยชน์สูงสุด อันนี้ต้องคิด ไม่ใช่พอรู้ตัวเองว่าสู้ไม่ได้ก็เดินย่ำอยู่กับที่ ถามจริงไม่อยากเข้ารอบสุดท้ายบ้างหรอ? หรืออยากแค่แข่งไปไปแค่นั้น จะบอกว่าทีมไทยไม่เก่งก็ไม่ใช่ แต่ไทยขาดความมุ่งมั่น ขาดความเด็ดขาด ขาดความกระหายชัยชนะ เพราะใครหละ? ก็ไม่ใช่เพราะโค้ชนี่หรอที่ไม่คอยกระตุ้น ไม่คอยสร้างแรงจูงใจให้ทีม พอเถอะกับการขอเวลานอกแล้วมายิ้มหน้าเจื่อนๆให้นักกกีฬาดู พอเถอะกับการที่บอกนักกีฬาแก้เกมส์กันเอง เห้ยย ! นี่คุณเป็นโค้ชนะ คุณควรมีสภาวะผู้นำมากกว่านี้ มันควรจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้างแล้วแต่นี่สนามสุดท้าย มันก็เหมือนเดิม แพ้ไม่ว่า แต่แพ้แบบนี้ไม่แข่งจะดีกว่า ทั้งโค้ชทั้งนักกีฬาควรมีความกระหายอยากจะชนะมากกว่านี้
พอแข่งกับญี่ปุ่นสู้กันจะเป็นจะตายแต่พอกับทีมอื่นนี่แบบ...