คบกับแฟนมาจะ3ปีล่ะ ตอนแรกคบกันใหม่ ฮึบๆกันเช้า_เที่ยง_เย็น_ชนิดที่ว่า.. แค่หายใจใกล้ๆก็ขึ้นได้อ่ะ... พอเขาเริ่มรู้จักคนโน่นนั่นนี่มากมาย ชอบคนนั้นปลื้มคนนี่ เวลาผ่านไป แค่เดือนละครั้งก็บุญหัวแล้ว... เอาตรงๆนะทุกครั้งที่ถูกปฏิเสธโคตรเสียใจเลย... น้อยใจชิปหายทำยังกับเราเป็นของตาย.. ยอมทุกอย่าง.. ไม่ทำก็ไม่ทำ... ยอมรับนะว่าแย่... รู้สึกว่ามันห่างความสัมพันธ์.. ความผูกพันธ์มันน้อยลง... เคยบอกเคยถามเคยพูดสุดท้ายบอกเราไปนอนกับคนอื่น... หรือถ้าไปจริงก็เลิกกัน สรุปเรามันเห็นแก่ตัวหรอว่ะ.. ถ้าการเอากับใครก็ได้เป็นเรื่องง่าย งั้นจะมีแฟนทำไม ทำแบบนั้นก็สำซ่อนสิ... หน้าที่ตัวเองยังทำให้กันไม่ได้เลย เหนื่อยหรือไม่อยากทำว่ะ หรืออะไร เป็นแบบนี้มาสองจะสามปีล่ะ น้อยใจว่ะ😭😭😭😭