เราขึ้น ม.6 แล้วแต่ยังไม่ให้ออกไปไหนมาไหนอยู่ดี
มันน่าโมโหตรงที่ว่าเราก็อยากไปเหมือนคนอื่นบ้าง
ทำไมยังไม่ปล่อยในเมื่อ จบ ม.6 ไปก็ต้องใช้ชีวิตมหาลัยคนเดียว
เข้าใจว่าเป็นห่วงแต่แบบนี้มันก็มากเกินไป
ไม่เคยปล่อยให้เรียนรู้ด้วยตัวเอง อะไรก็ต้องทำตามที่เขาสอน
เข้าใจในมุมของผู้ใหญ่น่ะค่ะ .. แต่ทำไมผู้ใหญ่บางคน
ไม่เคยมองในมมุมของวัยรุ่นคนๆนึงบ้างเรามีแฟนก็บอกกับเราว่า ถ้าอยากมีผัวก็ไปเอากับมันและก็ไปอยู่กับมันนู้น
ไม่ต้องเรียน ไม่อยากเรียนก็ไม่ต้องเรียน อะไรแบบนี้
พูดเหมือนหยามใครๆก็ไม่ชอบถูกไหมล่ะค่ะ
เรียนวิทย์คณิตค่ะ .. ถ้าไม่อยากเรียนแล้วจะเรียนจนขึ้น ม.6 มาขนาดนี้หรอ
เกรดก็ 3.5 ขึ้น ยังถูกแม่มองว่าโง่อยู่ นี่เขาจะให้เอาได้ดีไปถึงไหน
มหาลัยก็เลือกว่าต้องติดที่นี้ อยากจะบอกแม่เหมือนกัน โดนแบบนี้ก็กดดันเหมือนกัน
ยังมีแม่แบบนี้อยู่บนโลกอีกไหมค่ะ เคลียดเรื่องเรียนก็มากพอแล้ว
ยังต้องมาคิดเรื่องแบบนี้อีก เหนื่อยท้อไปหมด ช่วง ม.6 เป็นช่วงที่เซนซิทีฟเหลือเกิน.