อยากระบายให้ใครสักคนรับฟัง
เคยโดนพ่อเลี้ยงข่มขืนและท้องตอนอายุ12 ตอนนั้นไม่รู้หรอกว่าเซ็กส์คืออะไร แค่เขาเอาของมาล่อก็ยอมทำทุกอย่างละ จะเรียกว่าข่มขืนได้ไหมก็ไม่รู้ เราโง่เอง พอแม่รู้แม่โกรธมาก โกรธเรา ทั้งด่าทั้งตี ที่ไปมีอะไรกับสามีเขา จนเราน็อคสลบคาที่ไปเลย แผลเต็มตัว หน้าแทบดูไม่ได้ สุดท้ายก็ให้เราไปทำแท้ง ให้เงินเสร็จก็บอกทางขึ้นรถให้ไปทำคนเดียว นี่ก็ไปแบบงงๆ แต่ก็ไปถูกที่เฉย แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ทำ หมอบอกว่าถ้าทำอาจตายทั้งแม่ทั้งลูก เราก็กลับบ้าน โดนตีอีก นับตั้งแต่วันนั้นมาแม่ไม่ให้เราออกไปไหน เพราะอายคน พูดย้ำๆซ้ำๆใส่หูว่าอายคน มีลูกชั่วแบบนี้ ไม่น่าให้เกิดมา เราก็เสียใจ เสียใจมากนะ จนถึงขนาดคิดอยากตาย ก็เลยไปกระโดดลงแม่น้ำแห่งหนึ่ง แต่แล้วสัญชาตญาณความเอาตัวรอดและรักตัวกลัวตายที่อยู่ลึกๆในใจของมนุษย์ก็ทำให้เราอยู่มาได้จนถึงทุกวันนี้ ไปโรงเรียน เพื่อนก็แซวว่าท้องหรอ ทำไมท้องป่องจัง เราก็ว่าเออ ท้อง แล้วเพื่อนก็หัวเราะเฮฮากัน เราก็หัวเราะตาม แล้วค่อยไปแอบร้องไห้ในห้องน้ำ ไม่มีใครรู้นอกจากคนในครอบครัวเท่านั้น จนถึงวันที่คลอด แม่บอกว่าจะยกเด็กให้โรงพยาบาลไป เราไม่ยอม มันเหมือนรู้สึกผูกพันมากตอนที่ได้เจอหน้าลูกครั้งแรก สุดท้ายแม่ก็เลยยอมเลี้ยงลูกให้เรา แต่ต้องให้เราออกไปจากชีวิตเขา ออกไปจากครอบครัวเขา เราร้องไห้จะเป็นจะตาย ในหัวบอกว่าแม่ไม่เคยรักหรอก มันลูกชั่ว แต่ในใจยังหลอกตัวเองอยู่ ทำไมเขาจะไม่รัก ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่เขาไม่รักลูกหรอก โอโหตอนนั้น ปัญหาทุกอย่างประดังประเดเข้ามา เครียด ก็เลยบอกแม่ว่า ขอหนูจบม.ต้นก่อนแล้วหนูจะไปเอง แม่ก็อนุญาติ อยากเรียนก็เรียนไป แต่เขาไม่ส่งเสียแล้ว หาเงินหาข้าวกินเอง ที่ซุกหัวนอนก็อยู่กระท่อมเล็กๆในสวนยางพาราของเขา บ้านใหญ่ไม่ได้ไปเหยียบอีกหรอก เราก็สู้มาจนเรียนจบมอสาม อาศัยทุนการศึกษาและสมองของตัวเองหาเงินเรียนจนจบ พอจบมาก็สอบติดโรงเรียนรัฐแห่งหนึ่งได้ แต่ตอนนั้นไม่มีเงินพอที่จะไปมอบตัว ขอความช่วยเหลือจากใครก็ไม่ได้สักคน  ก็เลยสละสิทธิ์แล้วไปเรียนกศน.แทน อาศัยวัดกับโรงพยาบาลเป็นที่ซุกหัวนอน ทำงานแทบทุกอย่างที่เขาจะจ้าง วันนึงได้ร้อยเดียวก็เอา กว่าจะจบม.ปลายมาได้ ก็หนักหนาเหมือนกันกับชีวิตที่แสนจะบัดซบนี้ ร้องไห้ทุกวัน เก็บกด เหมือนจะเป็นบ้า จนถึงตอนนี้ อยากเรียนมหาวิทยาลัย แต่เงินที่มียังไม่พอสมัครเรียนรามฯด้วยซ้ำ มีเพื่อนที่รู้จักตอนเด็กๆที่ยังติดต่อกันมาจนถึงทุกวันนี้เขาก็ได้แต่ให้คำแนะนำ ให้หาแฟนมาช่วย นี่ก็ได้แต่หัวเราะให้กับตัวเอง ชีวิตเราเป็นแบบนี้ใครเขาจะมาเอา ใครเขาจะรับได้ ที่ผ่านมาใช่ว่าจะไม่มีคนมาจีบ มี มีเยอะ แต่พอเขารู้ว่าชีวิตเราเป็นแบบนี้ก็หายหัวกันทุกคน เหตุผลก็คือเขาอยากได้แฟนที่สวยและซิงด้วย 😔 เหนื่อยอ่ะ รู้สึกไม่อยากทำอะไรไม่อยากรับรู้อะไรแล้ว แม้แต่จะร้องไห้เดี๋ยวนี้ยังไม่มีแม้น้ำตาจะไหล