**ให้กระทู้นี้แชร์ความผิดพลาดที่เคยทำผิดไม่ว่าคุณจะอายุเท่าไร เชื่อว่า คนที่มีอายุเยอะ มักจะมีหลายเรื่องที่ผิดพลาดเพราะ ถือว่าคุณอาบน้ำร้อนมาก่อน และเหตุผลนี้ เราจะแชร์กันเพื่อ เตือนสติคนที่เข้ามาอ่าน ในแง่คิด การใช้ชีวิตและข้อคืด ประโยชน์ต่างๆ
.
.
ส่วนตัวเจ้าของกระทู้ ขอเล่าเรื่องก่อนเลยล่ะกัน
คือ อยากย้อนเวลาไปตอน เป็นเด็ก ตอนที่มีพ่อ แม่ พี่ นั่งทานข้าว กันพร้อมหน้าพร้อมตา และไปไหนด้วยกัน ตอนนั้นโครตมีความสุข ที่บ้านมีแต่รอยยิ้ม จนในที่สุดพี่ก็ ไปเรียนต่างจังหวัดกลับบ้านมา แค่ ปีล่ะ 2-3 ครั้ง มันรู้สึกเงียบมากๆและ รู้สึกว่าอีกไม่กี่วันเราก็ต้องเหมือนพี่แล้วเพราะตอนนั้นอยู่ แค่ม.2 และได้ทำตัวเหลวไหล อยู่ จนถึง ม.4 โดดเรียนบ้าง โกหก พ่อแม่บ้าง แอบไปเที่ยวกับแฟนบ้าง จนตอนม.5 เริ่มคิดได้ และ ม.6 ก็เริ่มเตรียมตัว เพราะรู้ว่าอีกไม่กี่วันก็ต้องจากบ้านแล้ว จนวันที่ต้องไปเรียนต่อ เหมือนรู้สึกว่า 18-19 ปีเต็มๆที่ได้เติบโตมากับที่บ้านหลังนี้ นอนกับแม่ ดูทีวีเครื่องเก่าๆเล็กๆ มีคนคอยทำอาหารให้ทานทุกมื้อไม่เคยเบื่อ เราต้องจากแล้วจริงๆหรอ...ก็มองรอบๆบ้านให้เหมือนความทรงจำครั้งสุดท้ายเพราะหลังจากนี่ไม่รู้อรกเมื่อไรจะได้กลับมา เพราะมันไม่มีอีกแล้วกับวัยเด็กของเรามันหมดลงแล้ว เราโตแล้ว เราต้องไปทำหน้าที่ของเรา ต่อไป แล้วก็ได้สอนพ่อแม่เล่นเฟสว่า จะได้คอลกัน แชทกัน ส่งข้อมูลข่าวสาร ถ่ายรูปกันเก็บไว้ แต่สุด...ท้ายสิ่งทร่เราสอนเขาไปใช้กับคนอื่น ที่ไม่ใช่คนในครอบครัว ทำให้ตอนนี้เหมือนบ้านแตกจากที่เคยอบอุ่น เห็นรอยยิ้ม ก็เริ่มหายไป มีแต่เสียงทะเลาะ รายได้ก็ขาดหายไป ....มาคิดได้ตอนนี้ก็สายไปแล้วเพราะย้อนเวลากลับไปไม่ได้ เวลาแค่วินาที สร้างความสุขได้มากมาย
....... ถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะไม่ทำตัวเหลวไหล ในตอน ม.2
1)จะตั้งใจเรียน และจะเรียนใกล้ๆบ้าน จะเชื่อฟังพ่อแม่จะหางานใกล้ๆบ้าน แต่ตอนนี้ กลับไปไม่ได้แล้ว เราต้องทำหน้าที่ต่อไป เผื่อสักวันจะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน😢😢😢😥😥😭😭😭 และอีกประเด็น
2)จะไม่สอนให้พ่อกับแม่เล่นเฟส ไลน์ เลยเด็ดขาดมันทำให้เขาลืมหน้าที่ บางอย่าง จนทำให้เขาหลงในกาม (หรือต่างคนมีชู้) ทำให้ส่งผลต่อฐานะทางบ้านลดลง จากที่ปกติก็ไม่ได้รวยอะไรอยู่แล้ว ก็ยิ่งกว่าไปอีก
**********
**********
แต่ก็รู้ว่ามันย้อนเวลากลับไปไม่ได้เพราะมันได้เกิดขึ้นแล้ว แต่แค่อยากจะแชร์กัน เผื่อใครทำกำลังทำอยู่จะได้ข้อคิดขึ้นมา ***ข้อผิดพลาดดิฉันเยอะกว่านี้ไว้จะมาเพิ่มเรื่อยๆนะคะ ใครมีอะไร เล่ามา แชร์กัน ระบายกันได้ ขอบคุณค่ะ
ถ้าคุณกลับไปแก้ไขข้อผิดพลาดได้ในอดีตคุณจะแก้ไขเรื่องอะไร (ให้กระทู้นี้แชร์ความผิดพลาดที่เคยทำผิด)
.
.
ส่วนตัวเจ้าของกระทู้ ขอเล่าเรื่องก่อนเลยล่ะกัน
คือ อยากย้อนเวลาไปตอน เป็นเด็ก ตอนที่มีพ่อ แม่ พี่ นั่งทานข้าว กันพร้อมหน้าพร้อมตา และไปไหนด้วยกัน ตอนนั้นโครตมีความสุข ที่บ้านมีแต่รอยยิ้ม จนในที่สุดพี่ก็ ไปเรียนต่างจังหวัดกลับบ้านมา แค่ ปีล่ะ 2-3 ครั้ง มันรู้สึกเงียบมากๆและ รู้สึกว่าอีกไม่กี่วันเราก็ต้องเหมือนพี่แล้วเพราะตอนนั้นอยู่ แค่ม.2 และได้ทำตัวเหลวไหล อยู่ จนถึง ม.4 โดดเรียนบ้าง โกหก พ่อแม่บ้าง แอบไปเที่ยวกับแฟนบ้าง จนตอนม.5 เริ่มคิดได้ และ ม.6 ก็เริ่มเตรียมตัว เพราะรู้ว่าอีกไม่กี่วันก็ต้องจากบ้านแล้ว จนวันที่ต้องไปเรียนต่อ เหมือนรู้สึกว่า 18-19 ปีเต็มๆที่ได้เติบโตมากับที่บ้านหลังนี้ นอนกับแม่ ดูทีวีเครื่องเก่าๆเล็กๆ มีคนคอยทำอาหารให้ทานทุกมื้อไม่เคยเบื่อ เราต้องจากแล้วจริงๆหรอ...ก็มองรอบๆบ้านให้เหมือนความทรงจำครั้งสุดท้ายเพราะหลังจากนี่ไม่รู้อรกเมื่อไรจะได้กลับมา เพราะมันไม่มีอีกแล้วกับวัยเด็กของเรามันหมดลงแล้ว เราโตแล้ว เราต้องไปทำหน้าที่ของเรา ต่อไป แล้วก็ได้สอนพ่อแม่เล่นเฟสว่า จะได้คอลกัน แชทกัน ส่งข้อมูลข่าวสาร ถ่ายรูปกันเก็บไว้ แต่สุด...ท้ายสิ่งทร่เราสอนเขาไปใช้กับคนอื่น ที่ไม่ใช่คนในครอบครัว ทำให้ตอนนี้เหมือนบ้านแตกจากที่เคยอบอุ่น เห็นรอยยิ้ม ก็เริ่มหายไป มีแต่เสียงทะเลาะ รายได้ก็ขาดหายไป ....มาคิดได้ตอนนี้ก็สายไปแล้วเพราะย้อนเวลากลับไปไม่ได้ เวลาแค่วินาที สร้างความสุขได้มากมาย
....... ถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะไม่ทำตัวเหลวไหล ในตอน ม.2
1)จะตั้งใจเรียน และจะเรียนใกล้ๆบ้าน จะเชื่อฟังพ่อแม่จะหางานใกล้ๆบ้าน แต่ตอนนี้ กลับไปไม่ได้แล้ว เราต้องทำหน้าที่ต่อไป เผื่อสักวันจะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน😢😢😢😥😥😭😭😭 และอีกประเด็น
2)จะไม่สอนให้พ่อกับแม่เล่นเฟส ไลน์ เลยเด็ดขาดมันทำให้เขาลืมหน้าที่ บางอย่าง จนทำให้เขาหลงในกาม (หรือต่างคนมีชู้) ทำให้ส่งผลต่อฐานะทางบ้านลดลง จากที่ปกติก็ไม่ได้รวยอะไรอยู่แล้ว ก็ยิ่งกว่าไปอีก
**********
**********
แต่ก็รู้ว่ามันย้อนเวลากลับไปไม่ได้เพราะมันได้เกิดขึ้นแล้ว แต่แค่อยากจะแชร์กัน เผื่อใครทำกำลังทำอยู่จะได้ข้อคิดขึ้นมา ***ข้อผิดพลาดดิฉันเยอะกว่านี้ไว้จะมาเพิ่มเรื่อยๆนะคะ ใครมีอะไร เล่ามา แชร์กัน ระบายกันได้ ขอบคุณค่ะ