คือเกริ่นสั้นๆว่า ไปเดิน สยามเซ็นเตอร์ หรือ สยามสแควร์วันมา ไม่แน่ใจบ้านนอก หน่อย แต่ไปที่เคาน์เตอร์โจมาโลนมา แล้วไม่มี พนง.สักคนออกมาเลย ไปแอบในช่อง ป้ายเขียนว่า โจมาโลนเป็นปล่องๆเหมือนกล่องอะ แคชเชียร์ก็ไม่มีคนอยู่ เราเลยไม่สนใจอะไรเลยเลือกที่จะดมกลิ่นที่ลิสมาแล้ว ปรากฏว่ากลิ่นไม่หอมเวอร์วังเหมือนที่รีวิวกัน แต่แล้วเราจะสอบถามใครดีละ หันซ้ายหันขวาไปว่างเปล่าสักพักก็เห็นออกมาจากรูปล่องนั้นเป็น พนง.ผช. ไม่แท้มองตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วเหมือนฝืนยิ้มให้เรา พอเราลองถามว่ากลิ่นไหนหอมสุด หรือ ขายดีสุด เขาก็บอกก็ขายดีหมดแหละครับ แล้วเราถามว่าต้องคอมไบน์น้ำหอมกับตัวไหนดีพอดีชอบกลิ่นนึงในนี้ เขาก็บอกก็แล้วแต่จะชอบ มันคอมไบน์ได้ทุกกลิ่นอยู่ที่คุณ แล้วก็ยืนกอดอกรอเราทำหน้าไม่พอใจหน่อยๆสังเกตเห็นได้ แล้วเดินวนรอบเรา เราก็ดมๆของเราอีกที และสักพักก็ตัดสินใจว่า ไว้จะไปสาขาอื่นดีกว่า ที่นี่เหมือนไม่อยากขายเรา เพราะเราบ้านนอกมั้ง เราเลยยิ้มให้เขาแล้วบอกขอโทษนะที่รบกวนเดี๋ยวจะมาใหม่นะจ้ะ ยิ้มให้เขาแล้วก็ขอโทษเสร็จแล้วก็ขอบคุณด้วย เขาก็ยิ้มมุมปากเล็กๆแล้วก็เดินแรงๆเข้าปล่องที่เหมือนกล่องและมีโลโก้โจมาโลนนั้นไป เราก็มานั่งนึกว่าเราทำไรผิดไหมก็ไม่นะ แต่อยากได้ความเห็นความช่วยเหลือแต่กลับคิดว่า ตัวเองเหมือนมาทำอะไรตรงนี้ พนง.ก็ใช้ชีวิตกับการขายได้สบายมาก ขนาดเคาน์เตอร์ยังไม่มีคนอยู่ มีลูกค้าหลายคนก่อนหน้าเราเข้ามาดมๆก็ออกไป จนออกมาหยุดที่เราเจอเนี่ยแหละ
ประสบการณ์เจอ พนง.เคาน์เตอร์เมินใช้ชีวิตแบบ ทุ่งลาเวนเดอร์มาก