คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 10
หนีครับ เช่น
- พระเจ้าหลานเธอ เจ้าฟ้าจิต กรมขุนสุรินทรสงคราม ซึ่งเป็นพระราชนัดดาในพระเพทราชาและพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ และเป็นพระเชษฐาเจ้าฟ้าสังวาลย์ (พระมเหสีในพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ) และเป็นพระบิดาหม่อมเจ้าหญิงฉิม (ต่อมาเป็นเจ้าจอมในพระเจ้าตากสิน) พาบ่าวไพร่หนีไปเมืองพิษณุโลก แต่ถูกข้าหลวงในกรุงตามจับและถูกเจ้าพระยาพิษณุโลกจับได้ ก่อนสำเร็จโทษด้วยการถ่วงน้ำ
- พระองค์เจ้าศรีสังข์ พระโอรสในสมเด็จเจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์ กรมพระราชวังบวรสถานมงคล (เจ้าฟ้ากุ้ง) หนีออกจากกรุงไปสวามิภักดิ์กับพม่า ก่อนจะหนีพม่าไปตั้งตัวเป็นใหญ่แถบเมืองชลบุรี ก่อนจะหนีพระเจ้าตากสินไปอยู่กับพระเจ้ากรุงกัมพูชา
- พระองค์เจ้าจุ้ย พระโอรสในสมเด็จเจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์อีกพระองค์ หนีไปอยู่กับพระยาราชาเศรษฐี เจ้าเมืองบันทายมาศ ขอความช่วยเหลือจากจีน (เป็นเหตุให้พระเจ้าตากสินไม่ได้การยอมรับจากจีนในช่วงแรก)
- พระองค์เจ้าทับทิม พระราชธิดาพระเจ้าเสือ พาข้าหลวงหนีไปจันทบุรี ภายหลังอยู่กับพระเจ้าตากสิน
- พระยารัตนธิเบศร์ ว่าที่พระยาธรรมาเสนาบดีกรมวัง คนเดียวกับช่วยบ้านบางระจันหล่อปืนใหญ่นั่นแหล่ะครับ ก่อนกรุงแตกพระยารัตนธิเบศร์หนีไปอยู่กับกรมหมื่นเทพพิพิธที่นครราชสีมา
- เจ้าพระยาพิษณุโลก (เรือง) เดิมถูกเรียกตัวให้มาบัญชาการรบที่พระนครแบบเดียวกับพระเจ้าตากสิน แต่ได้ขอกลับไปเมืองพิษณุโลก อ้างว่าไปปลงศพมารดาและไม่กลับพระนครอีกจนกรุงแตก ก่อนตั้งตนเป็นเจ้าชุมนุม หนึ่งในขุนนางในกรุงที่ตามเจ้าพระยาพิษณุโลกออกมา ที่สำคัญก็มี "พระอักษรสุนทร" เสมียนตรากรมมหาดไทย (ถือเป็นตำแหน่งที่สำคัญพอสมควร) ซึ่งพระอักษรสุนทรก็คือพระบรมชนกของรัชกาลที่ ๑ นั่นเอง
นอกจากนี้ยังปรากฏว่าภายหลังพระเจ้าตากสินตั้งอยู่กรุงธนบุรี มีการเชิญเจ้านายและขุนนางหลายคนที่หนีพม่าไปอยู่เมืองลพบุรี มาอยู่กรุงธนบุรี
ก่อนน้ำหลากนั้น คงไม่ค่อยมีใครคิดหนี เพราะยังเชื่อว่าพม่าจะถอยเมื่อน้ำหลาก ถึงจะไปได้ก็คงมีการไล่ล่าแบบกรณีเจ้าฟ้าจิต เพราะพระบรมวงศานุวงศ์และขุนนางในกรุงหากออกไปไกลกว่าหลักหินหรือขนอนหลวง จะมีความผิดฐานกบฏทันที และหากหนีไปได้ก็ต้องลำบากมาก เพราะอำนาจกรุงยังสามารถบังคับบัญชาเมืองต่าง ๆ ได้อยู่ จนเมื่อน้ำลดจึงเริ่มคิดหนีกันมากขึ้นแต่ส่วนใหญ่หนีไม่ได้แล้ว เพราะพม่าล้อมหมด และในกรุงก็กวาดขันกันมากขึ้นครับ
- พระเจ้าหลานเธอ เจ้าฟ้าจิต กรมขุนสุรินทรสงคราม ซึ่งเป็นพระราชนัดดาในพระเพทราชาและพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ และเป็นพระเชษฐาเจ้าฟ้าสังวาลย์ (พระมเหสีในพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ) และเป็นพระบิดาหม่อมเจ้าหญิงฉิม (ต่อมาเป็นเจ้าจอมในพระเจ้าตากสิน) พาบ่าวไพร่หนีไปเมืองพิษณุโลก แต่ถูกข้าหลวงในกรุงตามจับและถูกเจ้าพระยาพิษณุโลกจับได้ ก่อนสำเร็จโทษด้วยการถ่วงน้ำ
- พระองค์เจ้าศรีสังข์ พระโอรสในสมเด็จเจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์ กรมพระราชวังบวรสถานมงคล (เจ้าฟ้ากุ้ง) หนีออกจากกรุงไปสวามิภักดิ์กับพม่า ก่อนจะหนีพม่าไปตั้งตัวเป็นใหญ่แถบเมืองชลบุรี ก่อนจะหนีพระเจ้าตากสินไปอยู่กับพระเจ้ากรุงกัมพูชา
- พระองค์เจ้าจุ้ย พระโอรสในสมเด็จเจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์อีกพระองค์ หนีไปอยู่กับพระยาราชาเศรษฐี เจ้าเมืองบันทายมาศ ขอความช่วยเหลือจากจีน (เป็นเหตุให้พระเจ้าตากสินไม่ได้การยอมรับจากจีนในช่วงแรก)
- พระองค์เจ้าทับทิม พระราชธิดาพระเจ้าเสือ พาข้าหลวงหนีไปจันทบุรี ภายหลังอยู่กับพระเจ้าตากสิน
- พระยารัตนธิเบศร์ ว่าที่พระยาธรรมาเสนาบดีกรมวัง คนเดียวกับช่วยบ้านบางระจันหล่อปืนใหญ่นั่นแหล่ะครับ ก่อนกรุงแตกพระยารัตนธิเบศร์หนีไปอยู่กับกรมหมื่นเทพพิพิธที่นครราชสีมา
- เจ้าพระยาพิษณุโลก (เรือง) เดิมถูกเรียกตัวให้มาบัญชาการรบที่พระนครแบบเดียวกับพระเจ้าตากสิน แต่ได้ขอกลับไปเมืองพิษณุโลก อ้างว่าไปปลงศพมารดาและไม่กลับพระนครอีกจนกรุงแตก ก่อนตั้งตนเป็นเจ้าชุมนุม หนึ่งในขุนนางในกรุงที่ตามเจ้าพระยาพิษณุโลกออกมา ที่สำคัญก็มี "พระอักษรสุนทร" เสมียนตรากรมมหาดไทย (ถือเป็นตำแหน่งที่สำคัญพอสมควร) ซึ่งพระอักษรสุนทรก็คือพระบรมชนกของรัชกาลที่ ๑ นั่นเอง
นอกจากนี้ยังปรากฏว่าภายหลังพระเจ้าตากสินตั้งอยู่กรุงธนบุรี มีการเชิญเจ้านายและขุนนางหลายคนที่หนีพม่าไปอยู่เมืองลพบุรี มาอยู่กรุงธนบุรี
ก่อนน้ำหลากนั้น คงไม่ค่อยมีใครคิดหนี เพราะยังเชื่อว่าพม่าจะถอยเมื่อน้ำหลาก ถึงจะไปได้ก็คงมีการไล่ล่าแบบกรณีเจ้าฟ้าจิต เพราะพระบรมวงศานุวงศ์และขุนนางในกรุงหากออกไปไกลกว่าหลักหินหรือขนอนหลวง จะมีความผิดฐานกบฏทันที และหากหนีไปได้ก็ต้องลำบากมาก เพราะอำนาจกรุงยังสามารถบังคับบัญชาเมืองต่าง ๆ ได้อยู่ จนเมื่อน้ำลดจึงเริ่มคิดหนีกันมากขึ้นแต่ส่วนใหญ่หนีไม่ได้แล้ว เพราะพม่าล้อมหมด และในกรุงก็กวาดขันกันมากขึ้นครับ
แสดงความคิดเห็น
ทำไมพวกผู้ดีกรุงศรี พวกราชวงศ์ถึงไม่หนีออกจากกรุงก่อนกรุงแตกคะ
แต่นี่เหมือนแต่ละคน และเป็นถึงเชื่อพระวงศ์ชั้นสูง ทำไมไม่หาทางรอดกันไว้เลย
นี่พยายามหาข้อมูลมาก็จะเจอแต่ถูกกวาดต้อนไปเป็นจำนวนมาก
พระเจ้าเอกทัศน์ถึงกับขนาดไปอดตายกลางป่า
ฝั่งผู้หญิงการหลายรุ่น หลายตำแหน้งตำแหน่งสูงๆ คนสำคัญอย่างคนแต่งอิเหนาก็โดนกวาดไปด้วย
ทำไมผู้ดีกรุงศรีทั้งหลายถึงไม่หาทางออกให้ตัวเองไว้บางเลยคะ