เมื่อแฟนเก่าที่รักมากที่สุดกลับมา เรามีแฟนเก่าที่รักมากที่สุดคนนึง เราชอบทิ้งเขาไปมีคนอื่นอยู่บ่อยมากๆพอเบื่อแฟนใหม่ก็กลับมาหาแฟนเก่าอยู่อย่างนั้นและไม่มีครั้งไหนที่แฟนเก่าคนนี้จะไม่ให้อภัยเราเขายอมทิ้งทุกอย่างที่เขากำลังจะเริ่มต้นใหม่มาหาเราเสมอจนครั้งสุดท้ายที่เราสองคนเลิกกัน เมื่อ3ปีก่อนแฟนเก่าเราต้องเดินทางไปทำงานที่ต่างประเทศเป็นเวลา3ปี เราก็ไปส่งเขาที่สนามบินและให้คำสัญญาว่าอีก3ปีไม่ว่าเราจะอยู่ในสถานะอะไรกันก็ตามจะมารอรับกลับบ้านนะ แต่แฟนเก่าเราก็บอกให้เรารอเขานะเขาบอกว่าจะกลับมาขอแต่งงานแต่เราก็ทำร้ายจิตใจเขาเหมือนเดิมไม่นานเราก็มีคนใหม่และบอกเลิกเขาอีกครั้ง ผ่านไปสักพักเราก็รับรู้ว่าเขามีแฟนใหม่อยู่ที่นู้นแต่เราก็ทำเหมือนไม่สนใจไม่แครเพราะเราก็มี แต่พอวันครบรอบหรือวันสำคัญต่างๆของเขาเราก็จะทักหาเขาตลอดแต่มาช่วงปีที่2เราสองคนก็คุยกันอยู่ตลอด แต่ไม่ได้กลับมาคบกัน เราก็ต่างคนต่างมีแฟนและเราก็คิดว่าคนที่เรากำลังคบอยู่คือคนที่จะแทนที่แฟนเก่าได้แล้ว แฟนใหม่คนนี้เราก็คิดไกลไปถึงอนาคตก็ว่าได้ แต่กับแฟนเก่าก็ถามกันแค่เรื่องทั่วไปแต่เราก็จะไม่ค่อยตอบเวลาที่แฟนเก่าทักมาเพราะคิดว่ามันไม่ดีถ้าแฟนใหม่รู้เราบล๊อกทุกการติดต่อของแฟนเก่าเพื่อความสบายใจของแฟนใหม่จนเมื่อวันที่9กุมภาพันธุ์2661 แฟนเก่าเราสร้างไอจีใหม่เพื่อที่จะทักมาขอคุยกับเรา เราตกใจตรงที่แฟนเก่าเราบอกเขายังให้อภัยเราเสมอเขาอยากให้เรากับไปคบกับเขา แต่เราก็บอกว่าไม่เรามีแฟนอยู่แล้วแต่มันมีเหตุการ์ณที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น แฟนใหม่เราประสบอุบัติเหตุบิ๊กไบร์ชนเสาบอกทางเสียชีวิตคาที่ในวันเดียวกันกับแฟนเก่ามาขอคืนดี เราช๊อกจนพูดอะไรไม่ออกทำได้อย่างเดียวคือร้องไห้อยู่แบบนั้นทุกวัน
ใช้เวลายอมรับความจริงอยู่ทุกวันบอกกับตัวเองได้แค่ว่าเขาจะอยู่ในใจในความทรงจำดีๆของเราตลอดไปถึงแหม๋เราจะพึ่งเริ่มต้นกันได้ไม่นานแต่ความผูกพันธุ์มันมากมาย แฟนเก่าเราก็คอยทักถามข่าวเราอยู่ตลอดว่าโอเคขึ้นหรือยัง เราก็ได้แค่บอกว่าเราจะจมปักอยู่กับอดีตไม่ได้เรามีภาระหน้าที่ต้องทำ แต่จะให้เราลืมให้เราเลิกรักมันก็เป็นไปไม่ได้ เรากับแฟนเก่าก็คุยกันมาตลอดจนแฟนเก่าถามเราว่าใกล้วันกลับไทยแล้วนะจะได้มารับตามสัญญาที่ให้ไว้มั้ย เราก็บอกว่าได้จะไปรับแต่พอเขาบอกวันบินเท่านั้นแหละเราอึ่งเลย
แฟนเก่าเราบินกลับไทยวันที่19พฤษภาคม2661
เป็นวันครบ100วันแฟนเราที่เสียชีวิตฝ
เราก็ไปทำบุญ100วันหาแฟนตอนเช้า พอ19:30น.
แฟนเก่าเราก็บอกว่าถึงสนามบินแล้วเราก็ออกไปรับแล้วก็ไปส่งที่บ้านเรากับแฟนเก่าอยู่หมู่บ้านเดียวกันเห็นกันมาตั้งแต่เด็กเรื่องเราสองคนก็จะรู้จักกันทั้งหมู่บ้าน แต่วันที่เราไปรับเจอหน้าแฟนเก่าเราก็ไม่รู้สึกอะไรเลยนะไม่กอดไม่ทักทายอะไรไม่รู้สึกตื่นเต้นที่ได้เจอ วันต่อมาเราก็ไปรับแฟนเก่าที่บ้านออกไปเจอเพื่อนไปนั่งชิวกินเหล้าแถวบ้าน แฟนเก่าเราทำเหมือนเรา2คนยังเป็นแฟนกันอยู่แต่เราก็ยังไม่รู้สึกพิเศษอะไรจนเขาทำในสิ่งที่เขาไม่เคยทำให้เราเลยมันก็ทำให้รู้สึกดีขึ้นมานิดนึง แล้วเราก็แยกย้ายกับเพื่อน แฟนเก่าขอมานอนกับเราที่คอนโดเราก็โอเคให้มา ไม่รู้เรา2คนเพลอคิดว่ายังเป็นแฟนกันอยู่ตอนไหนเราดันตัวติดกันตลอดไปนั้นไปนี่ด้วยกันตลอด จนเรากลับไปอยู่ในครอบครัวเขาอีกครั้งเราเป็นแฟนคนเดียวที่บ้านแฟนเก่ายอมรับและรักเรามาก แต่เราก็ละอายใจในสิ่งที่เราทำกับลูกชายเขาแต่ทุกคนยังต้อนรับเราดีเหมือนเดิม
เรากับแฟนเก่าไม่ได้กับมาคืนดีกัน เพราะเราจะพูดกับแฟนเก่าเราตลอดว่าเราเป็นแค่เพื่อนกันเรื่องของเรามันกับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้หลอก แต่เราหลอกตัวเองเพราะไม่อยากรู้สึกรักเขาอีกเพราะเดี่ยวเขาครบกำหนดวันพัก45วันเขาก็ต้องกลับไปทำงานอีกเราไม่อยากรอเวลา3ปี เพราะเราเป็นคนที่เวลามีแฟนแล้วติดแฟนมากถ้าห่างกันเมื่อไหร่ใจเราก็หวั่นไหว เราเลยพยายามโกหกใจตัวเองอยู่ทุกวันว่าไม่รักไม่รู้สึกแล้ว
แต่เจ็บทุกครั้งที่จับมือถือเขาแล้วเห็นเขาคุยกับคนอื่น
เมื่อแฟนเก่าที่เรารักมากที่สุดกลับมา พร้อมกับการจากไปไม่มีวันกลับของแฟนใหม่ ผิดไหมถ้ากลับไปรู้สึกดีกับแฟนเก่า
ใช้เวลายอมรับความจริงอยู่ทุกวันบอกกับตัวเองได้แค่ว่าเขาจะอยู่ในใจในความทรงจำดีๆของเราตลอดไปถึงแหม๋เราจะพึ่งเริ่มต้นกันได้ไม่นานแต่ความผูกพันธุ์มันมากมาย แฟนเก่าเราก็คอยทักถามข่าวเราอยู่ตลอดว่าโอเคขึ้นหรือยัง เราก็ได้แค่บอกว่าเราจะจมปักอยู่กับอดีตไม่ได้เรามีภาระหน้าที่ต้องทำ แต่จะให้เราลืมให้เราเลิกรักมันก็เป็นไปไม่ได้ เรากับแฟนเก่าก็คุยกันมาตลอดจนแฟนเก่าถามเราว่าใกล้วันกลับไทยแล้วนะจะได้มารับตามสัญญาที่ให้ไว้มั้ย เราก็บอกว่าได้จะไปรับแต่พอเขาบอกวันบินเท่านั้นแหละเราอึ่งเลย
แฟนเก่าเราบินกลับไทยวันที่19พฤษภาคม2661
เป็นวันครบ100วันแฟนเราที่เสียชีวิตฝ
เราก็ไปทำบุญ100วันหาแฟนตอนเช้า พอ19:30น.
แฟนเก่าเราก็บอกว่าถึงสนามบินแล้วเราก็ออกไปรับแล้วก็ไปส่งที่บ้านเรากับแฟนเก่าอยู่หมู่บ้านเดียวกันเห็นกันมาตั้งแต่เด็กเรื่องเราสองคนก็จะรู้จักกันทั้งหมู่บ้าน แต่วันที่เราไปรับเจอหน้าแฟนเก่าเราก็ไม่รู้สึกอะไรเลยนะไม่กอดไม่ทักทายอะไรไม่รู้สึกตื่นเต้นที่ได้เจอ วันต่อมาเราก็ไปรับแฟนเก่าที่บ้านออกไปเจอเพื่อนไปนั่งชิวกินเหล้าแถวบ้าน แฟนเก่าเราทำเหมือนเรา2คนยังเป็นแฟนกันอยู่แต่เราก็ยังไม่รู้สึกพิเศษอะไรจนเขาทำในสิ่งที่เขาไม่เคยทำให้เราเลยมันก็ทำให้รู้สึกดีขึ้นมานิดนึง แล้วเราก็แยกย้ายกับเพื่อน แฟนเก่าขอมานอนกับเราที่คอนโดเราก็โอเคให้มา ไม่รู้เรา2คนเพลอคิดว่ายังเป็นแฟนกันอยู่ตอนไหนเราดันตัวติดกันตลอดไปนั้นไปนี่ด้วยกันตลอด จนเรากลับไปอยู่ในครอบครัวเขาอีกครั้งเราเป็นแฟนคนเดียวที่บ้านแฟนเก่ายอมรับและรักเรามาก แต่เราก็ละอายใจในสิ่งที่เราทำกับลูกชายเขาแต่ทุกคนยังต้อนรับเราดีเหมือนเดิม
เรากับแฟนเก่าไม่ได้กับมาคืนดีกัน เพราะเราจะพูดกับแฟนเก่าเราตลอดว่าเราเป็นแค่เพื่อนกันเรื่องของเรามันกับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้หลอก แต่เราหลอกตัวเองเพราะไม่อยากรู้สึกรักเขาอีกเพราะเดี่ยวเขาครบกำหนดวันพัก45วันเขาก็ต้องกลับไปทำงานอีกเราไม่อยากรอเวลา3ปี เพราะเราเป็นคนที่เวลามีแฟนแล้วติดแฟนมากถ้าห่างกันเมื่อไหร่ใจเราก็หวั่นไหว เราเลยพยายามโกหกใจตัวเองอยู่ทุกวันว่าไม่รักไม่รู้สึกแล้ว
แต่เจ็บทุกครั้งที่จับมือถือเขาแล้วเห็นเขาคุยกับคนอื่น