สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิบครับ... นี้เป็นกระทู้แรกของผม..เรื่องของผมอาจจะยาวนิดนึง. แต่ผมต้องหาคำตอบให้กับตัวเองให้ได้..
เรื่องมีอยู่ว่า.... ผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ปัจจบันผมอายุ32...มีลูกสาว2คนกับแฟน..ปัจจุบันนี้เราแยกกันอยู่
เราอยู่ด้วยกันมา14ปี...ผ่านอะไรมามากมาย... ลูกคนเล็กอยู่.ป.3. ลูกคนโตอยู่ม.2 ผูหญิงทั้งคู่...
เราคบกันตั้งแต่ผมเรียนอยู่.ปวช.2. พลาดมีลูกคนแรก เลยอยู่ด้วยกันมาตลอดจนเรียนจบ..จนทำงาน.. สร้างครอบครัว
อยู่ด้วยกันมความสุขบ้าง..ทะเลาะบ้าง.. เป็นธรรมดา...
ครั้งแรกที่เธอเปลี่ยนไปเมื่อเธอได้ไปทำงานในที่ทำงานแห่งใหม่... เมื่อประมาน5-6ปีก่อน...เธอแอบมีคนอื่น
และมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน.... ผมเห็นข้อความที่เขาสองคนคุยกันแล้วน้ำตาผมไหลออกมามากมาย.. ผมโกรธมาก
โมโห... แต่เชื่อมั่ยครับแค่2วันผมอภัยให้เธอทั้งหมด..เพราะคิดว่าครั้งแรกผมเลยให้โอกาสเขา..ผมโทรไปเคลียกับคู่ขาของเธอเอง... และคนนั้นก็ยอมจบ
และแฟนผมออกจากงานมาอยู่บ้านดูแลลูก. หลังจากนั้น1ปี หลังจากที่ผมเห็นเธอเบื่อๆอยู่บ้านเลยเอาเธอไปทำงาน
ด้วยเลยที่ทำงานเดียวกันไปกลับด้วยกันช่วยกันทำงานหาเงิน แต่ผมไม่คิดเลยว่าเหตุการณ์เดิมๆจะกลับมาอีก
ครั้งที่2... หลังจากเธอได้ทำงานที่เดียวกับผมก็ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะไปได้ดี.. แต่เมื่อปี59ผมตัดสินใจออกจากงาน
เพื่อมาทำธุกิจส่วนตัว...แต่เธอขอทำงานต่อก่อน..เธอขอทำงานต่อไป.. หลังจากที่ผมออกจากงานที่นั่นเธอก็อยู่กินกันกับผม
แบบปกติตื่นเช้าเธอไปทำงานผมทำธุรกิจของผมไป..ไปเที่ยวพาลูกไปกินข้าว.. ไปเที่ยวต่างจังหวัดกันทุกเดือนชีวิตแฮปปี้
แต่... มันก็มีเรื่องมาเข้าหูผมจนได้... ปนะมานช่วงต้นเดือนกุมภาพันธ์2561ที่ผ่านมา... มีเพื่อนสนิทผมที่ทำงานโทรมาเตือน
ว่าแฟนผมกับอีกคนที่ทำงานคุยกันเหมือนไม่ใช่เพื่อนหยอกกันกินขนมกันเหมือนเป็นแฟนกัน.... ภาพที่เธอเคยทำผมเจ็บ
มันเริ่มทะยอยไหลเข้ามา...เย็นวันนั้นกลับมาบ้านผมเลยถามเธอตรงๆว่า..รู้จักคนชื่อ.... มั้ย... แฟนผมตอบว่าแค่รู้จักกัน
ไม่เคยคุยกันหยอก... หน้าตาก็ตลกๆ... โอเคครับ..ผมเชื่อใจแฟนผม..ก็ไม่มีอะไรคาใจอีก... แต่เดี๋ยวก่อนครับ.. ถัดมาแค่1อาทิตย์
วันนั้นคือวันพุธที่13กุมภาพันธ์2561..วันที่ผมตาสว่าง.. เพื่อนคนเดิมโทรมาหาผมว่าแฟนผมได้ลางานมั้ยผมเลยตอบกลับไปว่าไม่ได
ไปทำงานปกติ... แต่เพื่อนผมบอกว่าเห็นแฟนผมลาช่วงบ่าย... ผมเลยไลน์ไปหาเธอช่วงนั้นเวลาบ่ายกว่า.ๆ.เธอบอกว่ากำลังทำงาน
อยู่ในห้องตรวจ.. (แฟนผมเป็นผู้ช่วยพยาบาล) .. ..แต่ผมว่าแฟนผมโกหกแน่ๆคราวนี้...ผมเลยไลน์ตอบเธอไปว่า..อืมๆทำงานเถอะ
หลังจากนั้นผมโทรไปที่ทำงานเธอ..และขอสายเธอ.. เสียงตอบกลับมาว่าแฟนผมลาช่วงบ่ายจริงๆ.... ตอนนี้อารมย์ผม
มันเหมือนฟ้ามืดไปหมด...ร้อนรน...โมโห..โกรธ..มากๆ.. ที่เธอโกหก... หลังจากนั้นผมไลน์ำปหาเพื่อนผมอีกคนที่ทำงาน
แผนกเดียวกับคู่ขาเธอ.... ผมถามว่าคนชื่อ..... เขามาทำงานมั้ย.. เพื่อนตอบกลับมาว่าลา...สรุปทั้งคู่ลาพร้อมกัน
หลังจากนั้น ผมโทรหาเธอและบอกบอกให้เปิดวีดีโอคอล.. อยากคุยด้วย..อยากเห็นหน้า.. .. แล้วหลังจากนั้นเธอก็
ไม่รับสายเลย... โทรเป็นร้อยๆครั้งก็ไม่รับเลย... ผมเสียใจมาก..ซึ่งผมก็รู้อยู่แล้วละว่าทั้งคู่ต้องแอบไปมีอะไรกันแน่นอน
หลังจากนั้นผมทำใจอยู่2วัน..เลยเรียกเธอมาคุย..
เพื่อนๆลองคิดดูนะครับ... ผมทำงานที่โรงบาลนี้มา4-5ปี มีคนรู้จักผมมากมายและรู้จักแฟนผมมากมาย.. และเมื่อเกิด
เหตุการณ์แบบนี้เกียรติยศ..ชื่อเสียงผมที่เคยฝากไว้... มันถูกเหยียบย้ำหมดเลย
หลังจากที่ผมรู้ว่าเธอมีใครอีกคนครั้งนี้ผมคิดไม่ออกว่าจะทำยังไงดี..เราคุยเรื่องลูกสาว2คน..โอเคผมจะดูแลเอง
และเธอก็โอเค..เธอจะกลับไปอยู่บ้าน... เราแยกกันอยู่สักพักทำใจ.. ผมหวังว่าเธอจะคิดได้แต่ครั้งนี้ดูท่าจะไม่คิดอะไรแล้ว
เวลาผ่านไป2เดือน... เรายังคงติดต่อกันเพื่อลูก..เขาแวะมาหาลูกบ่อยๆ... แวะมาหาพ่อมันด้วย..
แต่ด้วยความรักความผูกพันมันทำให้ผมและเธอได้มาลองคบกันแบบห่างๆ...แอบไปมาหาสู่กัน.. โดยเธอบอกว่าไม่ได้คุย
กับคนนั้นแล้ว...ผมเลยคบแบบห่างๆในช่วง เม.ย.61- พ.ค.61 แต่ผมก็มาจับได้อีกว่าเธอยังคงคุยกับคนนั้นอยู่... เหมือนกับเธอคบ2คนเลย
กูไม่สนโลกอะไรประมานนี้... (คืนนี้มาหาผม...แต่คืนต่อไปไปนอนกับคนนั้น..คนที่มันทำลายครอบครัวผม..)
เมื่อวานนี้เอง...ผมทนไม่ไหวละกับเหตุการณแบบนี้...ผมเลยให้เธอเลือกว่าจะเลือกลูกเลือกผัวหรือเขาคนนั้น
เชื่อมั่ยครับว่าแฟนผมเลือกไม่ได้...ขอเวลาทบทวน..ขอเวลาคิด... ผมนี่จะบ้าตาย..) เป็นเพื่อนๆจะคิดยัง
ผมจะทำอย่างไรต่อดี...ยอมรับว่าขาดเธอไม่ได้... ถึงเธอจะไปนอนกับคนอื่นมาผมก็ยังรับเธอได้..ยังรักเหมือนเดิมเลย
ทั้งลูกๆของเราอีก.... จะเป็นยังไงต่อจากนี้.... ผมขอแค่ให้เธอเลิกกับเขาคนนั้นซะ..ผมจะให้โอกาส... แต่ทำไมเขาไม่รับ
ผมเลยถามเธอว่า... ยังรักกันอยู่มั้ย...เธอตอบว่ารัก...แต่เขาอีกคนเธอบอกว่าสงสารมัน
ทำอย่างไรเมื่อเมียผมไม่เลือกสักทาง
เรื่องมีอยู่ว่า.... ผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ปัจจบันผมอายุ32...มีลูกสาว2คนกับแฟน..ปัจจุบันนี้เราแยกกันอยู่
เราอยู่ด้วยกันมา14ปี...ผ่านอะไรมามากมาย... ลูกคนเล็กอยู่.ป.3. ลูกคนโตอยู่ม.2 ผูหญิงทั้งคู่...
เราคบกันตั้งแต่ผมเรียนอยู่.ปวช.2. พลาดมีลูกคนแรก เลยอยู่ด้วยกันมาตลอดจนเรียนจบ..จนทำงาน.. สร้างครอบครัว
อยู่ด้วยกันมความสุขบ้าง..ทะเลาะบ้าง.. เป็นธรรมดา...
ครั้งแรกที่เธอเปลี่ยนไปเมื่อเธอได้ไปทำงานในที่ทำงานแห่งใหม่... เมื่อประมาน5-6ปีก่อน...เธอแอบมีคนอื่น
และมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน.... ผมเห็นข้อความที่เขาสองคนคุยกันแล้วน้ำตาผมไหลออกมามากมาย.. ผมโกรธมาก
โมโห... แต่เชื่อมั่ยครับแค่2วันผมอภัยให้เธอทั้งหมด..เพราะคิดว่าครั้งแรกผมเลยให้โอกาสเขา..ผมโทรไปเคลียกับคู่ขาของเธอเอง... และคนนั้นก็ยอมจบ
และแฟนผมออกจากงานมาอยู่บ้านดูแลลูก. หลังจากนั้น1ปี หลังจากที่ผมเห็นเธอเบื่อๆอยู่บ้านเลยเอาเธอไปทำงาน
ด้วยเลยที่ทำงานเดียวกันไปกลับด้วยกันช่วยกันทำงานหาเงิน แต่ผมไม่คิดเลยว่าเหตุการณ์เดิมๆจะกลับมาอีก
ครั้งที่2... หลังจากเธอได้ทำงานที่เดียวกับผมก็ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะไปได้ดี.. แต่เมื่อปี59ผมตัดสินใจออกจากงาน
เพื่อมาทำธุกิจส่วนตัว...แต่เธอขอทำงานต่อก่อน..เธอขอทำงานต่อไป.. หลังจากที่ผมออกจากงานที่นั่นเธอก็อยู่กินกันกับผม
แบบปกติตื่นเช้าเธอไปทำงานผมทำธุรกิจของผมไป..ไปเที่ยวพาลูกไปกินข้าว.. ไปเที่ยวต่างจังหวัดกันทุกเดือนชีวิตแฮปปี้
แต่... มันก็มีเรื่องมาเข้าหูผมจนได้... ปนะมานช่วงต้นเดือนกุมภาพันธ์2561ที่ผ่านมา... มีเพื่อนสนิทผมที่ทำงานโทรมาเตือน
ว่าแฟนผมกับอีกคนที่ทำงานคุยกันเหมือนไม่ใช่เพื่อนหยอกกันกินขนมกันเหมือนเป็นแฟนกัน.... ภาพที่เธอเคยทำผมเจ็บ
มันเริ่มทะยอยไหลเข้ามา...เย็นวันนั้นกลับมาบ้านผมเลยถามเธอตรงๆว่า..รู้จักคนชื่อ.... มั้ย... แฟนผมตอบว่าแค่รู้จักกัน
ไม่เคยคุยกันหยอก... หน้าตาก็ตลกๆ... โอเคครับ..ผมเชื่อใจแฟนผม..ก็ไม่มีอะไรคาใจอีก... แต่เดี๋ยวก่อนครับ.. ถัดมาแค่1อาทิตย์
วันนั้นคือวันพุธที่13กุมภาพันธ์2561..วันที่ผมตาสว่าง.. เพื่อนคนเดิมโทรมาหาผมว่าแฟนผมได้ลางานมั้ยผมเลยตอบกลับไปว่าไม่ได
ไปทำงานปกติ... แต่เพื่อนผมบอกว่าเห็นแฟนผมลาช่วงบ่าย... ผมเลยไลน์ไปหาเธอช่วงนั้นเวลาบ่ายกว่า.ๆ.เธอบอกว่ากำลังทำงาน
อยู่ในห้องตรวจ.. (แฟนผมเป็นผู้ช่วยพยาบาล) .. ..แต่ผมว่าแฟนผมโกหกแน่ๆคราวนี้...ผมเลยไลน์ตอบเธอไปว่า..อืมๆทำงานเถอะ
หลังจากนั้นผมโทรไปที่ทำงานเธอ..และขอสายเธอ.. เสียงตอบกลับมาว่าแฟนผมลาช่วงบ่ายจริงๆ.... ตอนนี้อารมย์ผม
มันเหมือนฟ้ามืดไปหมด...ร้อนรน...โมโห..โกรธ..มากๆ.. ที่เธอโกหก... หลังจากนั้นผมไลน์ำปหาเพื่อนผมอีกคนที่ทำงาน
แผนกเดียวกับคู่ขาเธอ.... ผมถามว่าคนชื่อ..... เขามาทำงานมั้ย.. เพื่อนตอบกลับมาว่าลา...สรุปทั้งคู่ลาพร้อมกัน
หลังจากนั้น ผมโทรหาเธอและบอกบอกให้เปิดวีดีโอคอล.. อยากคุยด้วย..อยากเห็นหน้า.. .. แล้วหลังจากนั้นเธอก็
ไม่รับสายเลย... โทรเป็นร้อยๆครั้งก็ไม่รับเลย... ผมเสียใจมาก..ซึ่งผมก็รู้อยู่แล้วละว่าทั้งคู่ต้องแอบไปมีอะไรกันแน่นอน
หลังจากนั้นผมทำใจอยู่2วัน..เลยเรียกเธอมาคุย..
เพื่อนๆลองคิดดูนะครับ... ผมทำงานที่โรงบาลนี้มา4-5ปี มีคนรู้จักผมมากมายและรู้จักแฟนผมมากมาย.. และเมื่อเกิด
เหตุการณ์แบบนี้เกียรติยศ..ชื่อเสียงผมที่เคยฝากไว้... มันถูกเหยียบย้ำหมดเลย
หลังจากที่ผมรู้ว่าเธอมีใครอีกคนครั้งนี้ผมคิดไม่ออกว่าจะทำยังไงดี..เราคุยเรื่องลูกสาว2คน..โอเคผมจะดูแลเอง
และเธอก็โอเค..เธอจะกลับไปอยู่บ้าน... เราแยกกันอยู่สักพักทำใจ.. ผมหวังว่าเธอจะคิดได้แต่ครั้งนี้ดูท่าจะไม่คิดอะไรแล้ว
เวลาผ่านไป2เดือน... เรายังคงติดต่อกันเพื่อลูก..เขาแวะมาหาลูกบ่อยๆ... แวะมาหาพ่อมันด้วย..
แต่ด้วยความรักความผูกพันมันทำให้ผมและเธอได้มาลองคบกันแบบห่างๆ...แอบไปมาหาสู่กัน.. โดยเธอบอกว่าไม่ได้คุย
กับคนนั้นแล้ว...ผมเลยคบแบบห่างๆในช่วง เม.ย.61- พ.ค.61 แต่ผมก็มาจับได้อีกว่าเธอยังคงคุยกับคนนั้นอยู่... เหมือนกับเธอคบ2คนเลย
กูไม่สนโลกอะไรประมานนี้... (คืนนี้มาหาผม...แต่คืนต่อไปไปนอนกับคนนั้น..คนที่มันทำลายครอบครัวผม..)
เมื่อวานนี้เอง...ผมทนไม่ไหวละกับเหตุการณแบบนี้...ผมเลยให้เธอเลือกว่าจะเลือกลูกเลือกผัวหรือเขาคนนั้น
เชื่อมั่ยครับว่าแฟนผมเลือกไม่ได้...ขอเวลาทบทวน..ขอเวลาคิด... ผมนี่จะบ้าตาย..) เป็นเพื่อนๆจะคิดยัง
ผมจะทำอย่างไรต่อดี...ยอมรับว่าขาดเธอไม่ได้... ถึงเธอจะไปนอนกับคนอื่นมาผมก็ยังรับเธอได้..ยังรักเหมือนเดิมเลย
ทั้งลูกๆของเราอีก.... จะเป็นยังไงต่อจากนี้.... ผมขอแค่ให้เธอเลิกกับเขาคนนั้นซะ..ผมจะให้โอกาส... แต่ทำไมเขาไม่รับ
ผมเลยถามเธอว่า... ยังรักกันอยู่มั้ย...เธอตอบว่ารัก...แต่เขาอีกคนเธอบอกว่าสงสารมัน