คุณเป็นแม่ คนที่รักลูกโดยไม่มีข้อแม้ก็คือคุณ คนอื่นคุณกำหนดไม่ได้ สิ่งที่กำหนดได้คือ เรียนรู้การเป็นแม่ที่ดี แม่ที่สามารถเลี้ยงลูกให้มีความสุขได้ทั้งกายและใจ ถ้าคุณจะทำได้ก็ต้องอาศัย กำลังใจ กำลังทรัพย์ที่เข้มแข็ง

ส่วนเรื่องที่คุณกังวล

-สามีคุณจะรักลูกคุณไม่เท่าลูกคนแรก

ลองมองในทางกลับกัน ถ้าสามีคุณรักลูกคุณมากกว่าลูกคนแรก ลูกเขาจะเป็นคนที่น่าสงสารมากแค่ไหน แม่ก็ไม่มีแต่พ่อรักเมียใหม่และลูกเมียใหม่มากกว่า

ลูกคุณมีครบทั้งพ่อทั้งแม่ เป็นเด็กที่โชคดีกว่าอีกคน ใช้ใจเมตตาเผื่อแผ่ออกไป ชีวิตครอบครัวคุณจะมีแต่ความสุข สามีจะรักคุณมากขึ้น

ถ้ามีแต่จิตใจริษยา ไม่ว่าสามีคุณจะเป็นยังไง คุณก็ไม่มีทางมีความสุข เพราะจ้องจะเปรียบเทียบแม้แต่เรื่องเล็กๆน้อยๆ

ส่วนแม่สามีคุณก็ไม่ต้องไปสนใจ ถ้าคุณเป็นแม่ที่ดี มีใจเมตตา เขาจะค่อยๆยอมรับคุณได้ในที่สุด ถ้ารับไม่ได้ก็ไม่ต้องสนใจ ใครจะแคร์จริงมั๊ย

ปัญหาเรื่องนี้แก้ได้ที่ใจคุณเพียงคนเดียว