เรารู้นะคะ ทุกคนเกิดมาต้องตาย แต่เรากลัวว่าตื่นมาแตียงจะไร้แม่ มีครั้งหนึ่งแม่บอกว่า มือแม่เริ่มเหี่ยวแล้ว แม่จะไม่สวยแล้วนะ เราแบบ แม่อย่าพูดแบบนั้นสิ ตอนเด็กๆเรารู้สึกแย่เวลาคนหาว่าเราติดแม่ แต่พอตอนนี้เรา21 แม่เรา55 เวลามีคนบอกว่า ติดแม่เกินไปมั้ย โตแล้ว เราไม่โกรธ  ไม่รู้สึกแย่ เพราะเราคิดว่า ติดแม่ดีกว่าไม่มีแม่ให้ติด เรากับแม่สนิทกัน คุยได้ทุกเรื่อง แต่บางเรื่องที่อ่อนไหวเราจะไม่ค่อยพูด เราน้ำตาแตกง่ายมาก วันสงกรานต์ ครอบใหญ่สรงน้ำพ่อแม่ลูก4คน เราลูกคนเดียว ก็จะเหงาๆนะ  

ที่ตั้งไม่ใช่อะไรนะคะ พอดีเราฝันร้ายนิดหน่อย
แล้วเกี่ยวกับแม่ เอาง่ายๆฝันว่าแม่ไม่อยู่ พอลืมตาแล้วหันไปมองที่เตียง แล้วนึกภาพว่าถ้าแม่ไม่อยู่จริงๆทำยังไงดี พอเราคิดแบบนั้น เราจุกมากๆ มันแน่นที่หน้าอก หายใจไม่ออก หัวมันแน่นๆหนักๆ เราเคยบอกแม่ว่า ชาตินี้ไม่มีแฟนหนูโอเคมาก อยู่ได้ แต่หนูกลัวการไม่มีแม่มากกว่า รู้สึกผิดช่วงที่ผ่านมาเสมอ ที่ทิ้งเวลาไปเยอะเลยแทนที่จะได้ใช้เวลากับแม่