วันนี้เห็นการเล่นของพี่กิ๊ฟ มันทำให้ย้อนคิดกลับไปตอนที่ยังเป็นเด็กมัธยม ที่ไม่มีแรงบันดานใจอะไรเลย ไม่มีไอดอลเลยยยแต่ผู้หญิงคนนี้ ที่ชื่อกิ๊ฟ หรือกัปตันกิ๊ฟ ที่เรารู้จักกัน
ก่อนอื่นเราจะเกริ่นก่อนว่า เรารู้จักชื่อพี่เค้ามาตั้งแต่ วอลเลย์บอลไม่ได้เป็นที่รู้จัก รู้จักชื่อพี่เค้าจากรุ่นพี่อีกที พี่เค้าจะชอบมาอวดว่า "พี่กิ๊ฟเก่ง ไอดอลฉัน " เราก็ได้แต่คิดในใจว่าใครว่ะ ไม่รู้จัก ไม่ดังเป็นไอดอลใครได้ไง และทีสำคัญ ไปรู้จักได้ไง พอได้ดู วอลเลย์บอลชิงแชมป์เอเชีย เมื่อประมาณ 5 ปีที่เเล้ว เราก็พึ่งเห็นพี่เค้าครั้งแรก และรู้จักเค้าในนามของ "กัปตันกิ๊ฟ" ดูจากการเล่น รู้เลยว่าเค้าทุ่มเทมากก ล้มลุกคุกคลานอยู่ในสนาม วิ่งมารธอน รับลูกบอลทั่วสนาม เราเคยคิดนะว่า" จะทุ่มเทอะไรขนาดนั้นว่ะ เหนื่อยเป็นป่ะ เห็นแล้วเหนื่อยแทน " จนเค้ากลายเป็นที่รู้จัก แหละดังมากกก กลายเป็นไอดอลของเด็กรุ่นหลังๆ เพื่อนที่โรงเรียน ตอนช่วงชั่วโมงพละ นี้แยกกัน เป็นกัปตันกิ๊ฟ อีกคนก็เป็นปลื้มจิต อรอุมา นุสรา วรรณนา มลิกา อัมพร บอกเลยมาครบทีม แถมมีโค้ชอ๊อดด้วยนะ😊 มันทำให้รู้ว่า พี่เค้าดังมากกก กลับบ้านมานี้ต้องมานั่งดู ตอนนั้นเป็นแมช ไทย - ญี่ปุ่น แมชสุดท้าย เพราะอยากรู้ว่าทำไมเพื่อนอินขนาดนั้น เสริฟลูกทีจะเสริฟแบบอรอุมาบ้างละ เล่นไปเล่นมาก็จะเป็นกัปตันกิ๊ฟ บล็อกได้ก็เป็นปลื้มจิต พอได้ดูเเล้ว มันก็สุดยอดจริงๆ เล่นได้สะใจมากกก ไม่เคยอินกับกีฬาอะไรขนาดนี้มาก่อน มันสุดๆแบบที่นั่งไม่ติด กั้นหายใจ จนใจจะขาดเป็นร้อยรอบ แหกปากลั่นบ้าน จนแม่ด่าว่าเป็นบ้า ผีเข้า พอจบแมชนั้น ปรากฎว่าเราชนะ ได้เป็นแชมป์เอเชีย สมัยที่2 เราเลยย้อนดูแมชเก่าๆที่พี่เค้าเเข่ง. เอออ... มันสุดจริง รู้เลยว่าทำไมเพื่อนถึงอินขนาดนั้น และรู้เลยว่าทำไม่รุ่นพี่ที่ ชอบพี่กิ๊ฟ ถึงยกให้พี่กิ๊ฟ เป็นไอดอล ตั้งแตพี่เค้ายังไม่ดัง จนทุกวันนี้ดังมากกก มันเห็นได้จากการกระทำ การเล่นที่ทุ่มเท ยอมใจพี่เค้าเลยจริงๆ พัฒนาตัวเองตลอด แก้เกมได้ฉลาดมากก จากวันนั้นเราก็ติดตามเกือบทุกแมช ที่พี่เค้าเเข่ง กลายเป็นติ่ง วอลเลย์บอลตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ จำได้ว่ามีอยู่แมชหนึ่งที่พี่เค้าเเข่ง และเราต้องอ่านหนังสือเพื่อจะสอบ ยอมทิ้งหนังสือ เพื่อดูพี่เค้าเเข่ง ู 5555 (มันเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีนะคะ) เพราะคิดว่าดูย้อนหลังไม่มันเท่าดูแบบ สดๆ ถึงไม่ได้ดูติดขอบสนาม แต่ได้ดูถ่ายทอดสดอยู่บ้านแบบชิดหน้าจอก็โอเค จากวันนั้นวันที่ด้ยินชื่อพี่เค้าในนามนักวอลเลย์บอล จนทุกวันนี้พี่เค้าก็ยังเล่นอยู่ เเละแถมเป็นผู้บุกเบิกวงการวอลเลย์บอลรุ่นๆแรกอีก และยังเป็นไอดอลของน้องๆรุ่นหลังอีกหลายคน ไม่เชื่อลองถามเด็กๆ ที่เล่นวอลเลย์บอลดูสิ ว่าให้เรียงลำดับไอดอลของเค้า 1-3 คน เราเชื่อนะว่าพี่กิ๊ฟต้องติด 1ใน3 แน่นอน เพราะขนาดเราเองยังยกพี่เค้าเป็นไอดอล ทั้งที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับสายอาชีพที่เรียน และงานที่ต้องทำ เพราะด้วยความทุ่มเท เเละความรักในกีฬาวอลเลย์บอล พี่เค้าเสียสละเวลาจากครอบครัว เพื่อทุ่มเวลาให้วอลเลย์บอล (ต้องชมครอบครัวนักกีฬาด้วยนะคะ เก่งมาก ที่เข้าใจ และสนันสนุน) พี่เค้าซ้อมกัน 6 วัน /สัปดาห์ ความขยัน ความเอาชนะใจตัวเอง ถึงแม้จะล้ม จะแพ้ จะเสียใจร้องไห้ กี่ครั้งพี่เค้าก็ยังสู้ และทำในสิ่งที่รักต่อไป
ขอบคุณนะพี่กิ๊ฟ ที่ทำให้หนูมีแรงผลักดันว่า ถ้าได้ทำให้สิ่งที่เรารักแล้วเราต้องทำให้มันดีที่สุด และไม่ทิ้งมันแม้เราจะเหนื่อย จะท้อ แค่ไหน และความคุณทีมวอลเลย์บอลทีมชาติทุกคนนะคะ ที่มอบความเร้าใจ ความกั้นหายใจ ความตื่นเต้นให้เราในสนาน และขอบคุณโค้ช ทั้งโค้ขอ๊อด โค้ชด่วน โค้ชย๊ะ ผู้ช่วยโค้ช และผู้ที่อยู่เบื้องหลังทุกคน ที่ฝึกสอนจนวอลเลย์บอลทีมชาติของเราเป็นที่รู้จัก และเป็นที่น่ากลัวของคู่เเข่ง ขอบคุณจริงๆจากใจ พยาบาลน้อยๆคนนี้ที่จะมีแรงไปดูแลคนไข้ต่อไป เพราะท้อและจะถอยหลายครั้ง และพี่คนเดิมที่ทำให้หนูรู้จักพี่กิ๊ฟ เค้าจะบอกหนูเสมอว่า "เธอดูพี่กิ๊ฟนะ พี่เค้าเจ็บตัว ท้อ เสียใจ เหนื่อยแค่ไหน พี่เค้าก็ยังไม่ยอมทิ้งสิ่งที่พี่เค้ารัก และเธอเองก็รัก พยาบาลมาก เธอร้องไห้กับมันกี่ครั้งตอนที่เธอสอบไม่ติดจำได้มั้ย(เค้าไปเชียร์เกือบทุกสนามเลยนะ และชอบุ่ายรูปมาอวดหนูตลอด) " หนูก็บอกกับพี่เค้าว่า หนูจะสู้และทำให้ดีที่สุด เพราะมันก็เหนื่อยมากกก กับการดูแลคนไข้ เเต่ละเตียงเป็นคนไข้ วิกฤตทั้งนั้น ไม่รู้จะทำยังไงให้เค้าดีขึ้น ท้อมาก เวลาวันหยุดแทบไม่ได้กลับบ้านไปหาครอบครัวเลย แม่ก็ได้เเค่โทรคุย ท้อสุดๆ แต่หนูก็จะสู้และทำในสิ่งที่หนูรักให้ดีที่สุด เพราะหนูมีพี่กิ๊ฟเป็นไอดอล
ปล. วันไหนหนูมีเวณเฝ้าคนไข้แล้วมันตรงกับพี่แข่ง หนูดูกับคนไข้หนูทุกแมช คนไข้เชียร์จนลืมเลยว่าตัวเองป่วย ตัวเองเจ็บอยู่ พี่นี้เป็นยารักษาที่ดีสำหรับคนไข้หนูเลยนะ เชียร์ดังกว่าพยาบาลอีกนะจะบอกให้ แต่พอช่วงไหนที่มันบีบหัวใจคนไข้หนูเค้าจะไม่ค่อยดูนะ เค้าบอกให้หนูเปลี่ยนช่อง เพราะเค้าบอกว่าหัวใจเค้าจะวาย 555
.........ไทยแลนด์สู้ๆ มีโอกาส วันไหนขึ้นเวณ ไม่ตรงกับแข่งจะไปดูนะ.......
ไอดอลต่างสายอาชีพ "กัปตันกิ๊ฟ วิลาวรรณ "
ก่อนอื่นเราจะเกริ่นก่อนว่า เรารู้จักชื่อพี่เค้ามาตั้งแต่ วอลเลย์บอลไม่ได้เป็นที่รู้จัก รู้จักชื่อพี่เค้าจากรุ่นพี่อีกที พี่เค้าจะชอบมาอวดว่า "พี่กิ๊ฟเก่ง ไอดอลฉัน " เราก็ได้แต่คิดในใจว่าใครว่ะ ไม่รู้จัก ไม่ดังเป็นไอดอลใครได้ไง และทีสำคัญ ไปรู้จักได้ไง พอได้ดู วอลเลย์บอลชิงแชมป์เอเชีย เมื่อประมาณ 5 ปีที่เเล้ว เราก็พึ่งเห็นพี่เค้าครั้งแรก และรู้จักเค้าในนามของ "กัปตันกิ๊ฟ" ดูจากการเล่น รู้เลยว่าเค้าทุ่มเทมากก ล้มลุกคุกคลานอยู่ในสนาม วิ่งมารธอน รับลูกบอลทั่วสนาม เราเคยคิดนะว่า" จะทุ่มเทอะไรขนาดนั้นว่ะ เหนื่อยเป็นป่ะ เห็นแล้วเหนื่อยแทน " จนเค้ากลายเป็นที่รู้จัก แหละดังมากกก กลายเป็นไอดอลของเด็กรุ่นหลังๆ เพื่อนที่โรงเรียน ตอนช่วงชั่วโมงพละ นี้แยกกัน เป็นกัปตันกิ๊ฟ อีกคนก็เป็นปลื้มจิต อรอุมา นุสรา วรรณนา มลิกา อัมพร บอกเลยมาครบทีม แถมมีโค้ชอ๊อดด้วยนะ😊 มันทำให้รู้ว่า พี่เค้าดังมากกก กลับบ้านมานี้ต้องมานั่งดู ตอนนั้นเป็นแมช ไทย - ญี่ปุ่น แมชสุดท้าย เพราะอยากรู้ว่าทำไมเพื่อนอินขนาดนั้น เสริฟลูกทีจะเสริฟแบบอรอุมาบ้างละ เล่นไปเล่นมาก็จะเป็นกัปตันกิ๊ฟ บล็อกได้ก็เป็นปลื้มจิต พอได้ดูเเล้ว มันก็สุดยอดจริงๆ เล่นได้สะใจมากกก ไม่เคยอินกับกีฬาอะไรขนาดนี้มาก่อน มันสุดๆแบบที่นั่งไม่ติด กั้นหายใจ จนใจจะขาดเป็นร้อยรอบ แหกปากลั่นบ้าน จนแม่ด่าว่าเป็นบ้า ผีเข้า พอจบแมชนั้น ปรากฎว่าเราชนะ ได้เป็นแชมป์เอเชีย สมัยที่2 เราเลยย้อนดูแมชเก่าๆที่พี่เค้าเเข่ง. เอออ... มันสุดจริง รู้เลยว่าทำไมเพื่อนถึงอินขนาดนั้น และรู้เลยว่าทำไม่รุ่นพี่ที่ ชอบพี่กิ๊ฟ ถึงยกให้พี่กิ๊ฟ เป็นไอดอล ตั้งแตพี่เค้ายังไม่ดัง จนทุกวันนี้ดังมากกก มันเห็นได้จากการกระทำ การเล่นที่ทุ่มเท ยอมใจพี่เค้าเลยจริงๆ พัฒนาตัวเองตลอด แก้เกมได้ฉลาดมากก จากวันนั้นเราก็ติดตามเกือบทุกแมช ที่พี่เค้าเเข่ง กลายเป็นติ่ง วอลเลย์บอลตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ จำได้ว่ามีอยู่แมชหนึ่งที่พี่เค้าเเข่ง และเราต้องอ่านหนังสือเพื่อจะสอบ ยอมทิ้งหนังสือ เพื่อดูพี่เค้าเเข่ง ู 5555 (มันเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีนะคะ) เพราะคิดว่าดูย้อนหลังไม่มันเท่าดูแบบ สดๆ ถึงไม่ได้ดูติดขอบสนาม แต่ได้ดูถ่ายทอดสดอยู่บ้านแบบชิดหน้าจอก็โอเค จากวันนั้นวันที่ด้ยินชื่อพี่เค้าในนามนักวอลเลย์บอล จนทุกวันนี้พี่เค้าก็ยังเล่นอยู่ เเละแถมเป็นผู้บุกเบิกวงการวอลเลย์บอลรุ่นๆแรกอีก และยังเป็นไอดอลของน้องๆรุ่นหลังอีกหลายคน ไม่เชื่อลองถามเด็กๆ ที่เล่นวอลเลย์บอลดูสิ ว่าให้เรียงลำดับไอดอลของเค้า 1-3 คน เราเชื่อนะว่าพี่กิ๊ฟต้องติด 1ใน3 แน่นอน เพราะขนาดเราเองยังยกพี่เค้าเป็นไอดอล ทั้งที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับสายอาชีพที่เรียน และงานที่ต้องทำ เพราะด้วยความทุ่มเท เเละความรักในกีฬาวอลเลย์บอล พี่เค้าเสียสละเวลาจากครอบครัว เพื่อทุ่มเวลาให้วอลเลย์บอล (ต้องชมครอบครัวนักกีฬาด้วยนะคะ เก่งมาก ที่เข้าใจ และสนันสนุน) พี่เค้าซ้อมกัน 6 วัน /สัปดาห์ ความขยัน ความเอาชนะใจตัวเอง ถึงแม้จะล้ม จะแพ้ จะเสียใจร้องไห้ กี่ครั้งพี่เค้าก็ยังสู้ และทำในสิ่งที่รักต่อไป
ขอบคุณนะพี่กิ๊ฟ ที่ทำให้หนูมีแรงผลักดันว่า ถ้าได้ทำให้สิ่งที่เรารักแล้วเราต้องทำให้มันดีที่สุด และไม่ทิ้งมันแม้เราจะเหนื่อย จะท้อ แค่ไหน และความคุณทีมวอลเลย์บอลทีมชาติทุกคนนะคะ ที่มอบความเร้าใจ ความกั้นหายใจ ความตื่นเต้นให้เราในสนาน และขอบคุณโค้ช ทั้งโค้ขอ๊อด โค้ชด่วน โค้ชย๊ะ ผู้ช่วยโค้ช และผู้ที่อยู่เบื้องหลังทุกคน ที่ฝึกสอนจนวอลเลย์บอลทีมชาติของเราเป็นที่รู้จัก และเป็นที่น่ากลัวของคู่เเข่ง ขอบคุณจริงๆจากใจ พยาบาลน้อยๆคนนี้ที่จะมีแรงไปดูแลคนไข้ต่อไป เพราะท้อและจะถอยหลายครั้ง และพี่คนเดิมที่ทำให้หนูรู้จักพี่กิ๊ฟ เค้าจะบอกหนูเสมอว่า "เธอดูพี่กิ๊ฟนะ พี่เค้าเจ็บตัว ท้อ เสียใจ เหนื่อยแค่ไหน พี่เค้าก็ยังไม่ยอมทิ้งสิ่งที่พี่เค้ารัก และเธอเองก็รัก พยาบาลมาก เธอร้องไห้กับมันกี่ครั้งตอนที่เธอสอบไม่ติดจำได้มั้ย(เค้าไปเชียร์เกือบทุกสนามเลยนะ และชอบุ่ายรูปมาอวดหนูตลอด) " หนูก็บอกกับพี่เค้าว่า หนูจะสู้และทำให้ดีที่สุด เพราะมันก็เหนื่อยมากกก กับการดูแลคนไข้ เเต่ละเตียงเป็นคนไข้ วิกฤตทั้งนั้น ไม่รู้จะทำยังไงให้เค้าดีขึ้น ท้อมาก เวลาวันหยุดแทบไม่ได้กลับบ้านไปหาครอบครัวเลย แม่ก็ได้เเค่โทรคุย ท้อสุดๆ แต่หนูก็จะสู้และทำในสิ่งที่หนูรักให้ดีที่สุด เพราะหนูมีพี่กิ๊ฟเป็นไอดอล
ปล. วันไหนหนูมีเวณเฝ้าคนไข้แล้วมันตรงกับพี่แข่ง หนูดูกับคนไข้หนูทุกแมช คนไข้เชียร์จนลืมเลยว่าตัวเองป่วย ตัวเองเจ็บอยู่ พี่นี้เป็นยารักษาที่ดีสำหรับคนไข้หนูเลยนะ เชียร์ดังกว่าพยาบาลอีกนะจะบอกให้ แต่พอช่วงไหนที่มันบีบหัวใจคนไข้หนูเค้าจะไม่ค่อยดูนะ เค้าบอกให้หนูเปลี่ยนช่อง เพราะเค้าบอกว่าหัวใจเค้าจะวาย 555
.........ไทยแลนด์สู้ๆ มีโอกาส วันไหนขึ้นเวณ ไม่ตรงกับแข่งจะไปดูนะ.......