อาจจะดูเหมือนผมเข้าข้างตัวเองไปสักหน่อยแต่ผมอยากได้ความคิดเห็นจากประสบการณ์ของคู่อื่นๆหรือคนอื่นๆมาก มันเหมือนตอนนี้ผมรู้สึกอะไรมากมายไปอยู่ฝ่ายเดียวเลย ผมคิดถึงผมอยากคุย ผมแท็กอะไรไปให้เขาดูตลอดเวลาผมคิดว่ามันต้องทำให้เธอยิ้มแต่เดี๋ยวนี้เหมือนมันเปลี่ยนไปมาก
คือผมคบกับแฟน มาประมาณสองปีกว่าๆ เธอเป็นคนที่ชอบการสังสรรค์ดื่มเหล้ากินเบียร์
แต่ผมไม่ชอบเรื่องพวกนี้ แรกๆที่คบกันด้วยความที่ช่วงนั้นผมคงไม่ได้พิจารณาเรื่องราวความเป็นมาของผู้หญิงคนนี้ให้ดีๆเอง และแรกๆเธอบอกว่ารักผมมาก เธอจะไม่ทำอะไรที่ผมไม่ชอบ
เธอเป็นคนที่ชอบแต่งหน้าจัดๆเขียนคิ้วเข้มๆทาปากแดงๆใส่กางเกงขาสั่นๆ ใส่เสื้อคอกว้างๆผมก็คอยบ่นตลอด หรือผู้ชายคนอื่นๆไม่รู้สึกอะไรเวลาแฟนคุณทำแบบนี้ สำหรับผมแค่ แต่งหน้าแต่พอดีนิดๆหน่อยๆมันก็ดูดีดูเหมาะสมแล้ว
หลังๆมาเขาเริ่มไม่สนใจและโมโหเวลาผมบ่นผมบอกอะไรทั้งที่ก็ต้องบอกหลายครั้งมาก เธอบอกว่าไม่ชอบที่ผมบ่นที่ผมใช้อารมณ์ แต่เธอไม่ค่อยจะคิดอะไรเองเลย คือการที่ต้องพูดอะไรซ้ำๆ มันก็เสียอารมณ์ เสียความรู้สึกนะที่เราพูดอะไรออกไปที่ผ่านมาเหมือนไม่ได้ฟังเลย แล้วยิ่งเวลาทะเลาะกัน เธอก็จะยิ่งทำให้มันแย่ลง เช่นเธอขอไปกินเหล้ากับเพื่อนแต่ผมนอนอยู่บ้านผมก็ถามว่าไปกับใครที่ไไหนกลับเมื่อไหร่ เธอก็จะว่าผมไม่ไว้ใจเธอ เธอบอกจะกลับตอนห้าทุ่มเธอกลับตีสอง กลับมาก็ทะเลาะกันเลิกกัน ใครหมาก็ผมสิ ร้องไห้ไปง้อเธอ แล้วเรื่องงานบ้าน ซักผ้า กรอกน้ำ ล้างจาน ผมก็จะพยายามทำแทนเธอตลอดไม่อยากให้เธอเหนื่อย ไปตลาดยกของผมก็จะพยายามถือของทุกๆอย่างให้ไม่อยากให้เธอหนัก ก็ทะเลาะกันเลิกกันเพราะเธอมักทำอะไรไม่ได้อย่างที่เคยพูดไว้เสมอ บางครั้งมันก็เหมือนจะเป็นตัวผมเองที่เหมือนจะดูเป็นเด็กไปหรือเปล่า เขามักจะบอกว่าผมทำตัวเหมือนเด็กไม่รู้จักคิดไม่ไว้ใจเธอตลอด แต่การไว้ใจกันนี่ผมไม่เคยขอให้เธอไว้ใจผม แต่ผมจะพยายามทำอะไรให้เธอสบายแทนการที่จะพูดว่าไว้ใจผมสิทำไมไม่ไว้ใจผมอะไรแบบนี้ ผมระแวงเธอผมยอมรับแรกๆผมไม่คิดว่าจะรักเธอได้มากขนาดนี้ คงเพราะด้วยความผูกพันเวลาที่ดีกันเวลาที่ไม่มีอะไรเข้ามามันก็ดี แต่เพื่อนเธอมักขงจะชวนไปร้านเหล้าไปเที่ยวต่างจังหวัดอยู่บ่อยๆ หลังๆมาก็ไม่ค่อยมีเวลาให้บ้างผมต้องมาทำงานที่อื่นที่ต่างผู้คนต่างที่อยู่ ผมอยากทักหาเธอเวลาว่าง แต่เธอก็ไม่ค่อยตอบไม่ค่อยอ่าน แต่เขาตอบแชทเพื่อนเขาเมื่อนาทีก่อนได้อะไรแบบนี้ ผมมีรหัสเฟสเขาเขามีรหัสเฟสผม แต่ผมไม่รู้ว่าเขาจะแอบคุยกับใครในไลน์ไหมในไอจีไหม ผมก็มีสิทธิ์ที่จะคิดที่จะถามเขาไหมเวลาผมไม่สบายใจอะไรเรื่องเขาไปคุยไปถามเขาทีไรก็มักจะทะเลาะกัน ผมไม่ได้อยากงี้เง่าเลยไม่ได้อยากรู้สึกไม่ไว้ใจเธอเลย แต่จากการกระทำของเธอมันก็มักจะทำให้ผมเชื่อไม่ค่อยลงว่าเธอ จริงจังกับความรัก เธอไม่ค่อยจะพูดถึงอนาคตของเราไม่พูดถึงชีวิตในวันข้างหน้าเธอไม่ค่อยจะอวดผมลงเฟสบุ๊คหรืออะไรแต่ผมกลับมาตั้งสถานะอยากโพสต์อยากอวดแฟนของผม แต่เวลาทะเลาะกันทีไรเธอก็มักจะเอาไปโพสต์เอาไปลงประจำวันเธอเสมอ เรื่องดีๆไม่ค่อยลงแต่เรื่องแย่ๆนี่ลงทันที ไม่รู้ว่าเป็นเพราะผมใช่ไหมที่ผิดเองที่ต้องไว้ใจเขาให้ได้ทั้งทีการกระทำของเธอไม่ค่อยจะดูตรงกับคำพูดสักเท่าไหร่เลย
ผู้หญิงไม่ค่อยใส่ใจ เราไม่เข้าใจเขา
คือผมคบกับแฟน มาประมาณสองปีกว่าๆ เธอเป็นคนที่ชอบการสังสรรค์ดื่มเหล้ากินเบียร์
แต่ผมไม่ชอบเรื่องพวกนี้ แรกๆที่คบกันด้วยความที่ช่วงนั้นผมคงไม่ได้พิจารณาเรื่องราวความเป็นมาของผู้หญิงคนนี้ให้ดีๆเอง และแรกๆเธอบอกว่ารักผมมาก เธอจะไม่ทำอะไรที่ผมไม่ชอบ
เธอเป็นคนที่ชอบแต่งหน้าจัดๆเขียนคิ้วเข้มๆทาปากแดงๆใส่กางเกงขาสั่นๆ ใส่เสื้อคอกว้างๆผมก็คอยบ่นตลอด หรือผู้ชายคนอื่นๆไม่รู้สึกอะไรเวลาแฟนคุณทำแบบนี้ สำหรับผมแค่ แต่งหน้าแต่พอดีนิดๆหน่อยๆมันก็ดูดีดูเหมาะสมแล้ว
หลังๆมาเขาเริ่มไม่สนใจและโมโหเวลาผมบ่นผมบอกอะไรทั้งที่ก็ต้องบอกหลายครั้งมาก เธอบอกว่าไม่ชอบที่ผมบ่นที่ผมใช้อารมณ์ แต่เธอไม่ค่อยจะคิดอะไรเองเลย คือการที่ต้องพูดอะไรซ้ำๆ มันก็เสียอารมณ์ เสียความรู้สึกนะที่เราพูดอะไรออกไปที่ผ่านมาเหมือนไม่ได้ฟังเลย แล้วยิ่งเวลาทะเลาะกัน เธอก็จะยิ่งทำให้มันแย่ลง เช่นเธอขอไปกินเหล้ากับเพื่อนแต่ผมนอนอยู่บ้านผมก็ถามว่าไปกับใครที่ไไหนกลับเมื่อไหร่ เธอก็จะว่าผมไม่ไว้ใจเธอ เธอบอกจะกลับตอนห้าทุ่มเธอกลับตีสอง กลับมาก็ทะเลาะกันเลิกกัน ใครหมาก็ผมสิ ร้องไห้ไปง้อเธอ แล้วเรื่องงานบ้าน ซักผ้า กรอกน้ำ ล้างจาน ผมก็จะพยายามทำแทนเธอตลอดไม่อยากให้เธอเหนื่อย ไปตลาดยกของผมก็จะพยายามถือของทุกๆอย่างให้ไม่อยากให้เธอหนัก ก็ทะเลาะกันเลิกกันเพราะเธอมักทำอะไรไม่ได้อย่างที่เคยพูดไว้เสมอ บางครั้งมันก็เหมือนจะเป็นตัวผมเองที่เหมือนจะดูเป็นเด็กไปหรือเปล่า เขามักจะบอกว่าผมทำตัวเหมือนเด็กไม่รู้จักคิดไม่ไว้ใจเธอตลอด แต่การไว้ใจกันนี่ผมไม่เคยขอให้เธอไว้ใจผม แต่ผมจะพยายามทำอะไรให้เธอสบายแทนการที่จะพูดว่าไว้ใจผมสิทำไมไม่ไว้ใจผมอะไรแบบนี้ ผมระแวงเธอผมยอมรับแรกๆผมไม่คิดว่าจะรักเธอได้มากขนาดนี้ คงเพราะด้วยความผูกพันเวลาที่ดีกันเวลาที่ไม่มีอะไรเข้ามามันก็ดี แต่เพื่อนเธอมักขงจะชวนไปร้านเหล้าไปเที่ยวต่างจังหวัดอยู่บ่อยๆ หลังๆมาก็ไม่ค่อยมีเวลาให้บ้างผมต้องมาทำงานที่อื่นที่ต่างผู้คนต่างที่อยู่ ผมอยากทักหาเธอเวลาว่าง แต่เธอก็ไม่ค่อยตอบไม่ค่อยอ่าน แต่เขาตอบแชทเพื่อนเขาเมื่อนาทีก่อนได้อะไรแบบนี้ ผมมีรหัสเฟสเขาเขามีรหัสเฟสผม แต่ผมไม่รู้ว่าเขาจะแอบคุยกับใครในไลน์ไหมในไอจีไหม ผมก็มีสิทธิ์ที่จะคิดที่จะถามเขาไหมเวลาผมไม่สบายใจอะไรเรื่องเขาไปคุยไปถามเขาทีไรก็มักจะทะเลาะกัน ผมไม่ได้อยากงี้เง่าเลยไม่ได้อยากรู้สึกไม่ไว้ใจเธอเลย แต่จากการกระทำของเธอมันก็มักจะทำให้ผมเชื่อไม่ค่อยลงว่าเธอ จริงจังกับความรัก เธอไม่ค่อยจะพูดถึงอนาคตของเราไม่พูดถึงชีวิตในวันข้างหน้าเธอไม่ค่อยจะอวดผมลงเฟสบุ๊คหรืออะไรแต่ผมกลับมาตั้งสถานะอยากโพสต์อยากอวดแฟนของผม แต่เวลาทะเลาะกันทีไรเธอก็มักจะเอาไปโพสต์เอาไปลงประจำวันเธอเสมอ เรื่องดีๆไม่ค่อยลงแต่เรื่องแย่ๆนี่ลงทันที ไม่รู้ว่าเป็นเพราะผมใช่ไหมที่ผิดเองที่ต้องไว้ใจเขาให้ได้ทั้งทีการกระทำของเธอไม่ค่อยจะดูตรงกับคำพูดสักเท่าไหร่เลย