สวัสดีครับ ความรักครั้งนี้ของเราเกิดจากการที่เราได้พบ คนๆนึง ชอบตั้งแต่แรกเห็น ทั้งๆที่มองเผินๆอาจจะไม่ได้มีอะไรโดดเด่นอะไร ชอบเป็นเวลานาน ตั้งแต่เขายังไม่มีแฟน จนมีแฟนละเลิกไปสองคน จนเราก็พยายามตัดใจมาตลอด แต่ก็นะ มันต้องเจอหน้ากันทุกวัน เราคบใครเราก็รู้สึกว่าเฉยๆตลอด จนเขาโสด เราก็ไม่แสดงท่าทีอะไรทั้งนั้น เขาเริ่มมีความรักครั้งใหม่ จนเขาคบกัน และเราก็ได้แต่มองเขาอย่างห่างๆ จนเราก็รอมาตลอดนะ ไม่ได้คบใคร ช่วงที่เขากับแฟนดูห่างกันเราก็ทักไปถามว่ามีปัญหาอะไร ให้กำลังใจ จนเราสารภาพความรู้สึกตัวเองไป เรารู้ว่ามันเป็นอะไรที่แย่มากๆ แต่เราไม่อยากเก็บมันต่อไปแล้ว เขาก็ไม่ได้หายไปไหนก็คุยกันเรื่อยๆ จนทุกวันนี้เราหันมาถามตัวเองว่า มันถูกแล้วหรอ เราอยากออกไปจากความรู้สึกนี้มากๆครับ แต่ติดตรงที่เราต้องเจอหน้ากันแทบทุกวัน ต้องมีการพูดคุยกันในเรื่องงาน เราขอโทษนะที่ตั้งกระทู้อะไรก็ไม่รู้ แต่เราไม่รู้จะไประบายกับใคร เราเจ็บ หลายๆความรู้สึกแย่มันรุมเร้าไปหมดครับ