เราพึ่งเลิกกับแฟนได้ประมาณ1เดือนแล้วค่ะ
เหตุผลก็เพราะเป็นเพราะตัวเราด้วยบางอย่างที่ไม่เข้าใจกัน ส่วนตัวเป็นคนปากหมา
พูดก่อนค่อยคิด เขาคงรับฟังมาเยอะจนเกินทน แต่เราเป็นคนปากร้ายใจดี เราไม่เคยนอกใจ อยากได้อะไรเราซื้อให้ทุกอย่าง
ยอมอดข้าวไปทำงานเพราะพาเขาไปกินบุฟเฟ่หลายครั้ง ยอมคิดปัญหาการเงินคนเดียวเพราะไม่อยากให้เขามาเครียดกับเราด้วย เราไม่เคยเล่าให้เขาฟังจนเลิกกันก็ไม่ได้บอก เราแค่อยากเห็นรอยยิ้มเขาทุกวันตอนกลับมาจากทำงานเหนื่อยๆ เราอยากพาเขากินเยอะๆเพราะว่าเขาชอบกินมาก เห็นอะไรอร่อยๆเราไม่เคยอยากกินคนเดียว เรามีความสุขเวลาที่เขากินมากจริงๆนะ5555

แต่เราเลิกกับเขาตอนเขาขอไปงานบวชเพื่อนที่บ้าน3วัน แต่เลิกกันได้3วันเขากลับไปหาคนเก่า เราถามว่าทำไมถึงลืมเราได้เร็วขนาดนั้น
เธอไปคุยกันตอนไหนทั้งที่เราอยู่ด้วยกันตลอดเวลา เขากลับบอกว่าเขาไม่ได้พึ่งลืม
เขาทำใจมานานแล้ว เขาจะไม่ทำให้คนเก่าของเขาเสียใจอีก เขากลับมาไม่ได้แล้ว
เราแทบล้มทั้งยืน ทุกอย่างสำหรับเราเหมือนมันพังทลายหมดเลย เราร้องไห้ทุกวัน เลิกกัน7วันน้ำหนักเราลดไป4-5โล กินไม่ได้นอนไม่หลับคิดถึงแต่เขา เราเคยฝันว่าเรานอนอยู่ในห้องแล้วเขาเดินเข้ามาหอมแก้มเรา เราสะดุ้งตื่นลุกขึ้นมามองหานึกว่าเขากลับมาหาเราแล้ว พอเราได้สติเราร้องไห้แทบบ้า เราไม่กล้านอนเพราะเราฝันแบบนี้ทุกคืนมันทรมานมากๆเลย

ทุกวันนี้เราก็อยากเห็นเขามีความสุขนะ
ถึงข้างๆเขาจะไม่ใช่เรา  
เราไม่โทษเขาเลยที่ทิ้งเราไป
แต่เราก็ยังคิดถึงยังรักหมดหัวใจก็แอบน้ำตาไหลอยู่คนเดียว ช่วงที่ผ่านมาก็ไม่ได้คุยกับใคร ใครทักมากว่าเราจะตอบก็ข้ามวันจนเขาถอดใจกันไปหมด เราไม่อยากเอาใครเข้ามาในชีวิตอีกแล้ว เรากลัวความรักไปแล้ว เรากลัวมากๆจริงๆ เราทุ่มเททุกอย่างหมดหัวใจ ตอนนี้ใจเราแหลกไม่เหลือชิ้นดีแล้ว