"เราเป็นคนหนึ่งที่ฐานะทางบ้านไม่ค่อยดีเท่าไหร่และบ้านก็เป็นบ้านไม้แต่มีรถกระบะ พ่อเป็นข้าราชการแต่เลิกกันกับแม่แล้ว...ส่วนแม่เป็นเกษตร...เราเลือกอยู่กับแม่..และแม่แนะนำให้เราไปสอบเข้าโรงเรียนประจำจังหวัดในเมือง...เราก็เคยบอกแม่ว่าไม่ไปแต่แม่ว่าอยากให้ไปเพราะมันดีกว่าบ้านนอกเยอะ..เราเรียนในเมืองมาสักพักก็รู้สึกดี...เพื่อนก็มีแต่ไม่เยอะ...ส่วนมากเพื่อนมีแต่คนฐานะดีกว่าเรา...บางครั้งก็ท้อและน้อยใจบ้าง...แต่ก็ได้คิดว่าสักวันล่ะเราจะมีเหมือนเพื่อน...และวันหนึ่งครูเดินมาบอกเราว่าเราได้ทุน...ต่อหน้าเพื่อนเยอะๆ.รวมห้องอื่ยด้วย..ทุกคนมองมาที่เราแล้วทำสายตาดูถูกเรามาก😔...แต่ยังมีเพื่อนบางคนที่เข้าใจเรา..และตอนนี้เปิดเทอมมาเรายังได้ทุนเหมือนเดิม...รู้สึกว่าเพื่อนคุยกับเราน้อยลงหรือเขาอายที่มีเพื่อนได้ทุนเรียนดีแต่ยากจน....ใครมีอะไรมาแชร์คอมเม้นต์ได้เด้ออยากรู้