***ในที่สุด***

ในที่สุด

กระทู้คำถาม

แต่งกลอน

ในที่สุดก็ถึงวันที่ฉันต้อง
น้ำตานองหลั่งท้นสุดทนไหว
เมื่อพี่เอ่ยวาจาอำลาไป
มิรู้อีกคราใดได้พบกัน
love

อย่าลืมคำสัญญาก่อนลาห่าง
จะมิร้างเลือนลบจบสิ้นฝัน
ว่ายังคงเชื่อมในสายสัมพันธ์
ตราบนิรันดร์ มีเราแนบเนาว์ครอง
love

น้ำตายังหลั่งไหลเป็นสายหยาด
รินรดราดอาบแต้มสองแก้มหมอง
ช้ำดวงจิตปานพิษตามติดจอง
ยามเมื่อมองเธอนั้นหันหลังลา
love

โอ้..อกเอ๋ยอาลัยใจแทบขาด
สายสวาทอย่าหายไม่หวนหา
บรรจงวาดอักษรฉะอ้อนมา
บอกพี่ยาน้องน้อย...ยังคอยเคียง..
love

"สุนันท์ยา"

สวัสดีค่ะ พี่น้องทุกท่านนานๆแวะมาที่ อย่าลืมกัน นะคะ
สุขภาพสายตาไม่ดีเลย เป็นผลจากการทานยารักษาโรค SLE ค่ะ
ตอนนี้หมอสั่งยกเลิกยาตัวนี้ไปแล้ว ค่ะ ก่อนที่จะมองไม่เห็นอะไรเลย
แม้นจะไม่ได้เขียนกลอน แต่ก็ยังแวะเวียนมาอ่านอยู่เรื่อยๆ
ตามสถาพของสายตาว่าจะจ้องได้นานสักแค่ไหนค่ะ..คิดถึงเสมอ นะคะ จุ๊บๆ