Part1 เรียนภาษาและโฮส


  เราไปเรียนภาษาที่ โอ๊คแลนด์ โรงเรียนEdenzค่ะ
ตัวโรงเรียนตั้งอยู่ใจกลางเมือง ในโรงเรียนมีคาเฟ่ และร้านขายข้าวพร้อมค่ะ
การเรียนการสอนที่Edenz ก็ถือว่าโอเคนะคะ ไปวันแรกก็ให้สอบวัดระดับภาษา มี6ระดับ เราได้ระดับ5 upper intermediate ข้อสอบไม่ยากมากนะคะเป็นแกรมม่านะดับมอปลาย ตรงท้ายข้อสอบมีให้เขียนว่าทำไมถึงเลือกมานิวซีแลนด์ค่ะ

   คลาสที่เราเลือกเป็นการเรียนช่วงเช้าถึงเที่ยงแล้วเรียนช่วงบ่ายต่อถึงบ่ายสามมั้งคะถ้าจำไม่ผิด(พอดีกลับไทยมาได้ปีนึงแล้ว ลืมๆบ้าง555)
ผู้คนเฟรนลี่ดีค่ะ นักเรียนส่วนใหญ่เป็นชาวโคลัมเบีย หรือไม่ก็มาจากทางอเมริกาใต้ อย่างเพื่อนๆในห้องเรามี15คน ก็มีชาวอินเดีย ไทย บราซิล โคลัมเบีย เวียดนาม อายุอาจจะมากหน่อยถ้าเทียบกับเราดูเด็กสุดไปเลย เค้าก็จะอายุยี่สิบกว่าๆ สามสิบต้นๆ วัยทำงานก็มีกันบ้าง แต่ไม่เป็นไรนะคะ ทุกคนเป็นเพื่อนกันได้
  ส่วนอาจารย์ก็เป็นผู้ที่เชี่ยวชาญภาษาอังกฤษอยู่แล้วค่ะ เราได้อาจารย์ชาวรัสเซีย ในคลาสเช้า ซึ่งก็จะเรียนเกี่ยวกับแกรมม่า Listening writing reading speaking ครบใน1อาทิตย์ สำหรับเด็กไทยแล้วเราว่าจะแน่นเรื่องแกรมม่าพอตัวอยู่5555
บางวันก็มีกิจกรรมให้เล่นค่ะ เกมไรงี้ เราชอบเกมarticulate มากเลย





ส่วนคลาสบ่าย เราได้เรียนกับอาจารย์คนจีนที่ย้ายมาอยู่นิวซีแลนด์หลายปีแล้ว สอนดีนะคะ
คลาสนี้ก็จะชิลกว่าคลาสเช้าหน่อย เราจะได้พูดแลกเปลี่ยนความคิดกับเพื่อนๆตามTopicที่ได้ หรือบางวันก็มีกิจกรรมอื่น
  ในแต่ละเดือนก็จะมีการสอบ ถ้าทำคะแนนได้เลย80%มั้งคะ จะได้เลื่อนขั้น ก่อนเรากลับเราได้เลื่อนขั้นไปเวล6ด้วย แต่เสียดายต้องกลับไทยก่อนค่ะ 😭แต่ยิ่งเวลสูงการบ้าน งานยิ่งเยอะนะคะ แล้วก็อาจจะซีเรียสหน่อย

  พอจบคลาสเราก็รู้สึกได้พัฒนาการพูดอังกฤษได้จริงๆ จากการออกมาพรีเซนหน้าห้องเพื่อเพิ่มความมั่นใจ หรือคุยกับเพื่อนในห้องค่ะ เราต้องพยายามคุยเป็นอังกฤษนะคะ อย่าไปจับกลุ่มกับคนไทย
  จุดประสงค์หลักของเราคืออยากพูดกับชาวต่างชาติ และฟังสำเนียงจากหลายๆประเทศให้ออกอาจจะไม่ใช่แค่นิวซีแลนด์แต่เราได้ฝึกพูดกับเพื่อนๆหลายประเทศด้วยค่ะ
  วันสุดท้ายมีเพื่อนชาวโคลัมเบียทำคัพเค้กมาให้ด้วยคะ ดีใจมากๆเลย

และก็มีให้ใบประกาศ พร้อมกับเพื่อนๆจัดปาร์ตี้ให้เล็กน้อย และให้เรากล่าวลา วันนั้นเราซึ้งมากเป็นไรไม่รู้ พูดไปน้ำตาซึมไป ทำเอาเพื่อนๆบางคนร้องไห้ไปด้วยเลย 5555


อันนี้เป็นภาพเพื่อนๆเรา




   ต่อไปมาดูเรื่องโฮสกันบ้างนะคะ
เราได้อยู่กับโฮสชาวนิวซีแลนด์ทั้งคู่เลยค่ะ เป็นผญ ผช ที่เป็นpartnerกัน อายุประมาณ70กว่าๆ แต่ยังแข็งแรงทั้งคู่เลย  ใจดีด้วย เรื่องสำเนียงตอนแรกก็ฟังยากอยู่นะคะบ้านโฮสเราอยู่ห่างจากdowntownประมาณ40นาทีค่ะ นั่งบัส966
อ้อ ถ้าจะไปอยู่ยาวๆที่นั่นแนะนำให้ซื้อบัตรat hop ค่ะเป็นบัตรโดยสารที่ต้องเติมเงินเข้าไปติ๊กตอนขึ้น ลงได้
ราคาโดยสารจะจะถูกกว่าถ้าจ่ายเป็นเงินสด ใช้กับเรือเฟอรี่ก็ได้ค่ะ

สภาพแถวบ้านโฮสค่ะ



บ้านโฮสเราเอง


ไปถึงวันแรกโฮสก็พาเราไปซื้อซิมการ์ด ไปนั่งรถเล่นในเมือง


  และก็ไปบ้านลูกสาวเค้าค่ะ พอกลับมาเราก็เอาของที่เตรียมไว้จากไทยมาให้เค้าค่ะ เป็นเสื่อลายไทยๆหน่อย
  โฮสเราดีกับเรามาก อาจเป็นเพราะเราอายุ18อาจจะดูเด็กกว่าคนอื่นๆที่เคยมาอยู่
เค้าเป็นห่วงเราด้วยนะคะ รู้สึกประทับใจจริงๆ
   วันแรกโฮสผชพาเราไปส่งที่รร. และสอนวิธีขึ้นบัสไป กลับ แต่ขากลับเราลืมเนี่ยสิ เลยโทรหาเค้า เค้าก็พยายามอธิบาย แต่เราคงไม่เข้าใจกับทางเท่าไหร่เค้าเลยขับรถมารับค่ะ พอกลับไปโฮสผญ ก็ดีใจมาหอมแก้มเราด้วย5555 เค้าบอกเกือบโทรหาpoliceแล้ว

อันนี้เป็นห้องนอนเราค่ะ


   ส่วนเรื่องซักผ้า ล้างจานเค้าทำให้หมดเลย อันนี้แล้วแต่บ้านนะคะ โฮสผช. เราเป็นเชฟที่โรงแรมเก่าค่ะ ทำอาหารอร่อยมากกกก เค้าทำข้าวเผื่อเราไว้กินเป็นมื้อกลางวันที่รร. ด้วย จะได้เซฟเงิน
   กิจกรรม บางวันโฮสก็จะพาไปโบว์คลับ เราก็ได้ฝึกภาษากับเพื่อนโฮสด้วย
   บางวันมีการบ้านจากที่รร. อันไหนไม่เข้าใจโฮสผช. ก็สอนค่ะ ส่วนเวลาหลังกินข้าวเราก็จะมานั่งดูทีวีกัน เวลาพูดคุยคำไหนเราออกเสียงผิดเค้าก็จะช่วยแก้ให้

   เราโชคดีที่ได้มาอยู่กับโฮสสองคนนี้มากค่ะ เพราะเราไม่มีปัญหาเลย ก่อนกลับเราเศร้ามากร้องไห้ตลอดทางเลย เราเขียนจดหมายให้โฮสสองคนนี้ด้วยนะคะ เป็นการขอบคุณและเล่าความรู้สึกว่าเราappreciateกับสิ่งที่เค้าทำจริงๆค่ะ
By NaliJourney

**สามารถอ่านกระทู้เรื่องอื่นๆในการไปเรียนที่นซลครั้งนี้ได้อีกนะคะ **
Part 2 student tour
https://ppantip.com/topic/37723055
Part 3 เที่ยวรอบเทือง Auckland
https://ppantip.com/topic/37723680