อย่างสมัยก่อนเวลาจะออกอัลบั้ม เหมือนทุกอัลบั้มจะมีคอนเสปต์ไว้แล้วไม่ว่าจะเรื่องเนื้อหา หรือตัวเมโลดี้ กับการอัดเพล ไม่ว่าจะฟังยังไงก็ออกมาเป็นเนื้อเดียวกัน ฟังต่อเนื่องได้ อีกอย่างอยากทำเพลงอะไรที่เป็นแนวทดลองก็ทำในอัลบั้มนี่แหละ พอได้ฟังบางเพลงเหมือนปล่อยของเซอไพรซ์มาก

แต่พอออกมาเป็นซิงเกิ้ลแล้วออกมารวมเป็นอัลบั้มปุ๊บ กับรู้สึกว่าแต่ละเพลงเพราะขายได้จริง แต่พอเอามารวมกันกลับรู้สึกแต่ละเพลงมันโดด โดดกันมากยิ่งกว่าอัลบั้มรวมฮิตเป็นคอนเสปต์ที่ออกโดย Grammy Big อีก บางทีเป็น New Release ก็ยังจับเพลงที่ไปด้วยกันได้มารวมกัน แต่พอเป็นของนักร้อง หรือ วงๆเดียวกัน มาออกเป็นอัลบั้มแต่ละเพลงกลับโดดจากกันมากจนถ้าไม่ติดว่านานๆออก CD ทีชื้อมาสะสม มันออกมาไม่ค่อยน่าฟังอย่างแรง แถมเหมือนปิดกั้นการปล่อยของด้วยเพราะ ต้องทยอยออกมาก่อนถึงเอามารวมกันได้ แม้จะมีเพลงเซอไพรซ์แต่ก็เหมือนทำซิงเกิ้ลมาอีก 2 - 3 เพลงมารวมให้ครบแค่นั้น ไม่ว่าจะเป็นงานจาก Getsunova, Parata, Bank Cash นี่เจอชะตากรรมเดียวกันหมด

เคยลองเอาเพลงของ SDF ทุกซิงเกิ้ลมารวมเป็นอัลบั้มเองฟังยังไงก็ อะไรเนี่ย โทนมันไปกันไม่ได้เลยถึงจะได้ 11 เพลง แต่มันไม่ใช่อัลบั้มแบบที่รู้จักกันแต่ก่อนแน่นอน

ก็เข้าใจในเชิงธุรกิจนะว่า คนทั่วไปน่ะสนใจแต่เพลงฮิตไม่สนใจเพลงอื่นๆ ในเชิงธุรกิจทำแบบนี้มันขายได้ ได้ทุนคืน ได้กำไรแน่นอน ไม่ผิด แต่เชิงศิลปะนี่เหมือนทำให้หลายๆอย่างที่ควรจะมีมันหายไปเลย

ใครคับข้องใจมากระบายกันที่นี่ได้เลยครับ