กระทู้สนทนาคุยกันสนุกๆนะค้าาา ไม่ขอล่อเป้า จกขท.เชื่อว่าแต่ละคนคงมีเหตุผลสิ่งจูงใจหลากหลายที่ชักนำเราให้เข้ามาดู และที่สำคัญที่สุดคือเหนี่ยวรั้งเราไว้ให้ดูต่อไปตลอดรอดฝั่ง เพราะหนึ่งด้าวนี้กรรมซัดเยอะจริงๆชนทั้งวอลเล่ย์ดีไม่ดียันบอลโลก ติ่งและเหล่าบริวารทั้งหลายต้องสตรองกันไม่น้อย
   ดังนั้นจขกท.จึงอยากตั้งกระทู้ขึ้นมาเล่าว่าเรื่องเป็นไงมาไงถึงมาดูหนึ่งด้าวพร้อมๆกับชื่นชมและให้กำลังใจทีมงานนักแสดงทุกท่านนะคะ หวังว่ากระทู้นี้จะไปถึงทีมงาน อยากบอกให้รู้ว่าตรงนี้ยังมีใครคนหนึ่งที่รักผลงานเรื่องนี้สุดหัวใจ

   แรกเริ่มเลยจขกท.ไม่ใช่คนดูละครไทยค่ะ ปกติจะดูของเกาไม่ก็ฝรั่ง โดยเฉพาะเกานี่ตามมาตั้งแต่แดจังกึม พึ่งมาเลิกดูตามทีวีสมัยจามองเพราะเนื้อเรื่องมันช่าง....อื้ม จขกท.ก็เลยคุ้นชินกับซีรี่ย์พีเรียดที่เนื้องเรื่องดีๆ เครียดนิดๆ หวานหน่อยๆ อย่างจูมงงี้ ขึ้นหิ้งไปเลย มาคล้อยหลังได้ยินเพื่อนพูดถึงแต่บุพเพ ส่งรูปพี่โป๊ปมาให้ดู นี่ไงๆพี่หมื่น ไอ้เราก็ "ใครวะ" มาสุดตอนกินหมูกระทะสอบมหาลัยเสร็จ เพื่อนนั่งร้องเพลงบุพเพ เราก็เลยเอ้า ดูก็ได้ แล้วก็มาไล่หาดูในยูทูป(ตอนนั้นถึงอีพี 8) แล้วก็ติดตามมาเรื่อยๆ ช่วงท้ายๆที่ดูออนไลน์เริ่มจะเห็นทีเซอร์หนึ่งด้าวค่ะ มาสั้นไม่ถึง 5 วิเลยมั้ง(คนโดนฟัน ข้าวของกระจาย เห็นแขนเลือดอาบ) เราก็ว่าเอ้ะ เรื่องอะไร แปลกดี จากนั้นก็มีทีเซอร์ยาวขึ้น ตรงนี้แหละค่ะช็อตเด็ด ภาพสวยมากกกกกกกกกกกกกกกกก (ก.ไก่ ล้านตัว) แล้วก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับขันที จขกท.ก็หันหน้าไปมองพ่อแบบงงๆ "พ่อ เมืองไทยมีขันทีด้วยเหรอ" แค่นี้ก็ชวนให้ติดตามแล้วค่ะ แต่ที่พีคสุดจริงๆที่ดึงจขกท.ให้มาดูก็คือ!


   มัน อาร์ต มาก! มากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ อิแม่! ความจริงที่เห็นในทีวีเหมือนจะสวยกว่านี้อีกนะ ท้องฟ้าเป็นสีฟ้า จริงๆก็ทั้งทีเซอร์และทุกๆทีเซอร์เลยที่ปล่อยออกมา ภาพสวยมาก การแพลนกล้อง มุมกล้องเริ่ศมาก แปลกมาก ดูแล้วตื่นเต้นขนลุกซะจนอยากดู หันไปมองหน้าน้อง เห้ย เดี๋ยวนี้ละครไทยมันภาพสวยขนาดนี้เลยเหรอ มันงามมาก งามจนรู้สึกได้ถึงความละเมียดละไมและความตั้งใจของทีมงานทะลุออกมานอกจอ ภาพสีเข้มๆ อึนๆ ดูแปลกตา ปกติจะเห็นแต่สีฟุ้งๆสดใสเหมือนในนิยาย หลังบุพเพจบก็ไม่รู้จะดูอะไรดี จขกท.ก็ปิดเทอมแล้ว ว่างยาว เลยดูมันซะเลย แล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆ สนุก! มากกกกกกกก! ตอนต้นๆอาจมีคนบ่นว่าตัดต่อเร็วไปแต่อีนี่บ่หยันเลยเจ้าค่ะ อาจจะเพราะเคยชินแล้วดูพวกแนวหักมุมอะไรมาเยอะ ดูได้เรื่อยๆสนุกมากๆจนต้องไปอ่านบทละคร แล้วเป็นยังไงน่ะเหรอคะ นู่น 6 โมงเช้าโน่นถึงได้นอน(เริ่มอ่านตั้งแต่สองทุ่ม) วันไนท์มิราเคิลจริงๆ //หงึกๆ บทมันช่างพลิกล็อคเหลือเกิน เหวี่ยงไปเหวี่ยงมาอย่างกับโรลเลอร์โคสเตอร์ อ่านบทนึงจบก็คาๆต้องต่ออีกบท พอไปอีกประเด็นไม่จบก็ยาวเลยยันเช้า

edit คำผิดนะคะ รีบไปนิด