ตามหัวข้อค่ะ เหนื่อยกะแม่ผัวมาก กินเหล้าทุกวันไม่ว่า แต่พอเมามาอีกอย่าง ไม่เมาก็อีกอย่าง แถมมาว่านินทาเราลับหลัง ว่าเราเห็นแก่ตัว กินเอาตัวรอดคนเดียวว่างั้น เราแอบได้ยินเขาว่าเรามา เรื่องมีอยุ่ว่า แม่ผัวชอบซื้อกับข้าวมาเยอะๆ  จนเหลือทิ้งหลายอย่าง  เราก็บอกเขาแล้วนะว่าไม่ต้องซื้อมาเยอะ ไม่ต้องซื้อมาเผื่อเรา เด๋วเราหากินเอง เขาก็ยังซื้อมาเยอะเหมือนเดิม แล้วบางวันเรายังไม่ออกไปซื้อกับข้าว เขาซื้อมาก่อนก็จะบอกว่ามาๆกินข้าวด้วยกัน ไม่ต้องไปซื้อ กับข้าวเยอะเด๋วแม่โดนพ่อด่า เอออะ เราก็เห็นว่าเยอะ ก็ช่วยเขากิน กลัวเขาจะโดนพ่อด่า บางครั้งไม่หมด ก็ช่วยเขาเอาไปแอบพ่อไว้เด๋วเขาจะเห็นว่าเยอะ เออก็ช่วยเขา พอวันหนึงพ่อเขาเห็นกับข้าวเยอะ เขาก็ทะเลาะกับแม่ แล้วแม่ก็พลานว่าเราไม่ซื้อกับข้าวมากินกัน บางครั้งเราแอบได้ยินว่าเราว่า เขาซื้อกับข้าวมา แล้วเรามาแกะกินของเขาเฉยเลย เอ่าพุดใส่ไฟว่าเรามั่วไปอีก เราจะไปทำแบบนั้นทำไม!! แล้ววันหนึงเราซื้อมาม่ามากิน กับข้าวอะไรก็เต็มโต๊ะ ว่าลับหลังให้เราว่า กินเอาตัวรอดคนเดียวไม่ซื้อมาเผื่อลูกเผื่อหลาน เอ่า ก็เห็นมันเด็กๆกินกันหมดแล้ว จะซื้อมาให้เปืองตัง ซื้อมาให้เยอะเพิ่มอีกทำไม ต่อหน้าพูดกะเราดีนะ ลับหลังนิ โหยคงอีกเยอะที่เราโดนด่า ซื้อมาเหลือทิ้งทุกครั้งอะ สำหรับเขา ถามว่าบ้านรวยหรอ หึหึ หนี้ท่วมหัว แต่ จนไม่ลงไง คนเคยมีเงินใช้สบายตั้งแต่เด็ก พอไม่มีเงินใช้ก็เลยจนไม่ลง ไม่เคยทำงาน ใช้เงินฟุ่มเฟือย คือ คนหาเงินจะเหนื่อยแค่ไหนก็ช่าง แต่ฉันต้องมีเงิน เคยเป็นคุณนายไงเลยจนไม่ลง นินทาว่าให้คนอื่นไปทั่ว เราเหนื่อยอยู่กะคนแบบนี้นะ พูดไม่ได้ด้วย เพราะเขาคิดว่า เขาต้องถูกเสมอ เขาไม่ยอมรับว่าตัวเองผิด รึอาจไม่รุ้ตัวว่าตัวเองผิด เราต้องทำไงดี สรุปเราผิดรึป่าว?? เราอยากออกไปอยุ่ข้างนอกกันนะ แต่ติดตรงเงินนี้แหละ ไม่มีเงินเช่าห้องกัน เลยต้องทนอยุ่แบบนี้ ให้เขาเอาเราไว้เป็นไม้กันหมาไปเรื่อยๆ ช่วยแนะนำหน่อย เราเหนื่อยแล้ว ยาวหน่อยนะ เราไม่รุ้จะพุดเรื่องนี้กะใครดี แท็กผิดที่ก็ขอโทดทีนะคะ