สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นบอกก่อนเลยนะคะว่าเราเป็นอย่างนี้มาค่อนข้างนานแล้ว ประมาณ3ปีได้
เริ่มจากช่วงแรก ที่จำได้คือเรารู้สึกหงุดหงิดมากเวลาใส่เสื้อยืดพอดีตัวแล้วรัดหน้าอกมากๆ หรือว่าเสื้อที่ตัวเล็กๆแล้วแนบไปกับตัวเราก็ไม่โอเคค่ะ จะหนาหรือบางคือถ้าโดนตัวเรา เราจะรู้สึกหงุดหงิดตลอดเวลาเลย แต่กางเกงไม่มีปัญหาอะไรนะคะ สั้น ยาว รัด หลวมเราใส่ได้หมด มีปัญหาก็แค่เรื่องเสื้อ ปัจจุบันต้องใส่เสื้อไซส์ผู้ชายอย่างเดียวเพราะไม่อยากไปหงุดหงิดใส่ใครเวลาออกจากบ้านค่ะ
ต่อมาเราเริ่มเป็นจากเพื่อนที่โรงเรียน เวลานั่งประชุมระดับแล้วเพื่อนข้างหลังพิงหน้ามาเรานี่เด้งตัวหนีแล้วจะรู้สึกอารมณ์เริ่มบูดทันทีเลยค่ะ เอาหน้ามาซบหลังหรือซบไหล่เราไม่ได้เลย เราไม่รู้เราเป็นอะไร ตอนนี้ก็ไม่มีเพื่อนกล้าพิงอะไรมาแล้ว รู้สึกเหมือนโดนถีบออกจากสังคมเหมือนกันเวลาเพื่อนข้างซ้ายเราลุกขึ้นย้ายที่นั่งข้ามเราไปนั่งกับเพื่อนที่นั่งข้างขวาเพื่อเอาหน้าพิง ทั้งๆที่เราไม่ชอบให้เขาเอาหน้ามาพิงเองแท้ๆ
ขาเขอนี่ก็ห้ามจับเลยเด็ดขาด จับเมื่อไหร่มีกระตุกใส่หน้าคนจับทุกครั้ง แค่วางมือลงบนขาเราเราก็จะหงุดหงิดแล้ว ใครมาลูบขาเรานี่เผลอตบหน้าหันไปแล้วคนนึง เสียใจนะคะเราไม่ได้อยากทำกับเพื่อนแบบนั้น แล้วหลังๆมานี่เราเริ่มไม่โอเคเพราะเราเริ่มมีอาการกับที่บ้านค่ะ เวลานอนกับแม่แล้วแม่เอามือวางบนข้างลำตัวเราเราต้องปัดมือเขาออกทันทีเลย แล้วบางทีปัดแบบอารมณ์คนหงุดหงิดก็ปัดแรงมาก กลัวเขาเสียใจมากๆเลย เราไม่ได้อยากเป็นคนแบบนี้แต่บางทีมือมันไปเองแล้วไม่ทันคิด อย่างเมื่อสักครู่นี้แม่เรียกไปนั่งเล่นด้วยแล้วใช้นิ้วลูบต้นแขนเราเรายังหงุดหงิดไม่หายเลยค่ะ รู้สึกร้อนวูบในอกเหมือนว่าตัวเองเป็นบ้าเลย พอปัดมือเขาออกได้เราก็เกาใหญ่เลย เกา ถู ปัดจนแดงเป็นลอยเล็บลอยมือไปหมด
**เราไม่ได้รู้สึกรังเกียจอะไรใครนะคะ แต่เราแค่รู้สึกหงุดหงิดมากๆ และรู้สึกรำคาญมากเวลามีใครมายุ่มย่ามกับตัวเรา เคยคิดว่าตัวเองเป็นคนหวงตัวค่ะ เพราะถ้าใครมองตอนที่เรานุ่งผ้าเช็ดตัวหรือยังแต่งตัวไม่เสร็จอย่างนี้เราก็จะหงุดหงิดแล้วจิกกลับทันทีเลย อันนี้เป็นบ่อยกับน้อง แต่น้องเราแค่6ขวบเอง เราก็ไม่รู้ว่าจะไปอะไรกับเด็ก6ขวบแต่มันหงุดหงิดจริงๆ
หัวเราลูบได้นะคะไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่หน้าไม่ชอบให้ใครจับค่ะซึ่งคิดว่าปกติอยู่แล้ว คงไม่มีใครชอบเวลาคนอื่นจับหน้าหรอกเนอะ😂 ที่มีปัญหาหลักๆคือข้างลำตัว ลากยาวตั้งแต่ใต้จุกแร้ถึงเอวเลยค่ะ หวงมากที่สุด ใครแตะไม่ได้ แม่แตะเรายังเกือบตีมือแม่เลย จุดที่สองคือต้นแขนด้านใน หวงพอๆกับข้างลำตัวเลย (ต้นแขนด้านนอกปกติค่ะ เปงงงบ้าา) ต่อมาคือต้นขา อันนี้ครอบครัวจับได้ค่ะ แต่ถ้าวางมือลงมาแบบเบามากๆจนรู้สึกแปลกๆเราจะเริ่มออกอาการทางสีหน้าทันที แล้วถ้าดึงหน้าแล้วยังไม่เอามือออกมีวางมวยต่อแน่ๆ แล้วก็ช่วงตัวเราทั้งตัวถ้าจับจะหงุดหงิดนิดนึง แต่ไม่ถึงกับร้อนในอกเป็นบ้าเท่าจุดสำคัญที่บอกไปข้างบน จริงๆไม่ชอบให้เนื้อตัวเองชนกับเนื้อใครเลยด้วย แต่ยังอยู่ในระดับที่ทนได้ ถือว่ารับมือไหวค่ะควบคุมอารมณ์อยู่ แต่อาการที่เราแสดงกับครอบครัวเรารับมือไม่ได้เลย ควบคุมไม่อยู่จริงๆ เราเสียใจไม่อยากเป็นเด็กนิสัยไม่ดีกับพ่อแม่ บางทีเสียใจมาก แต่ก็หงุดหงิดมาก คือรู้สึกผิดที่ทำแบบนั้นแต่ก็ไม่ขอโทษเพราะหงุดหงิดอย่างนี้
จากที่เล่ามาข้างต้นเราอยากสอบถามเพื่อนๆพันทิปว่าเราเหมือนคนบ้าไหมคะ เราควรไปหมอเกี่ยวกับอาการทางจิตหรือเปล่า เพราะเราควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ทุกครั้งเลย กระทั่งพ่อแม่แบบนี้เราก็ไม่โอเคกับตัวเราเองเหมือนกัน หรือว่ามีคนเป็นเหมือนเราไหมคะ เราพยายามจะฝึกตัวเองให้เลิกทำแบบนั้นแล้วแต่ก็ไม่ได้ผล กลับกันยิ่งอาการหนักเข้าไปใหญ่เวลาที่นึกถึงทีหลัง ดีดดิ้นถูปัดตามตัวเป็นบ้าเป็นบอเลยค่ะแล้วรู้สึกโกรธมากๆ ร้อนอกวูบๆเลย
ด่าเราเยอะหรือประสาทก็ได้นะคะ แต่อย่าด่าอะไรที่มันแรงกว่านี้ ด่าแล้วรบกวนแสดงความคิดเห็นชี้ทางด้วยค่ะว่าเราควรแก้ปัญหาอย่างไรดี จนหนทางจริงๆค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
เราเป็นโรคจิตหรือเปล่าคะㅠㅠ ไม่ชอบให้ใครลูบตัวเลยค่ะ พ่อ แม่ ญาติ ก็ไม่
เริ่มจากช่วงแรก ที่จำได้คือเรารู้สึกหงุดหงิดมากเวลาใส่เสื้อยืดพอดีตัวแล้วรัดหน้าอกมากๆ หรือว่าเสื้อที่ตัวเล็กๆแล้วแนบไปกับตัวเราก็ไม่โอเคค่ะ จะหนาหรือบางคือถ้าโดนตัวเรา เราจะรู้สึกหงุดหงิดตลอดเวลาเลย แต่กางเกงไม่มีปัญหาอะไรนะคะ สั้น ยาว รัด หลวมเราใส่ได้หมด มีปัญหาก็แค่เรื่องเสื้อ ปัจจุบันต้องใส่เสื้อไซส์ผู้ชายอย่างเดียวเพราะไม่อยากไปหงุดหงิดใส่ใครเวลาออกจากบ้านค่ะ
ต่อมาเราเริ่มเป็นจากเพื่อนที่โรงเรียน เวลานั่งประชุมระดับแล้วเพื่อนข้างหลังพิงหน้ามาเรานี่เด้งตัวหนีแล้วจะรู้สึกอารมณ์เริ่มบูดทันทีเลยค่ะ เอาหน้ามาซบหลังหรือซบไหล่เราไม่ได้เลย เราไม่รู้เราเป็นอะไร ตอนนี้ก็ไม่มีเพื่อนกล้าพิงอะไรมาแล้ว รู้สึกเหมือนโดนถีบออกจากสังคมเหมือนกันเวลาเพื่อนข้างซ้ายเราลุกขึ้นย้ายที่นั่งข้ามเราไปนั่งกับเพื่อนที่นั่งข้างขวาเพื่อเอาหน้าพิง ทั้งๆที่เราไม่ชอบให้เขาเอาหน้ามาพิงเองแท้ๆ
ขาเขอนี่ก็ห้ามจับเลยเด็ดขาด จับเมื่อไหร่มีกระตุกใส่หน้าคนจับทุกครั้ง แค่วางมือลงบนขาเราเราก็จะหงุดหงิดแล้ว ใครมาลูบขาเรานี่เผลอตบหน้าหันไปแล้วคนนึง เสียใจนะคะเราไม่ได้อยากทำกับเพื่อนแบบนั้น แล้วหลังๆมานี่เราเริ่มไม่โอเคเพราะเราเริ่มมีอาการกับที่บ้านค่ะ เวลานอนกับแม่แล้วแม่เอามือวางบนข้างลำตัวเราเราต้องปัดมือเขาออกทันทีเลย แล้วบางทีปัดแบบอารมณ์คนหงุดหงิดก็ปัดแรงมาก กลัวเขาเสียใจมากๆเลย เราไม่ได้อยากเป็นคนแบบนี้แต่บางทีมือมันไปเองแล้วไม่ทันคิด อย่างเมื่อสักครู่นี้แม่เรียกไปนั่งเล่นด้วยแล้วใช้นิ้วลูบต้นแขนเราเรายังหงุดหงิดไม่หายเลยค่ะ รู้สึกร้อนวูบในอกเหมือนว่าตัวเองเป็นบ้าเลย พอปัดมือเขาออกได้เราก็เกาใหญ่เลย เกา ถู ปัดจนแดงเป็นลอยเล็บลอยมือไปหมด
**เราไม่ได้รู้สึกรังเกียจอะไรใครนะคะ แต่เราแค่รู้สึกหงุดหงิดมากๆ และรู้สึกรำคาญมากเวลามีใครมายุ่มย่ามกับตัวเรา เคยคิดว่าตัวเองเป็นคนหวงตัวค่ะ เพราะถ้าใครมองตอนที่เรานุ่งผ้าเช็ดตัวหรือยังแต่งตัวไม่เสร็จอย่างนี้เราก็จะหงุดหงิดแล้วจิกกลับทันทีเลย อันนี้เป็นบ่อยกับน้อง แต่น้องเราแค่6ขวบเอง เราก็ไม่รู้ว่าจะไปอะไรกับเด็ก6ขวบแต่มันหงุดหงิดจริงๆ
หัวเราลูบได้นะคะไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่หน้าไม่ชอบให้ใครจับค่ะซึ่งคิดว่าปกติอยู่แล้ว คงไม่มีใครชอบเวลาคนอื่นจับหน้าหรอกเนอะ😂 ที่มีปัญหาหลักๆคือข้างลำตัว ลากยาวตั้งแต่ใต้จุกแร้ถึงเอวเลยค่ะ หวงมากที่สุด ใครแตะไม่ได้ แม่แตะเรายังเกือบตีมือแม่เลย จุดที่สองคือต้นแขนด้านใน หวงพอๆกับข้างลำตัวเลย (ต้นแขนด้านนอกปกติค่ะ เปงงงบ้าา) ต่อมาคือต้นขา อันนี้ครอบครัวจับได้ค่ะ แต่ถ้าวางมือลงมาแบบเบามากๆจนรู้สึกแปลกๆเราจะเริ่มออกอาการทางสีหน้าทันที แล้วถ้าดึงหน้าแล้วยังไม่เอามือออกมีวางมวยต่อแน่ๆ แล้วก็ช่วงตัวเราทั้งตัวถ้าจับจะหงุดหงิดนิดนึง แต่ไม่ถึงกับร้อนในอกเป็นบ้าเท่าจุดสำคัญที่บอกไปข้างบน จริงๆไม่ชอบให้เนื้อตัวเองชนกับเนื้อใครเลยด้วย แต่ยังอยู่ในระดับที่ทนได้ ถือว่ารับมือไหวค่ะควบคุมอารมณ์อยู่ แต่อาการที่เราแสดงกับครอบครัวเรารับมือไม่ได้เลย ควบคุมไม่อยู่จริงๆ เราเสียใจไม่อยากเป็นเด็กนิสัยไม่ดีกับพ่อแม่ บางทีเสียใจมาก แต่ก็หงุดหงิดมาก คือรู้สึกผิดที่ทำแบบนั้นแต่ก็ไม่ขอโทษเพราะหงุดหงิดอย่างนี้
จากที่เล่ามาข้างต้นเราอยากสอบถามเพื่อนๆพันทิปว่าเราเหมือนคนบ้าไหมคะ เราควรไปหมอเกี่ยวกับอาการทางจิตหรือเปล่า เพราะเราควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ทุกครั้งเลย กระทั่งพ่อแม่แบบนี้เราก็ไม่โอเคกับตัวเราเองเหมือนกัน หรือว่ามีคนเป็นเหมือนเราไหมคะ เราพยายามจะฝึกตัวเองให้เลิกทำแบบนั้นแล้วแต่ก็ไม่ได้ผล กลับกันยิ่งอาการหนักเข้าไปใหญ่เวลาที่นึกถึงทีหลัง ดีดดิ้นถูปัดตามตัวเป็นบ้าเป็นบอเลยค่ะแล้วรู้สึกโกรธมากๆ ร้อนอกวูบๆเลย
ด่าเราเยอะหรือประสาทก็ได้นะคะ แต่อย่าด่าอะไรที่มันแรงกว่านี้ ด่าแล้วรบกวนแสดงความคิดเห็นชี้ทางด้วยค่ะว่าเราควรแก้ปัญหาอย่างไรดี จนหนทางจริงๆค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ