เวลานัดเพื่อนคนนี้ไปไหน เค้ามักจะบอกว่าอยากนอนอยู่บ้านเพราะทำงานเหนื่อย บอกเราให้ไปคนเดียวเลย ไม่ต้องรอเค้า
แต่พอเราจะไปกับคนอื่นจริงๆ ก็จะเหมือนนอยด์ๆว่าทำไมไม่ไปคนเดียว ทำไมต้องไปกะคนอื่นแล้วก็จะโทรมาตลอดเวลาที่เราไปเที่ยวกับคนอื่น
ล่าสุดนัดทานข้าวหลังเลิกงาน คุยกันดิบดีว่าจะไปร้านไหนยังไง ตอนกลางวันส่งข้อความหาก(ไม่ยอมตอบซึ่งผิดนิสัยมากๆเพราะปกติจะตอบตลอด หรือไม่ก็จะเป็นฝ่ายชวนคุยทั้งวัน ตอนเย็นก็รอจนถึงเวลานัดเค้าก็ไม่โทรมา หายตัวไปเลย เราก็คิดว่าเค้าคงขี้เกียจไปมั้ง
แต่วันรุ่งขึ้นเพื่อนคนเดิมคนนี้แหล่ะ ไม่รู้ว่าลืมหรืออะไร โทรมาเล่าให้ฟังว่ามีคนมาจีบ เค้านัดทานข้าวเมื่อคืน....อ่อ...??? สรุปคือหนีโทรศัพท์เพื่อนสนิท เบี้ยวนัดเพื่อนสนิท แล้วไปนัดเจอกับคนที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน
สมควรโกรธไหมคะ ที่เพื่อนสนิทเราดันไปเห็นคุณค่าคนอื่นมากกว่าเรา เวลาของเราและเค้าต่างคนต่างจำกัดทั้งคู่เพราะยุ่งเรื่องงาน เราดีใจและพร้อมเคลียร์ตัวเองให้ว่างเพื่อเจอกับเค้าเสมอ แต่ดูเหมือนเค้าจะไม่ได้คิดอย่างนั้นกับเราเลย
แบบนี้ควรลดความสำคัญเค้าลงบ้างไหมคะ เพราะถ้าเค้าชอบให้ความสำคัญกับคนไม่สนิท เราขอไม่สนิทกับเค้าดีกว่า
รู้สึกเหมือนเพื่อนสนิทไม่เห็นความสำคัญ
แต่พอเราจะไปกับคนอื่นจริงๆ ก็จะเหมือนนอยด์ๆว่าทำไมไม่ไปคนเดียว ทำไมต้องไปกะคนอื่นแล้วก็จะโทรมาตลอดเวลาที่เราไปเที่ยวกับคนอื่น
ล่าสุดนัดทานข้าวหลังเลิกงาน คุยกันดิบดีว่าจะไปร้านไหนยังไง ตอนกลางวันส่งข้อความหาก(ไม่ยอมตอบซึ่งผิดนิสัยมากๆเพราะปกติจะตอบตลอด หรือไม่ก็จะเป็นฝ่ายชวนคุยทั้งวัน ตอนเย็นก็รอจนถึงเวลานัดเค้าก็ไม่โทรมา หายตัวไปเลย เราก็คิดว่าเค้าคงขี้เกียจไปมั้ง
แต่วันรุ่งขึ้นเพื่อนคนเดิมคนนี้แหล่ะ ไม่รู้ว่าลืมหรืออะไร โทรมาเล่าให้ฟังว่ามีคนมาจีบ เค้านัดทานข้าวเมื่อคืน....อ่อ...??? สรุปคือหนีโทรศัพท์เพื่อนสนิท เบี้ยวนัดเพื่อนสนิท แล้วไปนัดเจอกับคนที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน
สมควรโกรธไหมคะ ที่เพื่อนสนิทเราดันไปเห็นคุณค่าคนอื่นมากกว่าเรา เวลาของเราและเค้าต่างคนต่างจำกัดทั้งคู่เพราะยุ่งเรื่องงาน เราดีใจและพร้อมเคลียร์ตัวเองให้ว่างเพื่อเจอกับเค้าเสมอ แต่ดูเหมือนเค้าจะไม่ได้คิดอย่างนั้นกับเราเลย
แบบนี้ควรลดความสำคัญเค้าลงบ้างไหมคะ เพราะถ้าเค้าชอบให้ความสำคัญกับคนไม่สนิท เราขอไม่สนิทกับเค้าดีกว่า