[ My Ajusshi ] * เรียกสิ่งนี้ว่า . . . ความโรแมนติก * [ Romantic Theory ]



สนใจชมเรื่องนี้ อ่านรีวิวได้ที่นี่

ใครดูจบแล้ว เลื่อนหน้าจอลงไปเสพได้เลยค่ะ
.

อะไรคือความโรแมนติก

ความใกล้ชิดอย่างนั้นหรือ การแสดงความรักด้วยการกอดจูบลูบไล้ภายนอกอย่างนั้นหรือ ?

ไม่ค่ะ เราจะไม่ทำให้ความเข้มขลังในความหมายของคำว่า โรแมนติก ถูกลดทอนลงไปจนดูน้อยค่าหรือฉาบฉวยอย่างนั้น

ความโรแมนติก คือ ความรู้สึก (feeling) หรือ การแสดงออก (acting)  ที่ก่อตัวขึ้นและลงเอยอย่างสมบูรณ์ได้ด้วยตัวของมันเอง

ความโรแมนติก เกิดขึ้นได้กับทุกคน ในทุกความสัมพันธ์ และแตกต่างสถานการณ์  ความโรแมนติกอาจเป็นความสุขหรือความเศร้าก็ได้ ถ้ามันสามารถสั่นไหวหัวใจเราได้ จะโดยมีอีกฝ่ายรับรู้ หรือรับรู้อยู่เพียงฝ่ายเดียว ก็เรียกสิ่งนั้นว่า ความโรแมนติก ได้เสมอ 

ความหมายของคำ โรแมนติก ในซีรีส์เกาหลี ของใครบางคนอาจเปลี่ยนไปตลอดกาล เมื่อคุณได้ชมซีรีส์ My Mister / My Ajusshi

พัคแฮยองไม่ใช่นักเขียนที่เล่าเรื่องด้วยการหยิบคำพูดมาใส่ปากตัวละครแบบไร้ชั้นเชิง คิมวอนซอกไม่ใช่ผู้กำกับที่ถ่ายทำไปตามสคริปท์และเพียงแค่สื่อสารกับคนดูจากบทสทนาของตัวละครเท่านั้น เขาใช้ทุกอย่างที่มี ภาพ (sight) การตัดต่อลำดับภาพ, เสียง (sound) เสียงต่างๆ ที่ไม่ใช่บทสนทนาของตัวละคร เสียงเหล่านั้นล้วนมีความหมายทั้งทางตรงและนัยยะแอบแฝง แม้แต่ ความเงียบ ก็บอกเล่าบางสิ่งบางอย่าง

ความร่วมมือของคนเขียนบท ผู้กำกับภาพ ผู้กำกับเสียง และผู้กำกับ คือทุกความรู้สึกที่คนดูสัมผัสได้จากทุกวินาทีที่เรื่องราวดำเนินไป สิ่งที่คุณไม่อาจแค่ใช้ตามองดู สิ่งที่คุณไม่อาจแค่ใช้หูฟังความ นั่นคือสิ่งที่คุณต้องใช้ใจมองและสัมผัส 
.

ความไม่โรแมนติกที่สุดแสนโรแมนติก ในแบบของพัคดงฮุนและอีจีอัน

มันไม่ได้เริ่มต้นอย่างหวือหวาวูบวาบ แต่เริ่มจากความอาทรที่พัคดงฮุนมีต่ออีจีอัน ในขณะที่อีจีอันมองเห็นความเศร้าในตัวพัคดงฮุน ความอาทรของเขาและความเศร้าที่เธอมองเห็นในตัวเขา เชื่อมความรู้สึกของทั้งคู่เหมือนเชือกเส้นหนึ่งที่คล้องแขนอยู่คนละฝั่ง ค่อยๆ ขยับเข้าหากันทีละนิด ทีละนิด ความโรแมนติกที่เคลื่อนเข้ามาอย่างเนิบช้าและเงียบงัน ผูกพันทั้งคู่ไว้ด้วยกัน

+ ทุกครั้งที่ดงฮุนปรามลูกน้องผู้ชาย ทุกครั้งที่ดงฮุนปรามลุงโตและลุงเล็กไม่ให้พูดถึงจีอันลับหลังเธอ ในความหมายที่ไม่งาม คือความประทับใจที่สะสมทีละน้อยในหัวใจแสนเย็นชาของจีอัน คำพูดของดงฮุนที่บอกว่า ทุกครั้งที่เห็นคนเครียด เขาจะรู้สึกไม่ดี เพราะเมื่อนึกถึงสิ่งที่คนคนนั้นพบเจอมามันทำให้เขาเศร้า เด็กจะเติบโตอย่างรวดเร็วเมื่อผ่านความเจ็บปวด แม้จีอันจะรู้สึกโกรธเมื่อได้ยิน แต่มันคือความเห็นใจ เข้าใจ ใส่ใจ ที่อาจอชี่มีต่อเธอ..นี่คือความโรแมนติก

+ จีอันที่ไม่สนใจใคร ไม่เคยแคร์ว่าใครจะเป็นจะตายยังไง เธอปลุกดงฮุนให้ตื่นจากภวังค์เมื่อรถไฟมาถึงสถานีที่ทำงาน ก่อนที่รถไฟจะวิ่งออกไปด้วยการใช้เท้าของเธอเตะเท้าของเขา..นี่คือความโรแมนติก

+ จีอันไม่มีเงินพอจะซื้อลูกพลับที่ยายชอบ เธอหยิบมันออกรีบจ่ายเงินค่าผ้าอ้อมแล้วไถรถเข็นออกไปอย่างเร็ว ดงฮุนหยิบลูกพลับแพ็คนั้นมาจ่ายเงินวิ่งตามไป เขาคลาดกับเธอ นั่งลงที่แคร่หน้าบันไดทางขึ้นบ้านเธอ เงยหน้ามองพระจันทร์ดวงโต ในมือมีลูกพลับ และได้ยินเสียงรถเข็นที่มียายอยู่ในนั้นโดยมีจีอันพยายามบังคับรถเข็นลงบันไดมา เพื่อจะรีบพายายออกไปดูพระจันทร์แบบชัดๆ กระจ่างตา พระจันทร์ดวงเดียวกับที่ดงฮุนนั่งมอง จีอันเข็นยายจากไปอย่างเร็วโดยไม่อธิบายอะไรสักคำ ดงฮุนนั่งรออยู่ที่แคร่ตัวเดิมจนจีอันเข็นยายกลับมา เธอแปลกใจที่เขายังคอยอยู่ แน่นอนเขาต้องคอยสิ คอยเพื่อที่จะให้ยายขี่หลังพาขึ้นบันไดร้อยขั้นกลับบ้าน..นี่คือความ โรแมนติก

+ ก่อนจากไป เขาบอกเธอ..เธอเป็นคนดี..นี่คือความโรแมนติก


+ ความสามารถพิเศษของจีอันคือการวิ่ง ครั้งแรกที่คนดูเห็นจีอันวิ่ง คือการวิ่งไปหาพัคดงฮุน เธอหยุดยืนนิ่งเมื่อได้ยินเสียงรถไฟ เธอได้ยินเสียงเขาล้มลง ชั่ววินาทีหนึ่งเธอตัดสินใจและเริ่มต้นวิ่ง วิ่งไปหาเขา..นี่คือความโรแมนติก

+ ดงฮุนรู้ความจริงเรื่องเมียนอกใจ ความรู้สึกของเขาย่ำแย่แต่บอกใครไม่ได้ เช้ารุ่งขึ้นที่สนามฟุตบอล เขาออกจากสนามฟุตบอลไม่พูดจา ทุกคนเป็นห่วง เขาเดินขึ้นไปยืนกลางสะพานข้ามแม่น้ำฮันอยู่นาน จีอันเริ่มต้นวิ่งอีกครั้ง วิ่งไปหาดงฮุน..นี่คือความโรแมนติก

+ กวังอิลบุกมาที่บ้านและทำร้ายตบตีจีอันไม่ต่างจากครั้งก่อนๆ หลังเขาจากไป เธอเปิดเสียงดงฮุนฟังซ้ำวนเวียนอยู่เช่นนั้น..เธอเป็นคนดี เธอเป็นคนดี
เธอเป็นคนดี..นี่คือความโรแมนติก


+ ดงฮุนคาดคั้นจีอันให้ตอบว่าตบหน้าผู้ช่วยคิมที่งานเลี้ยงทำไม เธอไม่อยากตอบ แต่ต้องตอบในที่สุด..เพราะเขาดูถูกคุณ..นี่คือความโรแมนติก

+ หลังฟังลูกน้องพูดขอโทษ10 ครั้ง ดงฮุนระเบิดอารมณ์กับจีอันเบาๆ แต่สุดท้าย เขาขอโทษเธอ บอกว่ามันเป็นความผิดของเขาเอง เขาขอบคุณเธอ ที่ตบหน้าผู้ช่วยคิม..นี่คือความโรแมนติก

+ ผู้ชายที่ระมัดระวังตัว ไม่เคยทำรุ่มร่ามกับผู้หญิงคนไหน ถามเจ้าของบาร์ที่คุ้นเคยว่า..ผู้หญิงคนนั้นไม่มาหรือ ผู้หญิงคนที่น่ารักๆ..นี่คือความโรแมนติก




+ ผู้ชายที่จะไม่ออกไปกินไปดื่มกับผู้หญิงคนไหน ถ้าเขาไม่ได้ชอบเธอ, ดงฮุนนั่งดื่มกับจีอันแล้วยกแก้วขึ้นชนพร้อมบอกกับเธอว่า..เฮงบ๊กคาจา เราต้องมีความสุขกันนะ ..นี่คือความโรแมนติก

+ จีอันผู้หญิงที่หัวใจแห้งผากมาแสนนานถึง 30,000 ปี เอ่ยคำว่า สู้ๆ เพื่อให้กำลังใจดงฮุน..นี่คือความโรแมนติก

+ ดงฮุนผู้ชายที่แบกความทุกข์และความเศร้าจนหลังงองุ้ม อีกนิดเดียวร่างแทบจะทิ้งลงสัมผัสพื้น แต่ในเฮือกหนึ่งของลมหายใจ เขารวบรวมแรงใจ เอ่ยคำที่จีอันมอบไว้ให้ออกมาจากปากในที่สุด..สู้ๆ เขาบอกตัวเองเบาๆ..นี่คือความโรแมนติก

+ เมื่อกวังอิลเข้าใกล้ดงฮุนอย่างไม่ประสงค์ดี จีอันรีบไปพบกวังอิล เพื่อเตือนและขู่เขา เธอยืนยันความรู้สึกเมื่อกวังอิลถาม..ชอบเขาเหรอ / ใช่ เธอตอบ..นี่คือความโรแมนติก

+ จีอันพลาดออกจากรถไฟไม่ทัน ดงฮุนได้แต่ยืนมอง ระหว่างที่เธอรีบย้อนกลับมาที่สถานีเดิม เขาไปซื้อของในซุปเปอร์แล้วออกมาพบเธอวิ่งขึ้นมาจากสถานีรถไฟ..เขามองเธออยู่จากฝั่งโน้น เธอมองหาเขาอยู่จากฝั่งนี้ เขาข้ามมาพบเธอ..นี่คือความโรแมนติก

+ การเดินไปด้วยกันบนเส้นทางเดิมๆ คุยกันเบาๆ เป็นเวลาสั้นๆ คือการได้เรียนรู้กันไปทีละนิด แม้จะพยายามรักษาระยะห่างไว้แค่ไหน แต่ก็ไม่เคยไกลจากกัน..นี่คือความโรแมนติก

+ ดงฮุนถามจีอัน . . ทำไมเธอถึงเกลียดจุนยอง, จีอันตอบ เพราะคุณเกลียดเขา..นี่คือความโรแมนติก

+ ยามที่เธอคิดถึงเขา เธอจะออกวิ่ง ดึกดื่นแค่ไหนไม่เป็นไร แค่ได้เดินไปกับเขาแบบห่างๆ และรู้ว่าเขาถึงบ้านปลอดภัย..นี่คือความโรแมนติก

+ ดงฮุนผู้ไม่เคยแม้แต่จะยืนดื่มกาแฟตอนพักกับพนักงานหญิงคนไหนในบริษัท แต่หาเหตุเพื่อหยุดถามไถ่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ กับจีอันได้เสมอ การคอยมองหาเธอในทุกครั้งอย่างหาเหตุผลมาอธิบายไม่ได้..นี่คือความโรแมนติก


+ คนของกวังอิลโทรมาหาดงฮุน พูดเรื่องจีอันขโมยเงิน 50 ล้าน เอามาใช้หนี้ ในระหว่างค้นหาความจริง ดงฮุนทิ้งระยะห่าง จีอันเสียใจ เธอหมางเมินเขา และเขาสัมผัสมันได้..นี่คือความโรแมนติก

+ เรื่องราวทั้งหมดของจีอันถูกถ่ายทอดสู่ดงฮุน เขาเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตเธอ เขาทำในสิ่งที่คิดว่าคือสิ่งที่ดีที่สุดที่เขาจะทำเพื่อเธอได้ สิ่งแรกคือไปหาเจ้าหนี้ของเธอเพื่อเคลียร์ทุกอย่าง..นี่คือความโรแมนติก

+ จีอันซื้อรองเท้าแตะให้ดงฮุน..นี่คือความโรแมนติก

+ ดงฮุนบอกจีอันว่า ไม่ว่าอดีตที่ผ่านมาจะเป็นยังไง ถ้าเราคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องหนักหนาอะไร มันก็จะไม่ใช่เรื่องหนักหนาอะไร เขาสอนให้เธอรู้จักให้ หยิบยื่นความรู้สึกดีๆให้คนอื่นก่อน เธอต้องเป็นคนเริ่มก่อน..นี่คือความโรแมนติก



+ จีอันเห็นอันตรายที่ขยับเข้ามาหาดงฮุนใกล้ขึ้นเรื่อยๆ เธอจำเป็นต้องทำบางสิ่งบางอย่างเพื่อปกป้องเขา เธอยอมเจ็บตัว และแม้มันจะเป็นสิ่งที่ทำให้เขาต้องขยับห่างจากเธอออกไปอีกด้วยคำว่า ศีลธรรม..นี่คือความโรแมนติก

+ จีอันเอารองเท้าแตะคืน เธอหมางเมินเขาอีกครั้ง ดงฮุนที่หน้าบาร์จองฮีรอคอยการผ่านมาของจีอัน เขาออกมาคอยเธอ มองหาเธอ แต่ไม่มีเธอ..นี่คือความโรแมนติก


+ วันหนึ่งดงฮุนตามจีอันมาเกือบจะถึงบ้าน เขาทวงรองเท้าแตะที่เธอเอากลับไป เธอบอกให้เขาไล่เธอออก เขาเกรี้ยวกราดใส่เธอว่าจะไม่ทำแบบนั้น เธอต้องอยู่จนครบสัญญาจ้าง เขาสอนการอยู่ร่วมในสังคมกับเธอ และบอกเธอว่า เขาต้องการรองเท้าแตะคู่ใหม่จากเธอ..นี่คือความโรแมนติก

+ สายตาที่เขาสองคนมองเห็นกัน ระหว่างที่เธอยืนนิ่งอยู่ริมถนนและเข้าอยู่บนรถมองเธอผ่านกระจกกั้น จีอันสื่อสารบางอย่างกับดงฮุน เธออยากปลอบประโลมเขา..นี่คือความโรแมนติก


+ คืนที่ทีมต้องอยู่ดึกช่วยกันทำงานที่บริษัท เขาถามเธอว่าทำไมถึงอยู่ เธอตอบเขาอย่างซื่อตรงว่า เพราะเธอคิดถึงเขา บนรถไฟนักสืบตามเธอมา ดงฮุนเดินไล่จี้ตามนักสืบจนหนีไป เขาพยายามปกป้องเธอ เขาเดินกลับมาและยืนอยู่เคียงข้างเธอ..นี่คือความโรแมนติก


.

มีต่อ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่