.   


ตำนานเรื่องไห

กิรดัง. ได้ยินมา. คราครั้งก่อน.
จึงสาทก. ยกพจน์. บทจร.    
ให้เพื่อนพ้อง. ห้องกลอน. กานท์กวี

ต้องขอนบ. อภิวันท์. ฉันวอนไหว้
ฝีมือไม่. เจนจัด. ถนัดศรี
หากผิดพลาด. พลั้งไป. โปรดไมตรี
อภัยเถิด. น้องพี่. อย่ามีเคือง

เริ่มละนะ. จะเล่า. ให้เข้าท่า
มีชาวนา. อยู่อุบลฯ. คนต้นเรื่อง
ไปขุดรู. ปูนา. มาเนืองเนือง
เจอเอาไห. ใบเขื่อง. มาสามใบ

ใบที่หนึ่ง. ของใคร. ไม่ปรากฏ
แต่สวยสด. แสนอร่าม. งามสดใส
เลยตั้งชื่อ. "ไหของผี"  ไร้ที่ไป
บูชาไว้. ปิดทอง. ร่องชาดเอย

ใบที่สอง. ขุดได้ ใต้ชั้นหิน
ไร้มลทิน. ยังไม่. ได้เฉลย
จึงตั้งชื่อ. "ไหชั้นดี"  นี่เสียเลย
มิอาจเผย. พงษ์พันธ์. ว่าชั้นใด

ใบที่สาม. งามดี. มี"ออร่า"
"ไหสดสี"  ไร้ที่มา. อย่าสงสัย
เฒ่าชรา. มาสัมผัส. กำดัดวัย
เป็นหนุ่มสาว. ทันใด. ได้บูชา

สามใบเถา. ทางการ. ด้านกรมศิลป์
พอได้ยิน. ก็ตื่นเต้น. เป็นนักหนา
นำขึ้นรถ. ไฟไทย. ไปไม่ช้า
เอิ้นสมญา  ปรากฏ. "ไหขึ้นรถฟรี"

ไหทั้งสาม. มายังไง. ก็ไม่รู้
น่าจะอยู่. เป็นตำนาน. หมู่บ้านนี้
เป็นของเก่า โบราณ  หลายพันปี
เชิญกวี. ร่วมคิด. วิชชาลัย

ผลวิเคราะห์. เป็นไง. ยังไม่เห็น
ที่โดดเด่น. วันนี้. สิยิ่งใหญ่
เธอโด่งดัง. คับฟ้า ขาเลาะไทย
นั่นคือน้อง. "ลำไย  ไหทองคำ"

"ครูเปี๊ยก"
27 พค. 61

เครดิตภาพไห: ขอบคุณภาพจากเนท
ได้นิทานมาจากไปดูงานที่จังหวัดอุบลฯ
ตั้งแต่ครั้งยังทำงาน และเขียนเป็นบทร้อยกรองเอาไว้
นานแล้วไปพบในสมุดบันทึก  จึงเอามาแก้ไข
ให้สมบูรณ์ร่วมสมัย ยิ่งขึ้น

ปล.ครบขวบปีที่เขียนกลอนชิ้นนี้ และนำมาร่วมสนุกในเกมส์ถุงมือกวี
ขออนุญาตนำมาแก้ไขบางคำบางวรรค ตามสมควรนะครับ  ขอบคุณที่
เข้ามาอ่านซ้ำอีกครั้ง และขอบคุณเพื่อนสมาชิกถนนนักเขียน ห้องกลอน
ทุกท่านที่เข้ามาอ่าน ด้วยครับ