มีความรู้สึกว่าอาการอกหักมันเป็นงี้เองเมื่อไม่นานมานี้ เจ็บกว่าตอนเลิกกับแฟน เพราะตอนนั้นห่างๆกันไปเอง

ของเราเป็นพี่ที่ทำงาน สนิทกันมาก สนิทกันจนหัวหน้าแซวว่า เฮ้ยระวังได้กันเองไรประมาณนั้น  เพราะโสดคู่ แต่ตอนนั้นไม่ได้รู้สึกอะไรเลย หรือรู้สึกแต่ไม่รู้ตัวก็ไม่รู้

เวลามีอะไรเราจะปรึกษาพี่เค้าทุกเรื่อง มองเค้าเป็นพี่ชายที่ปรึกษาได้ ไปกินข้าวกันสองคนบ่อยๆ ไปนั่งร้านกาแฟชิลๆช่วงเลิกงานบ้าง  พี่เค้าก็จะมีมาปรึกษาว่าผู้หญิงคนนี้เป็นไง โอเคไหมไรแบบนั้น  เราก็ให้คำแนะนำไปกลางๆ  แต่เราจะชอบเชียร์พี่เค้ากับพี่ที่ทำงานคนนึง เป็นผู้หญิงอายุก็เยอะแล้วแหละ ใกล้ 40 แต่เราเชียร์ว่า จีบพี่เค้าสิ  พี่เค้าน่ารักนะ เรียบร้อย ยุทีเล่นทีจริง มาประมาณ ปีกว่า

จนเมื่อไม่นานมานี้ มารู้โดยบังเอิญว่า เค้าสองคนคุยๆกันมาประมาณเดือนนึงแล้ว อยู่ในขั้นตอนศึกษากัน
ตอนที่รู้คือ รู้สึกใจหล่นไปที่ตาตุ่มเหมือนใจหายอ่ะค่ะ  มือสั่น อาจดูเวอร์แต่เป็นจริง มันจุกๆไปหมด  พอหลบไปเข้าห้องน้ำได้ น้ำตาไหลเฉยเลย คือตกใจตัวเองนิดนึง ไม่คิดว่าจะเป็นขนาดนี้ นี่ก็พยายามปลอบใจตัวเองว่า  เออ อาจแค่หวงพี่ชายเฉยๆมั้ง แต่มันก็เหมือนหลอกตัวเอง  
ทุกวันนี้ไปทำงานก็ยังคุยเล่นกันเหมือนเดิม  แต่ใจนี่โหวงมาก  บางทีเห็นเค้าเดินไปกินข้าวด้วยกันตอนเย็นๆ มันจะแบบมีอาการใจหายตลอด  แต่นี่ก็ทำใจอยู่แหละค่ะ  เฮ้อไม่คิดว่าจะมามีอาการไรแบบนี้เลย

ของแต่ละคนเป็นไงบ้างคะ