เราควรทำไงดีคะ เราคบกับแฟน เรารักแฟนมาก เราวางแผนอนาคตด้วยกัน แต่ไม่เคยเผื่อใจเลยว่าวันนึงจะต้องเลิกกัน
แล้ววันนึงอยู่ดีๆเค้าก็เปลี่ยนไป ติดเพื่อน อคติทุกอย่างกับสิ่งที่เป็นเรา เรารักเค้ามาก เค้าเหมือนครอบครัวเราคนนึงเลย เราอยู่ด้วยกันเราใช้ชีวิตด้วยกัน ผ่านเหตุการณ์ที่ลำบากมาด้วยกัน เรารับไม่ได้ที่จะไม่มีเค้า เราเป็นคนยื้อและรั้งเค้าไว้ตลอด เพราะเราคิดว่าการที่เราไม่มีเค้ามันเจ็บและเสียมากยอ่งกว่า เรายอมที่จะอยู่กับเค้าแบบที่เค้าไม่รักเราแล้วก็ได้
จนมาถึงจุดๆนึง จุดที่เราเริ่มไม่ไหว เราไม่รู้เลยว่าการที่มีเค้าหรือไม่มีอันไหนมันดีกว่า เราเป็นคนไม่มีเพื่อนไม่มีใคร เรามีก็แค่เค้า... ใช้ชีวิตมาหลายปีโดยที่ไม่คบใครเลยนอกจากเค้ามาแบบนี้ จนเหมือนกลับมาหาจุดยืนของตัวเองไม่เจอว่าเราชอบอะไร ต้องการทำอะไร เหมือนเรายึดติดชีวิตอยู่กับเค้าไปหมด
ที่ผ่านมาเราต้องยอมต้องฝืนใจตัวเองทำตามแบบที่เค้าต้องการ แบบที่เค้าชอบ เราก็เลือกสิ่งนั้น แต่ตอนนี้ยอมรับเลยว่าเรายึดติดกับเค้ามาก มากจนเค้าดีดตัวออกจากเราจากหน้ามือเป็นหลังมือเลย เรารับความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้เลยค่ะ เสียใจมาก...
เราควรทำยังไงดีคะ เค้าบอกว่าเค้ายังคงรักเรา และอนาคตของเค้า เค้าก็คิดว่ายังมีเราอยู่ในนั้น มันเลยทำให้เราไม่อยากจะไปไหน และหวังว่าเค้าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม กลับมาเป็นคนเดิมของเราอีกครั้ง...
บางทีเราก็อยากลองหายไปจากเค้านะคะ ไม่อยากทำตัวเป็นของตายแบบนี้ แต่ถ้าหายไปแล้วเค้าไม่กลับมา เราก็กลัวเราจะรับความรู้สึกแบบนั้นไม่ไหวเหมือนกันค่ะ ร้องไห้มาเป็นเดือนจนเป็นโรคเครียดและเสี่ยงกับการเป็นซึมเศร้า... เราควรจัดการกับความรู้สึกแบบนี้ยังไงดีคะ...
จัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี..อกหัก
แล้ววันนึงอยู่ดีๆเค้าก็เปลี่ยนไป ติดเพื่อน อคติทุกอย่างกับสิ่งที่เป็นเรา เรารักเค้ามาก เค้าเหมือนครอบครัวเราคนนึงเลย เราอยู่ด้วยกันเราใช้ชีวิตด้วยกัน ผ่านเหตุการณ์ที่ลำบากมาด้วยกัน เรารับไม่ได้ที่จะไม่มีเค้า เราเป็นคนยื้อและรั้งเค้าไว้ตลอด เพราะเราคิดว่าการที่เราไม่มีเค้ามันเจ็บและเสียมากยอ่งกว่า เรายอมที่จะอยู่กับเค้าแบบที่เค้าไม่รักเราแล้วก็ได้
จนมาถึงจุดๆนึง จุดที่เราเริ่มไม่ไหว เราไม่รู้เลยว่าการที่มีเค้าหรือไม่มีอันไหนมันดีกว่า เราเป็นคนไม่มีเพื่อนไม่มีใคร เรามีก็แค่เค้า... ใช้ชีวิตมาหลายปีโดยที่ไม่คบใครเลยนอกจากเค้ามาแบบนี้ จนเหมือนกลับมาหาจุดยืนของตัวเองไม่เจอว่าเราชอบอะไร ต้องการทำอะไร เหมือนเรายึดติดชีวิตอยู่กับเค้าไปหมด
ที่ผ่านมาเราต้องยอมต้องฝืนใจตัวเองทำตามแบบที่เค้าต้องการ แบบที่เค้าชอบ เราก็เลือกสิ่งนั้น แต่ตอนนี้ยอมรับเลยว่าเรายึดติดกับเค้ามาก มากจนเค้าดีดตัวออกจากเราจากหน้ามือเป็นหลังมือเลย เรารับความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้เลยค่ะ เสียใจมาก...
เราควรทำยังไงดีคะ เค้าบอกว่าเค้ายังคงรักเรา และอนาคตของเค้า เค้าก็คิดว่ายังมีเราอยู่ในนั้น มันเลยทำให้เราไม่อยากจะไปไหน และหวังว่าเค้าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม กลับมาเป็นคนเดิมของเราอีกครั้ง...
บางทีเราก็อยากลองหายไปจากเค้านะคะ ไม่อยากทำตัวเป็นของตายแบบนี้ แต่ถ้าหายไปแล้วเค้าไม่กลับมา เราก็กลัวเราจะรับความรู้สึกแบบนั้นไม่ไหวเหมือนกันค่ะ ร้องไห้มาเป็นเดือนจนเป็นโรคเครียดและเสี่ยงกับการเป็นซึมเศร้า... เราควรจัดการกับความรู้สึกแบบนี้ยังไงดีคะ...