จำความได้ว่าตอน ม.ต้น แบบ สนุก มีความสุขมาก เล่นตามภาษาวัยรุ่น ร้ายบ้าง เรียนบ้าง เล่นบ้าง แต่พอขึ้น ม.ปลายมา มันก็จะรุ้ตัวอะเนอะว่าต้องตั้งใจเรียน แต่ มันแบบ ซึม ไม่รุ้ซึมอะไร ทั้งๆที่ไม่มีไรให้ซึม ใครเป้นบ้าง?! ตอนเรียนก็เหมือนเดิมอะแค่ตั้งใจขึ้น ไรขึ้น ไม่เหมือน ม.ต้น อยุ่กับเพื่อนก็มีความสุขดี มันแค่ไม่ค่อยมีเวลาเล่นสักเท่าไร ถึงมีก็ไม่เล่นอ่ะ พอมาถึงบ้าน อื้อหือ ยังกับคนละคน มันจะซึมแบบไม่รุ้ตัว ไม่รุ้เป้นไร เพราะ เพลียรึป่าว เพราะว่าเราออกกำลังด้วย แต่ไม่หนักเท่าไร พอได้ออกบ้างไรบ้าง ถ้าเป้นเมื่อก่อนใครพูดไรก็จะหัวเราะ แบบชิปห่ยอ่ะ หัวเราะโลกแตกเลย แต่เดี๋ยวนี้ก็แบบถ้าไม่มีไรให้หัวเราะจริงๆ ก็จะไม่หัวเราะเลย! เราเป้นอะไรอ่ะ คือเข้าวัย ผู้ใหญ่งี้ป่าว??