เมื่อวันที่ 14 เมษายนไม่นานมานี้ แฟนเราบอกว่าช่วงนี้ชอบกินแต่ของเปรี้ยวๆแฟนเลยถามว่าหรือเราจะตั้งท้อง ก็พอดีกับประจำเดือนไม่มาเดือนที่ 2 แฟนเลยไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาปรากฏว่า 2 ขีด เราสองคนดีใจมาก วันที่ 16 เราก็เลยไปพบแพทย์เพื่อที่จะตรวจให้แน่ใจอีกครั้ง ผลปรากฏว่าเราตั้งครรภ์จริงๆ หลังจากที่รู้ว่าตั้งครรภ์ เราก็ดูแลตัวเองให้ดีกว่าเดิม ไม่ทำอะไรหนักๆ เราพร้อมมาก เพราะตอนนี้เรามีทั้งบ้าน ทั้งรถ ทั้งกิจการเป็นของตัวเอง เหลือแค่เรายังไม่มีเจ้าตัวเล็กนั่นเอง ผ่านมา 1 เดือนแล้ว ที่เรารู้ว่าเราไม่ได้ตัวคนเดียว แฟนจะคอยดูแลเสมอ ถึงจะไม่ท้องโต ก่อนนอนจะะบอกฝันดีเจ้าตัวเล็กทุกวัน วางแผนไว้ทุกอย่าง แต่แล้ว ธรรมชาติไม่คัดกรองเขาวันที่ 20 พฤษภาคม เป็นวันครบรอบแต่งงานของเรา วันนั้นตอนเช้า เราจะตื่นขึ้นไปตักบาตร เราเข้าห้องน้ำ พอดีหน้ามืดทำให้เราล้ม ซึ่งทำให้เจ้าตัวเล็กหลุดออกมา ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูก เราไม่กล้าคิดว่าจะเป็นเขา เรารีบเรียกแฟนมาดู แล้วพาไปโรงพยาบาล ผลปรากฏว่า เขาไม่อยู่กับเราแล้ว เราร้องไห้สุดๆแฟนก็ได้แต่บอกว่าทำใจเถอะนะ ถือว่าบุญเขามีแค่นี้ เขาคงได้มาแค่นี้ คนที่อยู่ก็สู้ต่อไป แฟนบอกว่าพี่ก็อยากจะร้องไห้ด้วยนะ แต่เห็นเราร้องไห้แล้ว เขาต้องเป็นฝ่ายปลอบเรา ไม่อยากให้แย่ทั้งสองคน ตอนนี้ผ่านมา4วันแล้วค่ะ แต่ยังทำใจไม่ได้จริงๆ ร้องไห้ทุกวัน เข้าใจความรู้สึกและหัวอกของคนเป็นแม่เลยค่ะ 😭😢