เพื่อให้เพื่อน ๆ หมันไส้และจะได้ไม่ต้องมายุ่งกับเรามากนัก และช่วยคลายความอิจฉาในตัวเพื่อน ใช้ในกรณีที่เราโดดเด่นมาก ๆ ในเรื่องใดเรื่องหนึ่งจนเพื่อนอิจฉา เช่นกรณีสอบได้ A หลายวิชามาก เพื่อนที่อิจฉาเราก็จะมาชื่นชมเราแบบไม่ได้จริงใจอะไรมากนัก เพราะตัวเขาเองก็อยากได้แบบเรามั่ง โดยปกติก็ต้องถ่อมตัวจนเยิ่นเย้อน่ารำคาญ แต่เราชอบอวดว่า "นี่ถ้าไม่เล่นเกมส์ดึก ๆ น่าจะได้ A มากกว่านี้นะเนี่ย" จากวามชื่นชมปนอิจฉา ก็จะกลายเป็นน่าหมันไส้ และโดนถากถาง(ซึ่งเราชอบมากกว่าคำชมปลอม ๆ) แต่ปรากฎการณ์หลังจากนั้นต่อมาน่าสนใจมาก เพราะมันค่อนข้างจะทลายกำแพงกั้นระหว่างเรากับคนที่ไม่มีอย่างเราลงไปได้ นี่คือในกรณีของการอวดแบบไม่เนียน อวดไปเลยแบบกาก ๆ

แต่การอวดแบบเนียน ๆ ก็จะตรงประเด็นของการอวด คือต้องการให้คนอิจฉา และคนที่เราต้องการให้เขาอิจฉาคือคนที่เราไม่ชอบ และการอวดที่เนียนมาก ๆ คือ ให้คนอื่นอวดเราแทนเราจะช่วยสร้างความปรี๊ดให้กับเป้าหมายของเรามากยิ่งขึ้น แต่การจะสร้างบริบทให้มีคนกลางมาอวยเราแทนที่เราจะอวยตัวเองให้บุคลเป้าหมายฟังมันเป็นขั้นตอนที่ซับซ้อนมาก

มันมีการอวดอีกอย่างนึงคือ ผู้อวดไม่รู้ตัวเองว่าอวด ซึ่งอันนี้พบเห็นโดยทั่วไป คือเป็นไปโดยอารมณ์ที่ต้องการสร้างความภาคภูมิใจในตัวเอง อาจจะมีปมในการขาดสิ่งเติมเต็มอะไรบางอย่าง (ใคร ๆ ก็เป็นกันทั้งนั้นแหละ) เช่นคนหน้าตาไม่ดีได้แฟนน่ารักก็จะอวดแฟน คนที่โตมาจากครอบครัวแร้นแค้นในวัยเด็กก็จะอวดความพรั่งพร้อมในปัจจุบันผ่านทางลูก ๆ ของตัวเอง คนเคยเลวในอดีตก็จะอวดภูมิธรรม ทุกคนก็ต้องสรรหาอะไรสักอย่างมาอวดจนได้แหละ ประเด็นคือต้องอวดกับคนที่ไม่มีหรือมีน้อยกว่า เช่นถ้าเราตกงานและกำลังกรอบอยู่เราจะไม่อวดรวยแต่เราจะอวดชีวิตที่เรียบง่ายแสนสบายสมถะ ถ้าเรามีรถโตโยต้าเราจะอวดว่าเข้าศูนย์ง๊ายง่ายอยู่ใกล้บ้าน ถ้าเราขับเบนซ์เราจะไม่อวดโดยแสดงออกเพราะโปรดักส์มันอวดตัวเองอยู่แล้ว แต่ถ้าถึงขั้นมี Maybach ไปอวดเพื่อน แสดงว่าเราคือคนขับรถ